Master of RPG
I joined on January 1970, I am a proud and I've made 2,714 posts
KAKAROTTO!
|
Post by Vegeta on Feb 26, 2015 19:17:08 GMT
Kathryn Blackwood
Ze keek op toen ze iemand hoorde en haar rode haren veranderde nu vrij vlug naar zwart terwijl haar gezocht mee veranderde ze snoof en was duidelijk boos terwijl ze nu een krazende gil nog liet recht in het gezicht van Crowley. " You.. you can't defeat me or telling me my will..." sprak ze lager en krazend, een geluid dat van mijlen nog gehoord zou kunnen worden als het moest. Mist ontstond rondom haar heen terwijl ze hem aan keek." Your father was a drunk, he hates you even in his death!"riep ze naar hem toe nu, en noemde daarna nog een aantal andere feitjes over hem op terwijl haar jurk duidelijk ouder werd, haar banshee vorm nam het momenteel over waardoor zelfs spoedig de kettingen zouden breken. Ze kraasde flink terwijl de mist verder op kwam zetten. Niet dat ze Crowley kon op vreten, maar goed.
|
|
RPG soldier
I joined on January 1970, I am a proud Female and I've made 338 posts
|
Post by Gotenks on Feb 26, 2015 19:47:37 GMT
Crowley
'Now who said anything about destroying or like you put it defeating someone, I simply wanted to make you a deal' zei hij waarbij hij kort even zijn ogen dicht kneep door dat krijsende geluid die er uit de muil van zijn nichtje kwam. 'Your father was a drunk, he hates you even in his death' immiteerde hij haar stem compleet op die woorden. Het was niet zo dat het hem niks deed, maar hij draaide het liever altijd maar zo dat het altijd positief voor hem was. 'Here I was to make you a fine deal, to still your appetite and you refuse by using these banshee powers. Also my guess is I probably do know more about these little banshee powers then you do yourself, therefore I also know that a banshee is most vulnerable to fire which I happen to control very well' zei hij en behoorlijk rustig bleef. 'But this is a bloody waste of my time' en een lijn vuur voor haar liet verschijnen en dan zelf weg teleporteert, wie het vuur om haar heen dooft, ja wie oh wie zou het zijn.
|
|
Master of RPG
I joined on January 1970, I am a proud and I've made 2,714 posts
KAKAROTTO!
|
Post by Vegeta on Feb 26, 2015 21:33:14 GMT
Kathryn Blackwood
Ze keek hem aan terwijl haar ogen nu geel werden en de kettingen nu braken en ze vooruit wou komen. Het nazeggen deed hasr duidelijk niets meer, de kathryn was overgenomen door het beest en lichtflitsen verschenen en zouden diverse 'shadow children' Verschenen, maar die verdwenen al doordat het vuur haar achteruit deed deinzen en ze sloeg haar handen voor haar gezicht en een ijselijke gil verliet haar keel weer en liet haar terug deinzen in het meisje dat ze was, en nogal bibberde." Help.." sprak ze nu ook angstig terwijl ze nu in elkaar kroop. Ja de laatste tijd was ze totaal prikkelbaar voor 2 gevoelens. Angst en woede. Maar dat kwam door haar vloek, iedereen wist vroeger dat je met rust haar vrolijk kon krijgen en ze zelfs genoot van alle kleine dingen en ze eigenlijk best vrolijj kon zijn. De stemmingswisselingen waren een stuk minder erg geweest, zelfs met goede hulp weg. Maar nu spiegelde ze tussen 2 emoties die ze niet kon controleren. Woede en angst. Want ze wist dat ze spoedig weer aan die kettingen lag. Hun moeder zou haar weer ketenen. Ze begon nu zelfs door de angst zacht te huilen, terwijl de vlammen om haar heen dansde.
|
|
RPG soldier
I joined on January 1970, I am a proud Female and I've made 226 posts
Fifty words for murder and I'm every one of them
|
Post by kotaro on Feb 28, 2015 19:28:43 GMT
Rhyme:
"U merkt niet zoveel op, is het wel?" Vroeg het meisje Sarcastisch aan de oudere vrouw. "Ik weet dat ik onbeleefd ben en nee, zo hebben mijn ouders me niet opgevoed. Maar ik hoef niet in een conversatie te zijn als het nergens op uit komt." Zei ze rustig en stug doorliep en wachtte bij het volgende kraampje.
"Je had me bijna zover, echter toen je domme opmerkingen moest maken, raakt je me kwijt." Zei Rhyme en de man achter de kraam met een glimlach geld gaf en het hout van hem aannam.
"Als u wat minder slecht bekend stond, had ik je vast aardig gevonden." Ze haalde haar schouders op en liep vervolgens verder naar een volgende kraampje. hopend dat de vrouw haar niet meer achterna ging.
Assana:
"Ik snap dat het misschien wat ongelegen kan komen..." Zei Assana en ze wilde zichzelf ertoe dwingen om zichzelf om te draaien en weg te lopen. Maar het lukte niet. Deze man had het eigenlijk nodig. Maar zijzelf wist ook heus wel dat dit niet ging lukken. Maar de drang was er en dat was ontzettend vervelend.
"Beide." Zei ze met een glimlach. "Ik ben hier niet om u privacy te schenden. Het is maar een kortstondig bezoek voor iets kleins." Probeerde ze rustig.
Elijah:
In zijn ooghoek zag hij Klaus voorbij lopen. Hij wilde het eigenlijk laten gaan, maar hij moest Niklaus behoeden voor domme keuzes. Hij draaide zich dan ook om en ging langs Niklaus lopen.
"Mag ik vragen waar je naar op af bent? Of kan ik beter zeggen; naar wie?" Zijn stem klonk rustig, zonder dat hij beschuldigend klonk. Het leek haast meer uit interesse te zijn.
|
|
Master of RPG
I joined on January 1970, I am a proud and I've made 2,714 posts
KAKAROTTO!
|
Post by Vegeta on Mar 1, 2015 10:29:58 GMT
Rowena Blackwood
Het meisje was nou niet echt beleefd in haar ogen, en nu ze haar in haar ogen ook stond af te kafferen, zag je een glimlach op haar gezicht alleen maar groeien. Ze bleef nu stil staan op een afstandje, en keek naar haar hoe ze door liep, maar liep daarna alsnog achter haar aan." Maybe you aren't the one who has been kind to me.I mean, what is wrong with me dear? Tell me? Tell me so maybe I can rest my heart, and try to be a better woman, and a better mother for my little wee boy." Ze legde haar handen even omhoog voor haar borst waardoor de mouwen nu naar achteren gingen en de zwarte tatoeages tevoorschijn schoven." You also know Girl that I am very proud of every young person like yourself, you'll have a whole life in front of you. And that you don't seem to like me hurts me badly." Haar Schotse accrnt klonk er nu overigens steeds beter door heen, al was het wel duidelijk dat ze niet de beste luisteraar was. Ook zou ze niet zo snel van haar zijde gaan, nee ze had in haar ogen geen duidelijkheid en dat was voor haar belangrijk. Daarnaast, ze wwlas ook wel benieuwd hoe een mede vervloekte zou smaken als die angstig was.
Dan Cantabella
Hij keek naar haar en zuchtte. " het is niet mijn privacy waar ik me druk om maak. Paddy!" Riep hij door het huis heen in de hoop dat zijn broer thuis was, Dan was er inmiddels al helemaal zat van en wou zich terugtrekken naar daar waar het in zijn ogen veilig was." Je handelt dit zometeen maar lekker af met mijn broer. Ik heb hier geen zin in, en eigenlijk wil ik wel weer naar boven." Sprak hij rustig en nam nu ook een stap achteruit omdat er een flinke glimp zonlicht hun kant op kwam, en hij geen zin had in brandwonden, of nou ja, voor hem zou het voelen als een flinke zonnesteek.
|
|
RPG soldier
I joined on January 1970, I am a proud Female and I've made 338 posts
|
Post by Gotenks on Mar 5, 2015 12:01:31 GMT
Padraig Cantabella
Wat is zijn broer werkelijk serieus, hij roept hem, ja of Paddy zo ontzettend veel zin heeft om dit allemaal te gaan afhandelen. Want om heel eerlijk te zijn zit hij wel prima in het donker, dus hij zou kunnen doen alsof hij niet thuis is, maar die schijn zou vast maar van korte duur zijn. Paddy nam nog een laatste slok van zijn thee en loopt dan naar boven heen waar hij Dan nog wat meer naar achteren trek als een soort van aanmelding dat hij was gearriveerd. 'Yes it is most interesting, sugar and fairy dust and rainbows and butterflies. But what part did you not follow about not being interested' zei hij en Assana op haar hoofd klopt 'hello are you awake in there' zei hij daarbij. Nee het zonlicht deed hem niks, hij had er alleen een bloedhekel aan.
Ooc: Ik doe mijn personages nu even om beurten 1 voor 1 aangezien ik zo rond de 12de weer wifi heb en nu dus alles op mobiel doe, wat al irri is en helemaal op een telefoon die heel snel overhit raakt en dan kuren krijgt xD dus vanaf de 12de is alles weer normaal xD
|
|
RPG soldier
I joined on January 1970, I am a proud Female and I've made 226 posts
Fifty words for murder and I'm every one of them
|
Post by kotaro on Mar 13, 2015 21:39:58 GMT
Rhyme:
"U kunt beginnen zonder beledigende opmerkingen? Dat is al iets om mee te starten denk ik zo." Zei ze rustig en draaide zich om naar de vrouw.
"Als u zo graag het goede wil doen, ik nodig u uit voor het feest morgen. Een groot feest waar iedereen van de stad bij zal zijn. Zo is ook uw familie uitgenodigd." Dit was echter meer om van haar af te komen. Ze verwachtte zeker niet dat deze vrouw werkelijk zou komen.
Assana:
"Jullie hoeven niet geïnteresseerd te zijn in iets. Ik hoef enkel suiker." Zei ze rustig. Natuurlijk was het een raar excuus, het was nu niet zo dat de markt dicht was. Of dat dit een huis was dat om de hoek zat, ze had een aardig stuk moeten lopen om hier te komen. Ze voelde hoe de moed haar verliet en keek nu naar de andere jongen die haar op haar hoofd tikte en ze zuchtte.
"Ja er is niks mis met mijn hoofd." Zei ze rustig, het was eerder hun hoofd. Maar dat ging ze natuurlijk niet zeggen.
"Ik ben Assana en ik wil jullie graag uitnodigen om morgen op het feest te komen. Het word gezellig en ik was benieuwd of iemand met mij mee wilde gaan?" Oke, dit klonk niet alleen wanhopig, het sloeg ook nergens op. Ze vroeg een wildvreemde mee? Deze sowieso 'slechte' gedachtes hadden. Anders zou ze hier niet staan namelijk. Ze wilde niet eens met een moordenaar of een depressief iemand naar een feest. Wat dacht ze wel niet.
|
|
Master of RPG
I joined on January 1970, I am a proud and I've made 2,714 posts
KAKAROTTO!
|
Post by Vegeta on Mar 17, 2015 11:57:58 GMT
Dan Cantabella
Hij keek naar het meisje en knikte.'' Je wilt alleen suiker. Iets wat al raar is met de zon die volop schijnt, een markt op de hoek, die volgens mij meer dan 3 ton suiker heeft. En wat is er gebeurt met de drank?'' vroeg hij ook gewoon nu droogjes, al lonk het snauwerig vanuit zijn lippen. Hij deed even een paar stappen achteruit om zijn broer nu de ruimte te geven en keek naar wat hij deed, al lette hij onbewust constant op zijn arm, meet om te kijken of hij dit meisje niet zou gaan verbranden. Hij hoorde de reactie, en hoe ze zich voorstelde en hij knikte.'' Ik ben Dan. En ik kom niet op dat feest.'' waren zijn enige woorden, voor hij weer weg liep,, al keerde hij zich toen even om en liep weer even terug.'' Tot ziens trouwens, een fijne dag nog.'' Daarmee liep hij wel degelijk we, en ging de trap op, trwijl hij zijn kamer weer inliep, en daar op dde stoel ging zitten die recht naar het portret keek. Hij zuchtte even en keek toen naar de urn eronder, haar as, waar hij een gedroogde roos voor had liggen. Hij haalde even een hand voor zijn gezicht langs, terwijl hij nu weer op stond en een boek pakte voor hij weer terug ging zitten in zijn stoel.
Rowena Blackwood
Rowena keek even naar het meisje terwijl ze haar even uit liet praten voor ze überhaupt wat zei, al bleef ze wel de hele tijd met een voldande glimlach naar haar kijken. Ze zette even een van haar handen in haar zij, terwijl de andere naar beneden ging, en ze die daar liet hangen.'' I think you're mistaken dear, i wasn't rude, to talk to you. So whatever you think i've done, you should let go of that.'' waren haar woorden op het eerste om het maar eigenlijk een beetje van zichzelf weg te wuiven, en haar nog altijd beter te laten voelen.'' After all, I am a mother. I know how to talk to people of your age.'' Op het woord feest dacht ze duidelijk even na, maar knikte toen toch maar.'' I'll be there, should be perfect for me and my little Fergus. He is such a shy boy you know. Maybe you'll like him.'' Niet dat Rowena überhaupt haar een kans zou gaan geven, maar ze moest toch wat zeggen, ze moest haar en haar zoon de beste laten lijken v an hun familie eigenlijk. Ze gaf dan ook werkelijk geen zak om de anderen, en als Elijah en Niklaus er niets vanaf wisten, dan hadden ze pech, ze kregen niets van Rowena te horen. En als ze er dn wel achterkwamen.. nou ja dan zou Rowena een slap excuus gaan bedenken. En slijmen. Daar was ze nogal goed in. Ze zou eigenlijk zo nog een paar uurtjes blijven staan, maar momenteel waren haar ogen meer geficseerd op een prooi waardoor ze nu ook rustig afscheid begon te nemen.'' Well, I'll see you tomorrow then Lass. Good bye.'' Waren de laatste woordenwisselingen van haar dan ook voor ze naar een man toe liep, en die rustig mee nam, met al haar charme, naja beledigingen, en dat zag je ook wel van de man af, dat hij het duidelijk niet bepaald leuk vond om met Rowena te praten. Eenmaal van de markt af, sleurde ze de man ook met een rotvaart mee, terwijl de zwarte tattoages, die eerst nog een deel van haar armen bedekte, nu begonnen te groeien, en eenmaal in een afgezonderd gebied, pakte ze de man bij de kin, en zwarte lijnen verschijnen als adertjes op zijn gezicht terwijl Rowena haar ogen blauw begonnen te gloeien, en zo liet ze even later de man los, die angstig om zich heen keek, en werkelijk alles zag wat hem bang maakte, terwjl de man begon te rennen, overigens weer richting de markt, en tegen elk mens angstig begon te schreeuwen, en Rowena langzaam, dankzij het gif dt ze in hem gespoten had,zich voedde aan zijn angst, terwijl de man niet veel later dood voor over op de grond klapte. Heel rustig liep ze nu gewoon weg, terwijl de man op de grond nog aan het schuimbekken was, en een aantal mensen dit het werk van de duivel noemde, maar later doodstil op de grond lag. Rowena keek nog kort om, maar dat was ook het laatste, voor ze gewoon doodnormaal alsof er niets aan de hand was, verder liep.
|
|
RPG soldier
I joined on January 1970, I am a proud Female and I've made 338 posts
|
Post by Gotenks on Apr 16, 2015 17:59:11 GMT
Padraig Cantabella
'You know what the great thing about that is, the market, which I believe is still open and you know what they sell on that market, sugar, just like my brothers said, that probably last you for years...Well unless you have a true addiction problem for sugar' zei hij, en dat was ook niet een klein beetje cynisch, juist ja. Padraig trok dan nu toch even een wenkbrauw op, want eerst was het iets met drank en suiker, toen was de drank ineens weg en wou ze alleen de suiker en nu wil ze dat hij en zijn broer met haar mee gaan naar een feestje. Maar iets zei hem nu toch, dat dit meisje niet ging opgeven en dat ze waarschijnlijk constant wel met een nieuw verhaaltje aankwam. 'I'm Padraig and if I would come to this wretched party of yours, will you stop bothering us then' vroeg hij het laatste.
Matthew Blackwood
Matthew verorbde nog een stuk rauw vlees wanneer hij zijn zusje ineens om hulp hoort roepen, al was het zwak en angstig. 'What did you do' vroeg hij Crowley wanneer die hem ziet verschijnen, Crowley deed er geen moeite voor om het te verbergen en dat kon twee redenen hebben, welke dat is, tsja. Matthew hield zijn adem in wanneer hij naar buiten rent om vier emmers die ze hadden te vullen met water uit the well bij hun huis. Met de emmers gevult met water loopt hij naar zijn zusje heen. Hij voelde hoe zijn botten onder zijn lichaam weer bewogen waardoor hij even moest stoppen, maar dan weer verder ging. 'Kathryn don't move' zei hij en het water over het vuur gooide tot het uit was. 'Kathryn are you ok, please do say something' zei hij en bij haar neer knielt.
Niklaus Blackwood
'Does it really matter of where I'm going Elijah' zei hij 'but if you must know, I'm going to our dear aunt, she took something really valuable and important of mine and I want it back or I want her head. Either way it will satisfy me both' vervolgde hij. Niklaus zet dan een snelheid in, maar dat was vooral om weg te komen van Elijah en hij hoopte dus dat die onverwachtse snelheid, althans hij dacht dat het onverwachts was, hij weer alleen op zijn oorlogspad kon gaan en dat was wat telde.
|
|
RPG soldier
I joined on January 1970, I am a proud Female and I've made 226 posts
Fifty words for murder and I'm every one of them
|
Post by kotaro on Apr 18, 2015 22:08:33 GMT
Assana:
Waarom was ze richting deze jongens gelokt? Ze snapte het ergens ook wel, ze zaten hier thuis; leken sociaal niet vaardig en totaal niet aardig. Maar omdat haar -nogal vervelende- gave haar dwongen om bij mensen te zijn die een of andere rare god blijkbaar dacht die haar nodig hadden.
"Suiker is wel lekker." Gaf ze eerlijk toe en haalde haar schouders wat onbenullig op en glimlachte scheef naar de jongen tegenover haar. Maar toen gebeurde er iets wat ze niet had bedacht. Hij vertelde haar naam, het was dan ook in haar ogen te zien dat ze dit niet had verwacht. Een twinkeling, haast iets vrolijks kwam in haar ogen naar voren. Natuurlijk was het niet omdat hij haar echt aardig vond of iets dergelijks. Maar ze leek iets tot rust te komen toen hij haar aanbod aannam.
"Dat moet wel lukken, denk ik." Zei ze nog steeds met een glimlach op haar gezicht. Ze voelde de druk iets weggaan in haar lichaam. Werd niet meer als een mug aangetrokken naar dit huis. Al bleef het vervelende gevoel hangen en bleef ze het idee hebben dat ze hier meer zou moeten doen. Nu kon ze tenminste wel afstand nemen van het huis en dat was al iets. Ze heeft ooit ergens in een tuin moeten slapen omdat haar gevoel zei dat ze hier moest blijven en ze niet weg kon van het huis.
"Dankjewel, morgen wanneer het gaat schemeren. Nette kleding is hoe je jezelf hoort te kleden. Maar je mag zelf weten wat je aan doet." Zei ze rustig. "Tot morgen!" Dit laatste zei ze haast vrolijk en ze draaide zich om. Haar roze haren wiegde mee als een rok en ze verliet het terrein.
Ze was zo blij, dat het meisje niet eens oplette. Maar dat was niet de echte reden hoe het kwam dat ze tegen deze jongen aanbotste. De haat en boosheid had ervoor gezorgd en het meisje tot hem aangetrokken werd. Het meisje kwam tegen een muur aan en ze probeerde zichzelf met haar hand tegen te houden. Dit lukte, echter sijpelde er een klein straaltje bloed uit de wond die ze op had gelopen.
Elijah:
Hij zag het gebeuren, het meisje met de roze haren was niet over het hoofd te zien en hij vond het altijd al een vreemd gezicht. Snapte niet wat ze meteen was, maar ze keek niet helemaal helder. Dit terwijl ze haast regelrecht op Niklaus af liep. Hij zag gebeuren hoe het meisje gewoon tegen hem aanliep en keek met grote ogen hoe het meisje zichzelf tegen hield en rook vervolgens meteen het bloed. Het rare zoete bloed, hij had het nog niet eerder geroken en Elijah keek dan ook naar Niklaus. Wachtend op wat hij zou doen, maar hij zou Niklaus niet uit het ook verliezen.
"Wat mag dat dan zijn?" Elijah ging voor Niklaus staan. Hoopte hem hierbij tot stilte te manen. Een enkele meter van het roze harige meisje vandaan.
"Het spijt me wat er is gebeurt." Zei hij rustig en keek naar Niklaus, als deze niet stil was gaan staan, zou hij hem volgen. "Is het werkelijk de moeite waard? Of is het meer een teken van macht?" Vroeg hij toen ook.
Rhyme:
Ze was blij dat de vrouw was gestopt om met haar te praten en ze nam dan ook plaats op een bankje. Blij dat dit alles even over was. Maar toen was er iets aan de hand, iets aan de rand van de markt. Een man schreeuwde en Rhyme keek verbaasd op. Toen ze de paniek en angst bij de man zag, liep ze er op af in een snelle pas.
"Wat is er aan de hand?" Vroeg ze bezorgd en de man bleef enkel schreeuwen. Er was geen goed woord uit te krijgen. Ze slikte, terwijl hij niet veel later dood ging. Wat was er mis met iedereen. Ze zocht om zich heen en zag nog net Rowena omdraaien en weglopen. Rhyme gaf haar maar de schuld, ze had geen idee wie ze anders de schuld moest geven.
|
|
Master of RPG
I joined on January 1970, I am a proud and I've made 2,714 posts
KAKAROTTO!
|
Post by Vegeta on Apr 23, 2015 10:07:36 GMT
Kathryn Blackwood
Ze keek naar de vlammen terwijl dr tranen over hasr gezicht liepen, , en ze achteruit kroop tegen de muur waar de kettingen nu rammelde toen ze er tegen aan kwam, en haar ogen die de vlammen bekeken waren pikzwart momenteel, met een kleine rode pupil erin. Toen Matthew de vlammen doofde kroop ze alleen maar verder in elkaar terwijl de tranen nog even harder begonnen te stromen." I want to die.. i want to die.." sprak ze haast gesmoord en keek rustig naar Matthew nu voor haar terwijl ze bleef trillen en de tranen over haar wangen bleven stromen. Ze kreunde even , terwijl je kort haar been langer kon zien worden maar dan in een soort van stuiptrekking. Hun moeder kwam nu ook naar beneden en ketende haar weer aan de muur zonder woorden ook maar te delen, waardoor ze even begon te gillen." No, mom! Please!" Sprak ze alleen maar herhalend en keek naar Matthew vrij hulpzoekend terwijl ze nu aan de ketens lag weer en zich liet hangen eraan. De tranen bleven stromen en hun moeder vertrok nu ook weer. " The world is better off without me.. i hyrt everyone.. sorry that I was born..." de woorden kwamen er alle heel snel uit, al nam ze iedere keer pauzes, terwijl ze steeds harder begon te snikken nu.
Rowena Blackwood
Ze liep gewoon rustig door, en zag in de verte Niklaus en Elijah wel staan, evenals een roze hsrig meisje die vreemd genoeg hasr aandacht toch een beetje trok, meer om het feit dat ze zich afvroeg wie of wat dat was, het was nou niet dat roze haar nogal veel voorkomend was in deze tijd ofzo. Toch door het feit dat Niklaus en elijah daar rond hingen liep ze een andere kant op. Niet rennend, niet vluchtend, nee gewoon dood normaal. Ze zuchtte even terwijl haar rode haar ietsjes begon te waaien door de wind die er op kwam zetten. Ze liep niet veel later een Taverne binnen, terwijl ze aan ren tafel ging zitten en een drankje bestelde, maar tevens de opdracht gaf dr tafel waar aan ze zat zo sjiek mogelijk te maken, eat dr man eerst weigerde, al begon Rowens hem al snel te bedreigen, naja op een sneaky manier zodat het alleen voor de persoon zelf als bedreiging opgevat zou worden, en al snel kwam er een doek over de tafel, een tafelkleed, wat geplukte bloemen en een kandelaar met kaarsen op de tafel gezet. Zelfvoldaan ging ze eraan zitten, en wachtte af. Op een of andere manier haf zr het idee dat ze nog wel eens onverwacht bezoek kon krijgen. Er stond dan ook al een extra pul op de tafel.
|
|
RPG soldier
I joined on January 1970, I am a proud Female and I've made 338 posts
|
Post by Gotenks on Apr 23, 2015 15:35:28 GMT
Padraig Cantabella
'Well, then I see you tomorrow and I'll make sure I come in my finest clothes, bye bye' zei hij met nogal een gemaakte glimlach. Wanneer ze er dan vandoor gaat rolt hij met zijn ogen als hij de deur dicht klapt. Echt hij wist niet waar hij mee begonnen was, maar als dit de enige manier was om haar hier weg te houden, dan njah het zijt zo. Hij loopt naar zijn kamer heen wat zich dus ook gewoon in de kelder bevond, want sinds de hele vloek had hij van dat gedeelte zijn kamer gemaakt en doet hij daar ook de deur achter zich dicht. Paddy blaast dan zacht richting een kaarsje waardoor er precies genoeg vuur uit kwam zodat het aanging en geen problemen op zou leveren. Ja hij had zijn krachten inmiddels toch wel vrij goed in de gaten, dat was wel heel anders toen hij ze net had en voor wie hij nu dat kaarsje brandde.
Matthew Blackwood
Matthew wou zijn zusje in een omhelzing nemen, om haar ergens een beetje het gevoel te geven dat er ooit een dag zou komen dat het allemaal wel goed kwam, het gevoel dat ze er niet alleen voor staat. Maar hun moeder die haar dan weer vastketend verpeste dat toch wel ergens. 'Mum is this really necessary' vroeg hij, want hij wou zijn zusje niet zo zien, het deed hem zelfs pijn. Want tsja het is zijn zusje, niet een of ander beest, vloek of geen vloek. 'Kathryn, one day I will find a way to free us from this curse, one day we all will be free' probeerde hij nog steeds hoopvol. Matthew was daarbij ook degene die haar wanneer hij los maakte van de kettingen met alle gevolgen van dien en dan lag ze er sowieso al weer vlot aan vast. Matthew was dol op zijn familie, maar zijn zusje had absoluut toch een streepje voor.
Niklaus Blackwood
Ok dit was iets wat hij ook niet echt zag aankomen, maar het maakte zijn humeur er nou ook niet echt bepaald beter op. 'Is this one of your brilliant plans Elijah, to let some daft girl walk straight into me. Do you honestly think that will make me stop' zei hij en het duidelijk te horen was in zijn woorden dat hij er zelfs ergens van overtuigd was dat Elijah hier iets mee te maken had. Dat dat meisje tegen hem aanbotste om wat hij uitstraalde, nee daar dacht hij niet aan. 'But yes I do find it is worth, every part of it. Now I can ask you nicely to stay out of my way or I might regret doing something you wouldn't like' zei hij en om hun heen ging en verdween. 'Rowena!' riep hij duidelijk kwaad, maar even perplexed was door zijn tante te vinden aan een tafeltje met een extra glas alsof ze hem al verwachte wat ze waarschijnlijk ook deed. 'Do you honestly think this will change my mind, did you just become very delusional. You better make sure I get my painting back' zei hij haar, haast dreigend, maar hij probeerde op zijn manier nog kalm te blijven.
|
|
RPG soldier
I joined on January 1970, I am a proud Female and I've made 226 posts
Fifty words for murder and I'm every one of them
|
Post by kotaro on Apr 25, 2015 19:38:57 GMT
Assana:
Ze keek naar haar hand, deze had een kleine schaafwond. Het was niks ergs, maar ze vond het nu niet bepaald handig. Ze keek op toen er een doekje aangereikt werd en ze had een flauwe glimlach op haar gezicht toen ze het doekje van Elijah aan nam.
"Dankje." Zei ze rustig en ze hoorde de woorden van de andere jongen.
Elijah:
"Niklaus, iemand anders bij jou agressieve houding brengen kan soms ernstige gevolge hebben. Iets waar ik deze dame niet graag heen stuur." Zei hij rustig en hij richtte zichzelf op het meisje. Had een kort gesprek over hoe het met haar ging en verontschuldigde zich. Hij moest weer met Niklaus mee. Hij volgde zijn broer dan ook, maar zei niks toen hij tegen hun tante sprak. Als wijze van groet knikte hij enkel naar haar.
"Het valt me tegen dat u maar een van ons verwacht." Sprak hij rustig en glimlachte richting Rowena.
Assana:
Ze vond het niks, het feit dat ze aangetrokken werd door de jongen. Hij was kwaad en zij kon er niks aan doen. Ze wilde hem helpen, maar ze kon het simpelweg niet. Ze zag Rhyme zitten en zonder na te denken en verder te kijken, greep ze haar arm om haar mee te sleuren.
"Ik moet daar naar binnen." Zei ze haast gedreven door waanzin en Rhyme keek haar dan ook verbaasd aan.
"Waar heb je het over?" Natuurlijk wist ze van de krachten van haar zus, maar dat hield niet in dat ze precies snapte wat er aan de hand was op dit moment.
"Een man is daarbinnen zo boos, ik moet afleiding hebben, maar we moeten naar binnen. Ik word gek als ik nog langer weg ben van iemand die zo kwaad is." Rhyme knikte.
"Oke, goed." Zei ze rustig en Assana sleurde haar zusje mee. De deur werd daardoor iets wat agressief open gegooid en de twee dames gingen snel aan een tafel zitten en bestelde wat drinken.
Rhyme:
Ze keek om zich heen, maar keek snel weg toen ze in de gaten had wie hier nu eigenlijk zat. Dat vervelende mens! Hoe... Waarom moest Assana haar in zoiets vervelends wurmen. Twee andere lieden van de Blackwood familie waren er zelfs bij! Soms werd ze gek van de kracht van Assana en was ze blij dat zij niks had. Althans, ze dacht dat ze niks had. Haar bloed en reuk was wel degelijk anders als die van normale mensen. Maar dat was iets wat ze zelf niet doorhad. Ze keek weer naar Assana.
"Dit was een slecht idee. Wij komen in teveel van deze situaties." Rhyme keek haar zusje dreigend aan. Deze knikte enkel terug met een schaapachtige glimlach.
Eve:
Ze stond op van het bankje. Ze had haar broer nodig. Vanaf dat de vloek was ontstaan, was ze al benieuwd naar een onderdeel en dat had de naam; Rhyme. Wat was het kreng? Ze leek niks te hebben, maar ze kon het gevoel niet onderdrukken dat er iets mis was met haar.
Ze had Sherlock nodig en nu. Ze liep dan ook een steeg in en stak simpelweg een mes door het hart van een zwerver heen. Nu was het nog wachten totdat haar broer zou verschijnen.
"Scherlock, ik heb je nodig." Zei ze rustig en hoopte dat hij zichzelf zou laten zien.
|
|
Master of RPG
I joined on January 1970, I am a proud and I've made 2,714 posts
KAKAROTTO!
|
Post by Vegeta on Apr 26, 2015 18:12:40 GMT
Kathryn Blackwood
Ze bleef huilen terwijl ze nu aan de kettingen tegen de muur hing en naar haar broer keek." It's not worth it Matthew, i am ugly, even you think that, just say it." Sprak ze in haar tranen terwijl die maar bleven stromen." I hear the cries of the women i attacked... they are calling out for me, even they think i'm ugly. I am not worth to rescue." De tranen bleven over haar wangen lopen terwijl haar hoofd naar beneden keek en haar haren half voor haar ogen hingen." I need to kill myself.. then it will be over.. nobody will miss me, i am fat, ugly, and i am a filthy pig. Nobody loves me.." ze sprak duidelijk nu weer met hrtzelfdr slechte evenbeeld waar ze altijd over praatte maar ze had ook nooit de kans gehad de wereld buiten echt te ontdekken. Als iemand Kathryn al kende was dat omdat ze geruchten hadden gehoord, maar ze zat hier meer in deze kelder, in plaats van er buiten.
Rowena Blackwood
Ze keek naar Niklaus die binnen stormde en lirt hem uitrazen terwijl ze een rustige alok van de wijn nam die ze had en krek hem met een neutrale, totaal niet bange blik aan." Oh dear nephew, calm down a bit, that painting is already on the market by now." Sprak ze rustig en keek hem ook zo aan. Ze luisterde kort naar Elijah." Well Elijah, you know how I am with you to, after all where family, you where busy on that pink haired girl, and I didn't know you got so quick, or was it to protect your wee little brother? You need to take care of him in the future. I knew my little fergus had a temper, but his, well let's say, the fires of hell are nothing compared to that wee sausage of yours." Ze bleek duidelijk heel kalm bij elk woord dat ze zei en keek even de taverne rond en bestelde nu ook gewoon nog een pul bier voor Elijah." But because i am kind, take a seat you both, let's talk about the birds outside in the trees, and about nice little things. Don't make such a mess over a painting. "
|
|
RPG soldier
I joined on January 1970, I am a proud Female and I've made 338 posts
|
Post by Gotenks on Apr 30, 2015 11:37:18 GMT
Matthew Blackwood
Matthew had het echt te doen met zijn zusje en oh hij wou zo graag dat de situatie anders was geweest, dat de vloek weg was en dat hij zijn zusje mee kon nemen naar de markt of misschien naar een park. Want om heel eerlijk te zijn, was hij zelf degene die hij niet vertrouwde om vrij in de buiten wereld te lopen. Sinds de vloek is hij ook niet verder dan een aantal stappen van het huis gekomen, maar die korte momenten in de buiten lucht was vooral om nood situaties en het vuur doven bij zijn zusje, ja dat was een nood situatie. 'My sweet sister, I could never think that of you, you're a very beautiful young lady and if it wasn't for this wretched curse, I would take you somewhere to enjoy ourselves. Just like the rest of our brothers and sisters, I also do love you very much, there's no exception' zei hij tegen haar en met zijn hand even door haar haar ging en een kus op haar voorhoofd geeft.
Niklaus Blackwood
'Well perhaps I didn't make myself very clear, but to say it again, you better make sure that painting returns to me and I couldn't care less how you do it to achieve it' zei hij in een toch nog steeds wel rustige toon, al weten we allemaal dat Niklaus alles behalve rustig was en er hoefde ook maar weer iets kleins te gebeuren of hij zou wel weer een uitbarsting hebben, ja Niklaus is een nogal behoorlijk open boek, en in tegenstelling tot Elijah was hij nou niet bepaald goed in het verbergen van emoties. 'Seriously, you want to talk about the wonderful life outside basically' lacht hij sarcastisch 'I will not take my mind of my painting untill I have it back and if it means I will have to torture you, well I would lie if I said I wouldn't enjoy that' zei hij.
Sherlock Blackwood
Sherlock had weer een behoorlijk drukke dag met al die mensen die er op deze aarde dood neervielen, en of dat nou moord was, natuurlijke oorzaken of in een ongeluk, dood is dood. Als er dan een zwerver word vermoord door zijn zusje verdwijnt hij daar naar toe en wanneer hij zijn handelingen heeft gedaan laat hij zichzelf zien. 'You know there are other ways to get me here, even things I can't ignore' zei hij tegen Eve en dan een nogal vermakelijke glimlach op zijn gezicht verschijnt voor hij de volgende woorden uitsprak. 'Yes, I do know what Rhyme is, but it would take out all the fun if I would just tell you'.
|
|
