RPG soldier
I joined on January 1970, I am a proud Female and I've made 329 posts
|
Post by Meowz on Jun 14, 2014 23:27:01 GMT
Farah Cheney
Ze glimlachte even en liet een klein lachje horen. "Maar de volgende keer zal niet hetzelfde zijn als de eerste keer." zei ze zachtjes en sloot haar ogen voor een moment toen hij over haar wang streek, daarna opende ze haar ogen weer en keek ze weer regelrecht in die van hem waardoor ze weer wat glimlachte. "Ik hou ook veel van jou Mike, maakt niet uit wat je ouders zeggen; vanaf nu verlaat ik jouw zijde niet meer. Nooit meer.." zei ze zachtjes en haalde zachtjes opgelucht adem toen hij langzaam uit haar gleed, puur omdat de pijn langzaamaan verdween. Ze liet haar handen in zijn nek liggen sloot haar ogen voor een moment terwijl ze nog even genoot hoe ze tegen elkaar aan lagen, in haar gedachten liet ze even alles verwerken en het kwam er nu pas te binnen dat het werkelijk gebeurd is. Ze opende daarom haar ogen weer en keek hem wat kleintjes glimlachend aan. "Beloof je me dat ik geen spijt zal krijgen van deze beslissing.." vroeg ze zachtjes, doelend als vraag dat dit en zij geen eenmalig iets waren. Want ja, die onzekerheid was er eenmaal toch door het verhaal dat een prins redelijk wat meiden kan krijgen, het leek ook allemaal zo automatisch en makkelijk te gaan bij hem terwijl zij juist het tegenovergestelde was.
|
|
Master of RPG
I joined on January 1970, I am a proud Female and I've made 1,894 posts
|
Post by Cindy on Jun 15, 2014 7:33:44 GMT
Selene Winchester
Waarom duurde het zo lang voor er iemand antwoordde? Wat was er aan de hand in het kasteel de laatste tijd? Ze fronste even en hoorde nu pas hoe iemand opstond, die blijkbaar tegen de deur had gelegen of gezeten. Met een zuchtje na de stem van haar moeder keek ze naar de deur, en wachtte tot deze zou open gaan. Het beeld dat ze te zien kreeg was niet zo fijn echter. "Mam, wat is er?" Vroeg ze nu ook meteen zacht aan haar moeder en volgde. "Wat is er allemaal gebeurd in het kasteel?" Stelde ze kort daarna. Ze nam zacht de arm van haar moeder vast en keek naar haar gezicht. Waarom had ze zo gehuild, wat was er toch allemaal aan de hand als ze er niet was?
Isabel Smith
Ze slaakte een zucht en sloeg haar armen rustig om hem heen toen hij begon te praten. "Ik wou niet dat je alles opgaf lief, het is een groot verschil van prins naar een arme man." Zei ze zacht tegen hem en streek zacht over zijn rug heen. De gedachten die bij hem rondgingen waren ook niet waar. Ze was niet uit op zijn geld en rijkdommen, ze was werkelijk verliefd op hem geworden. Toen hij haar los liet en afstand nam keek ze wat verbaasd op. Ze voelde wat pijn in haar borststreek toen hij ook gewoon zonder wat te zeggen wegliep van haar en op het bed ging zitten. Ze wist waar hij aan dacht, ze had een vermoeden althans. "Al die tijd Dean, al die tijd heb ik je gezegd dat het niet voor je geld was, voor je rijkdommen maar alleen voor jou. En nu overweeg je nog of ik lieg? Ja ik ben niet blij dat je alles hebt opgegeven voor een stomme arme trut als mij, ik ben niet blij dat je je familie afstoot. Maar dat geld en die erfenis van jou kan me geen zak schelen." Sprak ze nu en keek hem aan. Hoe kon hij het zelf nog overwegen dat ze daar alleen aan dacht.
|
|
Master of RPG
I joined on January 1970, I am a proud and I've made 2,714 posts
KAKAROTTO!
|
Post by Vegeta on Jun 15, 2014 8:20:15 GMT
Mike winchester
Hij keek naar haar en glimlachte even een beetje.'' De volgende keer zal het nog specialer zijn. Want je hoeft niet bang te zijn, mijn mooie Farah, ik ben nu degene die altijd aan jou zijde zal staan, en al moet ik mijn prinsenschap er voor op geven, Jij bent nu degene die voor mij het meeste waard in. Ik wil oud met jou worden, met jou trouwen, en een gezinnetje stichten.'' sprak hij rustig en streek even over haar gezicht.'' Misschien klinkt dit raar, ik kan veel meiden krigjen, maar alle meiden zijn uit op mijn geld en rijkdom. Jij bent dat niet, dat voel ik. Jij bent voor mij de ware.'' Sprak hij rustig en gaf haar nog even zacht een kus, die hij al heel snel uitbreidde naar een iets langere zoen, en glimlachte even.'' en ik ben nu al verslaafd aan jou. Help dokter, ik heb een ziekte opgelopen. De Farah ziekte.'' sprak hij plagend en keek haar aan met een grijns op zijn gezicht.
Dean Winchester
Hij keek naar haar en zuchtte even.'' Ik heb het rijkdom noot wat gevonden, dus ver zal ik niet vallen Isabel.'' Sprak hij rustig en keek haar aan.'' Misschien heb ik vandaag wel de verkeerde beslissingen genomen en ben ik te boos geworden op mijn moeder. Hij zuchtte even en keek naar har. En ji bent niet stom, misschien wel arm, en een trut zeker, want je bent een schoonheid, maar ik houd van jou, mijn meisje. Maar ik heb tijd nodig, ik wil gewoon jou, en mijn ma wou jou in het kasteel hebben, maar ik wil hier met jou wonen, en dat accepteerde mijn ma niet, ze vond dat ik dan te open was voor onze vijanden, maar ik ben zat van mijn rijkdom, Isabel. Toen ik jou voor het eerst ag, weet je dat nog? je zat te bedelen op de hoek van de straat. We raakten aan de babbel, en ik had eerst nog medelijden met je, maar ik raakte al snel verliefd op jou mooie ogen. Onze eerste keer gemeenschap onder een boom in het bos.. Ik houd van je, Isabel, en alle momenten wil ik met jou herbeleven, maar nu voor altijd samen.''
|
|
Master of RPG
I joined on January 1970, I am a proud Female and I've made 1,894 posts
|
Post by Cindy on Jun 15, 2014 8:36:16 GMT
Isabel Smith
Ze slaakte een zucht en liep nu weer naar hem toe en ging op zijn schoot zitten. "Je hebt verkeerde beslissingen gemaakt, niet misschien." Sprak ze zacht en slaakte een zucht. "Daarbij vind je geen werk in de arme wijk lief, anders zou het hier niet zo arm zijn. En anders moet je telkens van het dorp terug naar hier komen, het is gewoon niet haalbaar als je dan nog een zware taak als smid wilt." Zei ze zacht tegen hem en keek hem bezorgd aan. "Je gaat jezelf vermoeid en kapot maken zo." Voegde zeer aan toe en knuffelde hem zacht. "Ik weet het nog." Zei ze zacht over hun ontmoeting en glimlachte even over het bos. "Ik hou ook van jou Dean." Murmelde ze nu tegen zijn hals en drukte er een zacht kusje. "Ik hou zo zielsveel van je." Hij nam zijn eigen beslissingen maar, zij kon er niets over zeggen.
|
|
RPG soldier
I joined on January 1970, I am a proud Female and I've made 329 posts
|
Post by Meowz on Jun 15, 2014 8:46:34 GMT
Lucretia Winchester
Selene stelde enkele vragen waar ze voor nu nog niks anders kon doen dan teleurgesteld naar beneden kijken, ze voelde hoe haar dochter haar arm zachtjes vast pakte en ze keek daarom even die kant op. Ze legde haar hand op haar haar en streek er een paar keer door, ze kon dit alles toch niet geheim houden voor haar bloed eigen dochter? "Het begon allemaal vanochtend.." begon ze zachtjes met een kleine zucht. "Je vader wou Domani herdenken en het nu ook voorgoed afsluiten, maar iets in mij vertelde dat je zusje in de buurt was. Ik dacht haar gezien te hebben vanochtend en uiteindelijk bleek het waar te zijn. Ik heb haar overgenomen van een suikerplantage buiten het dorp. Vlak daarna werd je vader vergiftigd en is er een hoop gebeurd tussen je vader, mijzelf en je oom Cesare.." zei ze wat met een verdrietige blik en bij het volgende wat ze wou zeggen kwamen de tranen opnieuw. "Dean was de afgelopen weken.. maanden nog maar weinig in het kasteel te vinden en toen bleek het dat hij al lang een relatie heeft met een bedelaarster.." sprak ze zachtjes terwijl ze haar hand wat voor haar mond deed. "Hij wou geen prins meer zijn, geen rijkdommen meer en wou zijn eigen bedrijf beginnen als smid.." sprak ze nu nog zachter en ze sloot haar ogen. "Dean heeft het kasteel verlaten en zal waarschijnlijk niet meer terugkomen lieverd.." zei ze uiteindelijk als conclusie en keek wat naar Selene, bij het zien van haar dochter wou ze glimlachen maar dit ging vreselijk moeilijk. Dean en Mike waren haar liefste zoons, voor haar haar enigste zoons en eentje ervan bestond dus eigenlijk al niet meer.
Farah Cheney
Bij zijn eerste woorden kon ze alleen maar glimlachen, echter vervaagde deze glimlach in een verbaasde blik toen hij begon over het verlaten van zijn prinsenschap. "Wat.. Nee, Mike.. Je moet nooit je prinsenschap opgeven voor mij mafkees.." zei ze zachtjes met een klein glimlachje op het einde, ze wist dat hij het goed bedoelde maar de schuld zou wel het meeste naar haar liggen. Hij wou een gezin met haar stichten, samen oud worden. Dit liet haar echter weer opnieuw grijnzen waardoor ze even haar ogen sloot bij de streek over haar wang en daarna hem weer recht in zijn heldere ogen keek, de heldere ogen waar zij maar geen genoeg van kon krijgen. Ze streek met haar duimen wat over zijn kaaklijn terwijl haar handen nog steeds op zijn wangen lagen. Hij sprak over hoeveel meiden hij kon krijgen, waardoor ze even slikte maar de woorden over dat zij de ware was maakte het weer goed en ze ging meteen in op de kus die daarna een langere zoen werd waar ze alleen maar van kon glimlachen. Hij was verslaafd aan haar, zij ook aan hem en zijn opmerking liet haar lachen. "Hmm. Helaas, geen behandeling voor. Je kunt alleen maar meer verslaafd worden" zei ze plagend terug met een klein lachje, ze liet zijn wangen nu los en legde haar armen om zijn nek en drukte nog een lange kus op zijn lippen en maakte er daarna een passievolle zoen van.
|
|
Master of RPG
I joined on January 1970, I am a proud Female and I've made 1,894 posts
|
Post by Cindy on Jun 15, 2014 9:19:29 GMT
Selene Winchester
Ze hield de arm van haar moeder zacht vast en keek haar aan toen ze haar hand op haar haren had gelegd en er doorheen streek. Ze luisterde meteen toen haar moeder begon te praten en keek naar haar, luisterde naar alles wat ze te vertellen had. Ze keek haar nieuwsgierig en bezorgd aan, allemaal gemengde gevoelens gingen door zich heen. Ze snapte nu wel waar alle heisa vandaan kwam. Toen ze weer tranen in haar ogen leek te krijgen sloeg ze haar armen meteen om haar moeder heen en gaf haar een zachte knuffel. Ze wist ook wel dat Dean niet vaak meer op het kasteel was geweest en altijd wegging, maar ze had niet gedacht dat hij ook het kasteel op zou geven voor een arm meisje dan. "Hij komt vast wel terug." Zei ze zacht tegen haar en hield haar moeder in een omhelzing. "Hij is vreselijk koppig, ik ken wel hoe hij is, maar hij komt uiteindelijk wel terug. Het moet gewoon bezinken mam." Zei ze zacht tegen haar moeder en gaf haar een kusje op haar wang. "Je hebt mij nu nog, en Sam, en Mike en Domani. En Dean komt wel terug." Herhaalde ze nu weer en keek haar moeder in de ogen aan en liet een klein glimlachje zien, probeerde haar moeder wat op te beuren, al zag ze dat nog niet zo snel gebeuren.
|
|
RPG soldier
I joined on January 1970, I am a proud Female and I've made 329 posts
|
Post by Meowz on Jun 15, 2014 12:37:33 GMT
Lucretia Winchester
Ze merkte hoe haar dochter haar armen om haar heen sloeg en voelde fijn om getroost te worden. Selene's woorden waren wel troostend maar Lucretia gaf al gauw, of eigenlijk al meteen, de hoop op. "Ik weet het niet Selene, ik was zo.. boos.. Ik zei dat op het moment dat hij naar buiten liep, hij mijn zoon niet meer zou zijn." zei ze zachtjes en sloot daarna nogmaals haar ogen. "Hij zei; Laat de koning weten dat zijn zoon dood is, want dat wilt u toch zo graag." zei ze met een trillende stem en ging met trillende benen op de stoel zitten, haar hand voor haar mond. "Hoe ga ik dit uitleggen aan je vader.." zei ze zachtjes en legde voor een moment haar gezicht in haar handen en keek dan weer wat voor zich uit terwijl ze haar vingers in elkaar had gevlochten en met haar lippen er wat tegen aan hing. Ja Dean was behoorlijk koppig en ze had haar andere kinderen nog maar zelf zat ze er gewoon niet lekker mee, misschien moest het wel even tijd hebben om het te laten bezinken. Ze slaakte een zucht en legde daarna haar handen op haar bovenbenen. "Heb je al wat gegeten lieverd?" vroeg ze zachtjes, gooide de hele situatie over een andere boeg wat betekende dat ze het tussen haar en Dean wat tijd zou geven. Ze stond daarna langzaam op, veegde de laatste tranen nog even weg en probeerde toch wel wat te glimlachen.
|
|
Master of RPG
I joined on January 1970, I am a proud and I've made 2,714 posts
KAKAROTTO!
|
Post by Vegeta on Jun 15, 2014 15:47:43 GMT
Dean Winchester
Hij kek naar haar en zuchtte.'' Misschien moet ik wel weer met mijn moder gaan praten.. Maar ik ben zo koppis, Isabel.. En ik ben zo bang voor mijn vader.. Hij gaat uitslaan als hij weet dat ik met jou heb, en ik heb die woede nu op mijn moeder uitgedrukt. Hij zuchtte even en stond op, en zocht even wat perkament in zijn tas, en een veer en inkt en ging even aan de tafel zitten.'' Ik ga mijn moeder schrijven.'' sprak hij enkel en keek haar aan. ''Ik was zonet.. Opgelucht, maar daarnaast ook bang. Ik wil geen koning worden, en dat maakt mijn afkeer naar mijn rijkdom. Ik wil jou.. Alleen maar jou en ruil al mijn rijkdommen in.'' Hij begon nu rustig te schrijven op het perkament en zuchtte even voor een moment.'' Ik weet niet of het nut zal gaan hebben, maar ik moet eens volwassen worden, en niet zo koppig wezen.'' Sprak hij rustig en schreef rustig verder.
Mam,
Sorry voor vandaag... Ik was.. Niet mezelf. Nou ja wel mezelf, maar ik wil geen koning worden, ondanks ik de oudste ben. Ik houd van mijn Isabel, en ik ben bang voor Vader. Hij wil niet dat wij met lagere rangen omgaan, zelfs al zou jij met hem praten, ik zou nooit de hand van Isabel mogen vragen, o haar te trouwen, en een gezin te stichten. Ik wil nog een keer praten, als ik nog mag.
Dean.
Hij rolde de brief even op, en opende de voordeur, en keek even of er een koerier in de buurt was en toen hij die vond, liep hij er even heen en drukte een paar goudstukken en de brief in zijn handen, en liep weer naar binnen. De koerier zou direct vertrekken naar het kasteel om de brief te bezorgen. Hij liep weer naar binnen en keek naar Isabel. '' Nu afwachten.. Maar ik weet dat je gelijk hebt. Ik moet het goedmaken met mijn moeder, en niet zo'n angsthaas tegen mijn vader te zijn.''
Mike Winchester
Hij keek naar haar en zag haar verbaasde gezicht en grijnsde even.'' wees maar niet bang, ik laat het niet zover komen.'' Sprak hij rustig en gaf haar nog even weer ene kusje, terwijl hij haar rustig aan bleef kijken, en naar haar woorden luisterde.'' mmm Helaas dan maar, dan word ik nog maar weer meer verslaafd. Vind ik geen probleem, jou lippen smaken zo goed, als kersjes.'' Hij voelde de lippen weer op de zijne, en masseerde nu even onhandig weer een van haar borsten, en zoende met haar mee, terwijl zijn zoen ook wat vluchtiger werd, en hij er even wat passie in begon te gooien en hij merkte dat hij onder weer even bij haar naar binnen wou kruipen maar hij ging even iets verliggen dat dat niet weer ging gebeuren, ook al gebeurde het dan nu per ongeluk en niet perse. Hij glimlachte even een beetje onder de zoen en stopte hem nu weer langzaam, terwijl hij haar weer even aan keek met zijn blauwe ogen.'''mmm Ik wil die verslaving niet meer kwijt dokter, ik zeg deze afspraak af, en ga me richten op mijn verslaving.''
|
|
RPG soldier
I joined on January 1970, I am a proud Female and I've made 338 posts
|
Post by Gotenks on Jun 15, 2014 16:37:57 GMT
Sam Winchester
Wanneer hij mag binnen komen stapt hij de kamer in en loopt hij naar het bed van zijn ''vader'', wanneer hij Domani ziet begon hij niet meteen te spreken. 'Ze is weer wedergekeert' vroeg hij hem eerst over Domani en niet te hard omdat hij Domani nou niet wakker wou maken 'maar wat is er precies gebeurd, wie heeft dit gedaan' vroeg hij vervolgens. Ja Sam moest nog even volhouden alsof hij de bezorgde zoon was, als het echt zeker was dat zijn zogezegde vader bijna zijn laatste uurtje heeft geslagen, zou hij het misschien net iets kunnen versnellen door hem iets te vertellen wat hem zonder twijfel woedend zou maken. Sam vond alleen dat het daar nog net geen tijd voor was, dus eerst moest hij dus inderdaad net doen alsof hij daadwerkelijk de bezorgde zoon was. Toch is het niet zo dat Sam echt zo harteloos en medogenloos is zoals zijn vader, de juiste persoon moet net de juiste snaar raken en die snaar hebben zijn moeder njah eigenlijk zijn tante en Mike al heus is een aantal keer geraakt, dus ja hij geeft wel om hun.
Mykola Liski
Mykola duwt de deur van de kamer van de prins open en stapt naar binnen heen, waarop hij zoals hoort een buiging naar de jonge prins maakte. Natuurlijk was het niet zo dat hij er zich altijd braaf aan hield, het was maar net in welke stemming hij zat in zijn laten we nogal zeggen moodswings en dat is aardig gezegd, want in feite is hij gewoon hartstikke gek. 'My dear young prince your father wishes to see you. I bet he wants you to grab your sword and be a true warrior, cause a future King must be fierce' zei hij waarop hij een vreemd lachje uitstoot.
|
|
Master of RPG
I joined on January 1970, I am a proud and I've made 2,714 posts
KAKAROTTO!
|
Post by Vegeta on Jun 15, 2014 16:51:05 GMT
Théoden Winchester
Hij keek naar Sam en zuchtte even voor een moment.'' Ja ze is terug. Je moeder vond haar vandaag, terwijl ze werkte voor een slavenhandelaar hier vlakbij.'' sprak hij rustig en keek hem even een beetje aan.'' Wie het gedaan heeft weten we niet.. Maar tot nu toe gaan alle eindjes naar je Oom Cesare, en Rodrigo.'' Hij sloot zijn ogen weer even en opende ze dan.'' Sam.. Ik weet niet of ik nog lang leef, het middel lijkt niet te werken. Maar ik moet een troonopvolger hebben, en ik wil eerlijk zijn. Mike is ijverig, maar hij is geen goede koning, en Dean te koppig als een os. De middenweg ben jij, en ik wil jou graag als mijn opvolger hebben. In mijn postitie kan ik het niet uitspreken over het volk, maar wil jij voor mij de papieren opstellen, zodat ik die kan ondertekenen? Dan is er geen twijfel meer mogelijk.'' Hij bleef naar sam kijken en slikte even voor een moment, en sloot weer zijn ogen. Zijn laatste uren waren inderdaad aan het slaan, en eigenlijk lag de man inmiddels al op zijn sterfbed. Cesare, was zoals afgesproken niet in het land te vinden, die zou terug keren zodra Sam op de troon zat.
|
|
RPG soldier
I joined on January 1970, I am a proud Female and I've made 329 posts
|
Post by Meowz on Jun 15, 2014 19:26:50 GMT
Farah Cheney
Ze lachte nog om zijn opmerking over hoe haar lippen smaakten naar kersjes en hield haar ogen wat gesloten terwijl hij opnieuw weer begon te masseren en met haar zoen mee ging. Ze voelde dat er onder weer wat stond te gebeuren maar hij nam zelf al de beslissing voordat zij actie kon nemen, 1 keer voor nu wel even genoeg. Ze grinnikte wel een beetje tegen zijn lippen toen ze merkte dat hij wat ging verliggen en verlegde haar handen naar zijn rug waar ze rustig wat met haar vingertoppen over zijn rug streelde. De zoen stopte daarna en ze keek met een flinke grijns in zijn ogen zodra ze haar ogen opende en een warm gevoel vulde elke keer opnieuw haar lichaam zodra ze zijn heldere ogen ontmoette. "Oooh gaan we het zo spelen?" zei ze zachtjes en drukte nog gauw een kus op zijn lippen terwijl ze hem nu zachtjes omver duwde waardoor hij nu op zijn rug lag en zij bovenop. Ze zoende hem nog voor een lange tijd terwijl ze met haar handen over zijn lichaam gleed en nu zachtjes lachend de zoen weer stopte terwijl ze langzaam van hem af ging. "Volgende keer beter." zei ze plagend met een klein lachje, ging op de rand van haar bed zitten en graaide even naar haar onderbroekje en haar jurkje, deed deze uiteindelijk weer aan.
|
|
Master of RPG
I joined on January 1970, I am a proud and I've made 2,714 posts
KAKAROTTO!
|
Post by Vegeta on Jun 15, 2014 20:35:17 GMT
Mike Winchester
Hij keek naar haar en lachte evenn voor een moment en kek naar haar. Hij liet haar rustig doen en zoende met haar mee nu zij bovenop lag en wreef zacht over haar rug heen terwijl hij even lahte om haar woorden en haar even volgde.'' MMm. mijn verslaving zie ik nog steeds hoor, ondanks dat jurkje en dat onderbroekje.'' Sprak hij even goed plagend terug, en deed zelf ook even zijn boxer terug aan en liep toen even naar haar toe, ging op haar schoot zitten, en drukte nog even een plagend kusje op haar lippen.'' Want daar is mijn verslaving al.'' sprak hij rustig en keek haar aan terwijl hij rustig op haar schoot bleef zitten, en een arm om haar heen sloeg, en glimlachte voor een moment. Hij vond het fijn hier te zijn, en de regen op het dak horen vallen, waar hij geen enkel probleem me had. maar morgen zou hij zijn moeder eens vragen om te praten met hun pa. Want anders moest hij het slechte nieuws aan Farah brengen.. Niet dat hij het wou maar toch..
|
|
Master of RPG
I joined on January 1970, I am a proud Female and I've made 1,894 posts
|
Post by Cindy on Jun 15, 2014 21:20:20 GMT
Selene Winchester
ze keek naar haar moeder en bleef ook gewoon zo de hele tijd bij haar staan tot ze ging zitten, dan liet ze haar wel rustig los en bukte naast haar neer, haar handen op het been van haar moeder. "Je weet hoe Dean is mam. Hij denkt niet meteen na als hij iets zegt. Hij draait heus wel bij, ik weet zeker dat hij terugkomt met zijn stuurt tussen de benen. Zeg alsjeblieft gewoon nog niets tegen pap, Dean draait vast bij voor pap ht te weten komt." Klonk ze zacht tegen haar moeder. "Dus het beste is gewoon er nog even te zwijgen, geef Dean wat tijd het zelf te verwerken, te beseffen wat hij heeft gedaan en wat hij zei." Voegde ze er nog aan toe en bleef zo bij haar moeder zitten. Toen ze van onderwerp veranderde glimlachte ze flauwtjes. "Nee, nog niet. Ik ben sinds de ochtend al naar het dorp geweest, wat inkopen gedaan dus ik had geen tijd om te eten. Wil je me vergezellen?" Vroeg ze zacht aan haar moeder, met nog steeds dezelfde kleine glimlach om haar lippen.
Isabel Smith
Ze keek naar Dean en glimlachte voorzichtig. "Ik weet dat je koppig bent Dean, dat heb ik al gemerkt." Zei ze zacht tegen hem. Ze ging weer op het bed zitten toen hij opstond en keek naar hem. "Is goed lief." Klonk ze op zijn woorden over de brief. Ze ging rustig op het bed liggen en keek naar hem. "Ik denk vast dat je moeder het wel zal begrijpen toch." Zei ze zacht tegen hem en bleef rustig op het bed liggen en liet hem de brief schrijven naar zijn moeder. Ze wachtte nu ook gewoon tot hij terug zou komen en keek naar hem toen hij ook snel terug was. Ze glimlachte eventjes en trok hem zachtjes op het bed bij haar. "We zullen wel zien Dean." Zei ze zacht en drukte hem neer op het bed met haar en legde haar hoofd tegen zijn borst. "Ik hou van je, wat je ook bent." Murmelde ze nu ook gewoon zacht en sloot haar ogen vredig.
|
|
Master of RPG
I joined on January 1970, I am a proud and I've made 2,714 posts
KAKAROTTO!
|
Post by Vegeta on Jun 15, 2014 21:33:31 GMT
Dean Winchester
Hij schraapte even zijn keel en voelde hoe ze hem nu zachtjes neer trok, en legde een arm om haar heen en streek zachtjes over haar rug.'' en ik zal het wel merken, en anders moet ik echt werk gaan vinden ergens. misschien kan ik wel als leerling werken bij de smid.. het levert waarschijnlijk niet de jackpot op, maar zo kan ik wel langzaam aan kijken voor een beter huis voor ons, en daar een Smederij beginnen. Maar eerst wacht ik nu bericht van mijn moeder af, en ik hoop dat jij mee wilt, Isabel, naar het kasteel.. Dat we samen kunnen praten.. Ik wil eigenlijk nu niet weer alleen, voor ik weer verkeerde woorden ga zeggen, en jij hebt mij soms sneller door dan mijn eigen moeder.''
|
|
RPG soldier
I joined on January 1970, I am a proud Female and I've made 329 posts
|
Post by Meowz on Jun 15, 2014 21:43:14 GMT
Farah Cheney
Ze trok haar jurkje even goed en hing de ketting wat beter om haar nek zodat het op haar borstbeen hing, totaal vergeten dat ze die nog aan had. Ze lachte dan zachtjes om zijn opmerking. "Mafkees." zei ze zachtjes, plagend en glimlachte tegen zijn lippen aan toen hij nog een kusje gaf. "Hmm. Is het niet meestal dat het meisje op schoot zit, aangezien mijn priele beentjes dit niet lang vol houd en dan is poof met je verslaving." zei ze zachtjes lachend terwijl ze nog wat kusjes op zijn wang drukte en haar voorhoofd wat tegen zijn schouder legde. Echt dunne beentjes had ze niet, ze had de typische contouren van haar moeder maar dat betekende niet dat haar benen echt sterk waren. Na dit is alles voelde ze zich alleen maar meer verbonden met hem, meer naar hem toe getrokken terwijl dit niet bepaald slim is. Zijn moeder zou er misschien niet moeilijk over doen maar zijn vader was een ander verhaal, en na de hele beschuldiging van het vergiftigen zou het misschien helemaal niet goed uitpakken. Ze beet daarom even op haar onderlip, sloot haar ogen voor een moment en opende ze al gauw weer. Ze moest deze gedachten uit haar hoofd zetten, ze moest hoop houden.
Lucretia Winchester
Ze luisterde zachtjes naar de woorden van haar dochter en begon nu toch wel lichtjes te glimlachen. Theoden zijn gezondheid was niet meer best en om hem nog meer last op de schouders te leggen was ook niet de bedoeling. "Wat zou ik toch zonder mijn oudste dochter moeten.." zei ze onder een zucht door en glimlachte wat meer. Ze stond daarna rustig op en legde een hand op Selene's rug. "Laten we gezellig samen eten, moeder dochter tijd." Zei ze zachtjes lachend en liep nu naar de deur toe om deze te openen en samen met Selene naar de eetzaal te lopen. De koerier kwam haar tegemoet waardoor ze een brief in haar handen kreeg, ze keek er even raar naar en gaf de koerier een kleine fooi zoals altijd. "Bedankt." Zei ze vriendelijk en keek nog wat naar het rolletje. "Ik lees het wel tijdens het eten." Zei ze wat glimlachend naar Selene en hield de rol in haar handen maar besteedde er verder nu geen aandacht aan.
Will Thatch
Zijn ogen gingen naar de deur toen Mykola binnen kwam wandelen en hij voelde hem tot hij stilstond en begon te praten. De opmerkingen van hem was hij ondertussen wel gewend en echt veel deed het hem niet, het enigste wat echt door kwam waren de woorden dat zijn vader hem nodig had. Hij sloeg daarom zijn boek dicht en liet deze liggen op zijn bed. Hij wist niet zeker wat zijn vader precies wou maar zijn kamer was nooit ver weg dus liet hij zijn spullen hier liggen. "Bedankt Mykola." Zei hij netjes en met zijn handen achter zijn rug verliet hij zijn kamer rustig de troonzaal van zijn vader. Hij stond stil voor de troon, maakte een korte kleine buiging en begon te spreken. "Vertel vader." Zei hij op een serieuze toon, afwachtend naar wat hij te zeggen had.
|
|
