RPG soldier
I joined on January 1970, I am a proud Female and I've made 338 posts
|
Post by Gotenks on Feb 6, 2016 18:06:46 GMT
Maybe living together wasn't better after all...Uitleg Cryptids, de verre toekomst. Vele rampen hebben er voor gezorgd dat onze aarde is bevolkt met de meest uiteenlopende wezens. Engelen, Demonen, vampieren, Hybrids en ga maar door zijn voor de meeste niets minder dan het dagelijkse leven waar we mee moeten handelen. De stad Cryptids is opgedeeld in 2 delen. Aan de noordkant wonen de normale mensen en aan de zuidkant wonen de wezens. Wezens die niet altijd volledig menselijk zijn, en sommige hebben zelfs op het zicht gewoon engel vleugels, een paardenkont, of noem het maar op. Je speelt in deze RPG een van de wezens die aan de zuidkant woont, of een doodnormaal mens die aan de noordkant woont. In beide kanten is alles aanwezig, van Winkelcentra tot manege, in feite is alles dubbel, dit omdat ze willen voorkomen dat de wezens zich gaan vervelen en zich onder de normale mensen gaan mengen. Natuurlijk, de vampiers, weerwolven, en nog wel meer wezens, moeten zich op mensen voeden en kunnen gewoon over en neer. Er zijn geen grensen, echter word het niet toegestaan dat een wezen aan de kant van de mensen woont, en dat een mens aan de kant van de wezens woont. Er bestaat geen oorlog tussen beide kanten, maar de mensen kant weet van elk soort wezen iets af bijna, of althans ze weten het bestaan ervan. Als je een wezen wil spelen dat zijn eigen krachten nog volledig NIET kent, en deze nog ontdekt, moet deze aan de kant van de mensen wonen. aar dit geld niet voor wezens waarbij er al iets duidelijk zichtbaar is dat ze anders zijn. Ik zou graag willen zien dat er zoveel mogelijk verschillende wezens leven aan de wezen kant. Dus kijk goed wat de ander aanmeld. Is er al een vampier? dan mag je nog wel een vampier aan maken, maar houd er een beetje variatie in. ( dat we dus niet met een hele vampierenbevolking zitten aan het begin van de RPG) HeteroChromia ( twee verschillende kleuren ogen) word al gerekend onder de wezens.. Ze zijn in deze tijd erg voorzichtig.. Aangezien ook twee verschillende kleuren ogen kunnen duiden op een afwijking... Om het simpel te houden is de stad dan ook in 2 wijken opgedeeld: Downtown : voor de normale Mensen Marry ann Monarch ; Voor de wezens Meedoen? Gewoon even dit invullen; Naam: Leeftijd: Geslacht; Ras/ Soort; Woont in welke wijk?; Karakter/geschiedenis; Krachtenbeschrijving; ( wat voor speciale krachten kan jou karakter? mens mag je hier X neerzetten) Foto/ uiterlijk; Extra ;
|
|
Master of RPG
I joined on January 1970, I am a proud and I've made 2,714 posts
KAKAROTTO!
|
Post by Vegeta on Feb 6, 2016 18:11:49 GMT
Naam: Alukiel Leeftijd: 5000+ Geslacht; mannelijk Ras/ Soort; Fallen Angel Woont in welke wijk?; Mary ann Monarch Karakter/geschiedenis; Alakin is niet een van de eerste engelen die ooit hier de aarde bevolkte. Nee hij is later gemaakt, veel later. Hij is als mens geboren in het jaar 1693 in Swansea, Wales als de man Edward Kenway. Zijn ouders waren niet rijk, nee hij was altijd schapenboer geweest, en dat was iets wat hij altijd maar raar had gevonden. Zijn ouders waren zo verliefd, en de schapen was hetgeen wat hen bij elkaar hield. Iets wat Edward nooit had begrepen. Toen hij 14 was, kreeg hij een handelspositie op de markt, wat hem altijd goed afging, want na enkele biertjes was hij een perfecte handelsman, en verkocht hij de wol die zijn moeder en vader hadden gesponnen, of het vlees, en dergelijke, alle artikelen die van de schapen afkwamen. Het lukte beter bij de vrouwen als je mannen, omdat hij nogal een charmeur was, maar hij was niet het type dat ieder meisje het bed in kreeg, nee hij was meer het type van het redden van het meisje in nood. Zo ontmoette hij Caroline Scott, waar hij nog geen half jaar later in het huwelijk mee trad. Maar Edward was niet degene van de vaste baantjes, waardoor het huwelijk flink op de klippen leek te gaan lopen. Hij besloot kaper te worden, en ging enkele dagen later mee de zee op. Caroline was inmiddels zwanger, maar ze besloot dit geheim te houden voor Edward. Enkele jaren gingen er toen ook voorbij, waarin Edward bijna drastisch veranderde. Hij werd serieuzer, en ging van kaper over in het piratenleven en bleef daar enkele jaren en werd aardig berucht. Toen hij hoorde dat zijn vrouw, Caroline inmiddels was overleden aan de pokken, besloot hij echter een andere weg in te slaan. Het was dan ook dat hij in deze tijd uit de gevangenis ontsnapte en samen met anne bonn, waar hij toch Romantische gevoelens voor had, richting Bristol voer, en daa 7 jaar na haar geboorte zijn dochter, Caroline ontmoette. Hij settelde zich echter niet in Bristol, er waren teveel herinneringen daar. Hij settelde zich in london, Samen met zijn dochter, en trouwde enkele jaren later Tessa Kenway, waar hij nog een zoon mee kreeg. Hij stond bekend als de piraat van vroeger, maar vond nu ook vast werk, in de haven. Op 42 jarige leeftijd kwam hij om het leven dankzij moord, en kwam hij in de hemel terecht. Daar werd hij opgeleid tot Angel, en is hij ongeveer een half jaar geleden gevallen.. Echter was Alukiel zijn ziel nooit voorbestemd voor de Hemel, iets wat een goed bewaard geheim is geworden. Edward was door zijn leven als kaper en piraat zo goed als verdoemd voor de hel, maar de Archangels hebben hem gered van dit lot nadat hij met een jaar in de hel heeft gezeten. Hij is volledig gebrainwasht daar, maar alleen de Archangels weten nog dat hij nog altijd zeer gevoelig is voor de 'Darkness'. Hij is daardoor ook de enige Angel die met zijn Vessel vleugels draagt hierdoor. En met slechte daden groeien tevens ook hoorns uit zijn hoofd. Met goede daden blijven ze weg en blijft hij een volwaardige Engel. krachtenbeschrijving; Telekinisme, Teleportatie, Tijdreizen, Genezende krachten, Onsterfelijk, Hij kan dode dingen terug tot leven brengen( al kost hem dit erg veel moeite) Hij kan iedere stem ter wereld na doen, en deze dan ook perfect immiteren, Onzichtbaarheid, vleugels zijn gewoon zichtbaar, en nagels die hij tot flinke lengte kan laten groeien. Foto/ uiterlijk; Extra ; Er leven nog steeds nakomelingen van Edward, ook in deze stad.. Al heeft hij in de hemel al een andere naam aangeboden gekregen, en gebruikt hij niet tot nauwelijks de naam Edward meer. Wil hij een schuilnaam, gebruikt hij de welbekende naam; Duncan Walpole Zoals gezegd, touches of Darkness zijn slecht voor hem, en er eenmaal in, kan hij heel moeilijk terug. Zijn vleugels kleuren ook dan tijdig zwart, en krijgt hij demon eyes. Goede vent nu nog, without the horns and white wings
|
|
RPG soldier
I joined on January 1970, I am a proud Female and I've made 226 posts
Fifty words for murder and I'm every one of them
|
Post by kotaro on Feb 6, 2016 23:00:36 GMT
Naam: Hunter (Nummer 217) Leeftijd: 284 Ziet hij eruit rond de 20 Uiterlijk: Hij heeft een helder blauw oog en de andere is geel. In wolf vorm veranderd zijn blauwe oog ook naar geel omdat dan deze zijde de overhand neemt. Het wil dus zeggen dat zijn meerman kant wel aanwezig is in zijn menselijke vorm, maar hij heeft geen idee hoe hij deze activeert en dat hij deze heeft. Innerlijk: Hunter is niet snel te doorgronden. Hoewel hij aan de buitenkant de stoere jongen is die ervan houd om meiden te versieren, te vechten en van sadisme houd. Toch heeft hij vaak genoeg last van stemmingswisselingen. Hunter vliegt snel in de verdediging, maar ook snel in de aanval. In eerste instantie zal hij nonchalant zijn en als je een dame bent, flirten met je. Maar als man heb je hier echter minder veel geluk bij. Hij werkt veel op instinct, iets wat hem soms enkel in moeilijkheden brengt omdat hij niet nadenkt voordat hij dingen zegt of doet. Wanneer je dan ook een opmerking tegen hem maakt, zou hij zich niet, tot moeilijk kunnen inhouden om niks terug te zeggen of doen. Hij houd van vechten en dat is dan ook iets dat hij niet uit de weg gaat. Zeg je iets tegen hem wat hem niet aanstaat? In plaats van het te negeren, zal hij fysiek geweld gebruiken. Mentaal is hij namelijk niet de sterkste en is lezen en schrijven niet zijn sterkste punt: Sterker nog, hij kan niet lezen en schrijven. Dit houd hij natuurlijk goed verborgen door zijn stoerdere houding. Echter zit er achter deze muur een betekenis. Hij wil niet dat mensen erachter komen dat hij niks van zichzelf weet. Hij houd deze act op, simpelweg omdat hij zijn verleden vergeten is. Wat hem heeft gemaakt tot wat hij is, wie zijn ouders zijn en de eerste 200 jaar van zijn leven lijkt hij niet eens te hebben bestaan. Hij duwt mensen weg, simpelweg omdat hij dan niet over zichzelf hoeft te praten. Hoe oppervlakkiger alles blijft, hoe beter. Dat is ook de rede waarom hij zichzelf verbied om mensen beter te leren kennen en langer als een week met iemand om te gaan. Geschiedenis: Kinderlijk geschreeuw weerklonk uit een fel verlichte kamer, het gekraak van botten kon deze helse klanken vertalen. Pijn, daar leefde dit laboratorium op. De pijn van de kinderen, want door iedere verandering die de kinderen zouden ondergaan, zouden ze sterker moeten worden. Een groep bovennatuurlijke wetenschappers hadden het idee dat ze betere wezens zouden kunnen maken. Een leger aan onsterfelijke, magische en grootse wezens was het idee. De heks, vampier en lycan hadden een groep opgezet. Jonge kinderen zouden worden gebruikt om deze sterker te maken. Lycans zouden in meer beesten moeten kunnen veranderen als enkel een, vampiers zouden nog sneller moeten worden en uiteindelijk zouden deze magische spreuken moeten kunnen uitvoeren. Maar daar stopte het niet bij, want ieder kind wat een gave had werd in beslag genomen en zouden ze in hun ondergronds 'fort' plaatsen. De kinderen werden dagelijks getest, geïnjecteerd en voorbereid op een leven in het leger. Zo werden jonge kinderen voorbereid op het drinken van bloed, zelfs al waren ze geen vampiers en de lycan kinderen werden zonder de volle maan aangewakkerd om te transformeren. Maar een 'soort' konden ze niet te pakken krijgen. Konden ze niet vinden, al zochten ze de hele oceaan af. Een meermens. Er werd gezegd dat deze wezens een van de oudste waren van de wereld. Vele sterke rituelen en spreuken vroegen ook om meermens haren, bloed of zelfs een stuk van de vin. De kracht van het water en de maan zorgde ervoor dat deze mythische wezens veel aankonden. Ze heelde sneller, hadden vlijmscherpe tanden en kiezen en konden zelfs klauwen creëren om te vechten. Dit alles zorgde ervoor dat hun er een wilde hebben, vele proefpersonen waren namelijk al overleden omdat ze de heftige testen niet aan konden of doodbloedde tijdens een verandering. Dagelijks gingen ze dan ook op zoek in de zee, zochten ze met vele onderzeeërs naar een glimp van een meermens. Totdat enkele honderden jaren geleden een vier jarige jongetje te nieuwsgierig was. Hij verliet de veilige schuilplaats waar ze altijd zaten en verdween uit de veilige 'bubbel'. Wat de jongen echter niet wist, was dat er een magische bubbel om de plek heen was, waardoor hun beschermd waren voor de buitenwereld en er niemand dicht in de buurt zou kunnen komen. Ze dachten dat ze daar al geweest waren, of zagen in dat er toch niks zou kunnen zijn. Zonder achterom te kijken zwom de kleine jongen richting de oppervlakte, onderzocht scheepswrakken die hij nog nooit eerder had gezien en toen het tijd was om weer naar huis te gaan, kon hij het niet meer vinden. Hij was er zeker van geweest dat hij het wist, maar dat alles was verdwenen toen hij de bubbel uit was gezwommen. Zelf overleven zat er echter niet bij voor de jongen en hij probeerde van vis te leven die hij met veel moeite had gevangen, ook schelpen waren niet veilig voor de vlijmscherpe tanden van de jongen. Toch werd hij zwakker en toen er een onderzeeër langs kwam, raakte hij tijdens het vluchten verstrikt in een net en was het voor hen niet moeilijk om hem mee te nemen naar hun schuilplaats. Eindelijk hadden ze het ding wat ze het liefst wilde, een meermens. Zijn lange donkere haren werden al snel afgeschoren om test bij hem af te nemen. Nieuw geschreeuw vulde de kamer en de onderzoekers hadden enkel een hernieuwde lach op hun gezicht. Ze hadden hun eigen meermens proefkonijn en de sfeer in het laboratorium verbeterde. Echter niet voor de kinderen, maar voor de doktoren. Hoe ze eerst de moed hadden opgegeven en geen kinderen meer van de straat af plukte, was dat weer geheel overnieuw begonnen. Echter was het nog steeds geen succes bij de andere kinderen. Alleen bij nummer 217 leek het 'goed' te gaan. Hij nam kenmerken in zich op, al waren dit niet altijd de beste kenmerken. De bloedlust van vampiers nam hij in een te hoge mate op, evenals het gehoor. Echter liet hij de snelheid vallen. Hij nam de transformatie van een lycan over, hiervan dan wel weer de snelheid en een geel oog. Echter werd het zicht en de snelheid niet beter als dat van een vampier. Ze probeerde veel op hem uit, teveel: Vampier: Bloedlust & verbeterd gehoor Lycan: Transformatie, snelheid & het gele oog. (Zijn andere oog is nog steeds ijsblauw zoals deze al was) Centaur: Kracht Maar ook dingen die ze nog ergens onbenoemd hadden bewaard. Dit alles had echter een slechte werking op zijn meermens zijde. Deze sijpelde dan ook langzaam naar de achtergrond en door zijn agressiviteit, kracht en bloedlust; leek hij eerder op een lycan als op een meermens. Vandaar dat hijzelf ook denkt dat hij een weerwolf is. Langzaam maar zeker raakte hij echter volwassen, moesten ze hem in toom houden door hem duf te houden en in de boeien. Hij wilde niet meer naar een nummer luisteren en daarom hadden ze de eerste de beste naam voor hem gekozen die in hen op kwam: Hunter. Hij was een jager en dat was ook steeds meer te merken aan de doden die er vielen als ze hem weer moesten verplaatsen. Vele kinderen stierven om hem heen, terwijl hij de enige was die bleef leven althans... Keer op keer voelde het alsof hij stierf. Maar hij deed het niet, zijn hart stopte, maar ging telkens weer opnieuw door. Hierdoor zijn er gaten in zijn geheugen, deze hij niet kan opvullen. Na enkele tientallen jaren was het gebouw beetje bij beetje in verval was geraakt. Was het hem gelukt om te ontsnappen. Hij ontwaakte uit een 'coma' van een jaar. Gedesoriënteerd werd hij wakker, wist niet meer waar hij was en waarom hij daar was. Kon zich niks meer herinneren. De adrenaline zorgde ervoor dat hij een wolf werd, dat hij rende, beet en van zich afgooide wat er bij hem in de buurt kwam. Ze noemde hem Hunter... Riepen zijn naam, smeekte hem om te stoppen. Vandaar dat hij zijn naam weet, maar verder niks. Tijdens deze reis heeft hij vele doden op zijn pad gemaakt en vele dames weten te verleiden. Maar hij bleef rennen, want steeds als hij te lang ergens was, zaten ze hem op de hielen. Steeds weer probeerde ze hem te vangen en telkens was hij hen net te snel af. Echter is hij dus nu in deze stad aangekomen en lijkt hij hier behoorlijk onder de radar te liggen. FC: Dylan O'brien (Dus de verre toekomst is 5000 jaar verder als nu?)
|
|
Master of RPG
I joined on January 1970, I am a proud and I've made 2,714 posts
KAKAROTTO!
|
Post by Vegeta on Feb 7, 2016 10:07:46 GMT
Hij liep momenteel door het park, terwijl de gigantische vleugels achter hem aansleepte. Hij had zijn handen in zijn broekzakken terwijl zijn bovenlichaam bedekt was,naja half, aangezien de vleugels in zijn boven rug zaten en flink wat ruimte in namen. Hij ging nu zitten op een bankje terwijl hij zijn vleugels over de achterkant van de bank liet hangen. Hij zuchtte even terwijl hij kort naar de omgeving keek. Het was heel lang geleden voor hij de aarde had gezien, en nu was het nog altijd interessant hoe de mens leefde, maar ze leken hem niet te moeten, terwijl hij alleen maar wou helpen. Hij had geen kwaad in de zin, maar dat leek niemand te schelen. Hij zuchtte terwijl hij naar een meisje knikte die met haar moeder over de straat liep, maar haar moeder trok haar weg toen ze wees naar hem. Mensen waren gestopt met geloven in de engelen, en daardoor was hij ook gevallen, samen met meerdere engelen die er nog in de hemel waren. En zelfs nu was hij genegeerd door de bevolking. Hij kwam weer overeind, terwijl hij nu in de richting van zijn huisje begon te lopen. Hij kon maar beter op zichzelf zijn in plaats van al die mensen en wezens zien die hem toch leken te verachten. Het maakte hem enigszins kwaad van binnen, en een onbekend vuur brandde in hem, maar hij snapte het niet. Hij had geleerd van de mensen te houden, maar nu leek die leer steeds verder weg te zakken. Hij stond weer op, en liep weer verder al klapte hij niet veel later zijn grote vleugels naast hem en nam een vlucht, om in het centrum weer te landen en nu rustig de winkels bekeek. Dat hij her en der aangestaard werd alsof hij een of andere ziekte was, negeerde hij volledig.
|
|
RPG soldier
I joined on January 1970, I am a proud Female and I've made 338 posts
|
Post by Gotenks on Feb 7, 2016 17:17:21 GMT
Naam: Lucifer Leeftijd: over een biljoen, want hij was immers 1 van de eerste Engelen die God had gecreeert, zelfs ver voor de mensheid ook maar bestond Geslacht; Male Ras/ Soort; Fallen Archangel (maar er zijn uiteraad meer namen voor hem zoals: Morningstar, Devil, Satan, Dark Prince) Woont in welke wijk?; Mary ann Monarch Karakter/geschiedenis; Lucifer was ooit de mooiste en meest geliefde Archangel in het hele universum. Uit al God zijn Engelen hield hij het meest van Lucifer. Zijn verheven status tussen de andere Engelen maakten hem ontzettend trots. Zo gauw de mensheid dan ook werd gecreeert en door de mark of cain werd hij overwelmt door jaloezie. Hij kon namelijk niet geloven dat hij niet langer meer de favoriet van God was. Dus op het moment dat God hun beviel om meer van deze mensen te houden dan van hem, weigerde Lucifer. Hij smeekte: Vader, ik kan het niet. Deze menselijke wezens zijn niet perfect. Het zijn moordenaars'' Lucifer zette zijn ongehoorzaamheid door, om aan Michael te vragen om aan zijn zijde te staan, om tegen God te rebelleren. Michael weigerde het aanbod van Lucifer, en op Gods bevel verbande hij Lucifer naar Hel. Natuurlijk omdat hij uit de hemel was verbannen, maakte hem dat meer dan woedend, en hij vocht terug om de ziel van een menselijke vrouw genaamd Lilith compleet corrupt te maken en daardoor de eerste demon creeerde. Door deze onvergefelijke godslastering tegen God, werd Lucifer nog meer gestraft, en zo werd hij geplaatst in een toegevoegde eenzame gevangenschap in Hel, waar hij voor een millenium verbleef. Zijn grootste doel was om uiteindelijk vrij gezet te worden uit zijn kooi, de mensheid te vernietigen en de aarde weer naar zijn glorieuze onaangetaste zelf te brengen. Er gaan speculaties rond dat Lucifer zijn demonen alleen als zijn slaven gebruikt, en dat hij hun uiteindelijk ook zal vernietigen. Want ondanks dat het zijn eigen creaties zijn, is hij het er wel mee eens dat ze zelfs minder waard zijn dan de mens. Het bewijs hiervan is dat hij zonder blinken of blozen een groot aantal van hun vermoord. Toch houd hij de grootste minachting tegenover de Pagan Gods, hij is van mening dat ze kleinzielig, ongehoorzaam, en tot het laagste behoren van alle wezens omdat ze zichzelf Goden noemen. Lucifer beweert dat hij nooit liegt of bedriegt, omdat hij dat niet hoeft, zoals hij zei. ''I will never lie to you. I will never trick you. Maar ondanks dit is Lucifer ontzettend manipulatief. Zijn broer Gabriel zei dat Lucifers acties niks meer dan een woede aanval was, wat werd bevestigd door meerderen, dat hij ook een irritant en nukkig kind was, met vader problemen. Lucifer is ook ontzettend arrogant en wraakgierig, door zijn verraad en haat op de wereld te storten, zonder enige medeleven. Hoe dan ook, Lucifer ziet hem zelf als een tragisch figuur, die gestraft werd door gelijk te hebben. Lucifer is ook ontzettend wreed en barbarisch, tegen degene die in zijn weg staan, en ondanks zijn beweringen dat hij het slachtoffer is, heeft hij er geen ongemakkelijk gevoel erbij om degene te vermoorden die hem ook maar kwaad maakt, zelfs als hij geen eens een echte reden hebt om ze te vermoorden. Lucifer heeft een gevoel voor humor, wat zeer zeldzaam is bij Engelen. Hij kan sarcastisch en onverschillig zijn, wat weer naar zijn arrogantie toe leid. Krachtenbeschrijvin g: Door de een na sterkste Archangel te zijn, is het geen verassing dat Lucifer ontzettend powerful is, maar ondanks dat hij nog steeds vrij powerful is, is hij lang niet meer zo powerful als toen hij was voor hij naar Hel werd verbannen, toen hij nog op zijn best was. Krachten die hij heeft zijn: Immortality, Angelic Possession, Invulnerability, Imunity, Superhuman Stregnht, Super Stamina, Regeneration, Shapeshifting, Teleportation, Aportation, Power Negation, Telepathy, Empathy, Telekinesis, Dream Walking, Thermokinesis, Biokinesis, reality warping and implosion. Foto/ uiterlijk; Extra ;
|
|
RPG soldier
I joined on January 1970, I am a proud Female and I've made 226 posts
Fifty words for murder and I'm every one of them
|
Post by kotaro on Feb 7, 2016 22:20:26 GMT
ik dacht dat het niet te overpowered mocht zijn? X3 Maar jullie karakters zijn dat breide dus niet? Dan ga ik ook even kijken voor een tweede char met misschien wat meer leeftijd/kracht...
|
|
RPG soldier
I joined on January 1970, I am a proud Female and I've made 226 posts
Fifty words for murder and I'm every one of them
|
Post by kotaro on Feb 8, 2016 19:01:30 GMT
Naam: Rhyme Hillyard Leeftijd: 3999 jaar (17 in haar nieuwe leven.) Geslacht; Vrouwelijk Ras/ Soort; Meermin/god/Demon Woont in welke wijk?; Marry ann Monarch Karakter/geschiedenis; Haar geboorte ging er niet vlekkeloos aan toe. Het meisje had een vin moeten hebben als benen, maar dat was niet het geval. Het meisje had benen en de god waar haar moeder verliefd op was geworden, wilde het kind ook niet hebben. Toch leek ze van een zekere aantrekkingskracht te beschikken, want een demon vond haar. Hij misbruikte haar, behandelde haar als een slaaf om zo van zijn eigen lust af te komen. Wat hij echter niet wist, was dat dit meisje speciaal was. Toen hij dan ook genoeg van haar had en haar leven nam met zijn krachten. Was dat bij haar dood, zij zijn krachten in zich op zou nemen. Ze stierf, om vervolgens als klein meisje weer groot te worden. Dit gebeurde vaker, ze werd gedood, mensen dachten dat ze dood was, maar haar lichaam maakte een replica van zichzelf en ze was weer een drie jarig meisje wat nergens vanaf wist. Haar naam wist ze nog, maar verder had ze geen weet van wat ze was. Soms ging ze dood van ouderdom, soms omdat iemand haar had vermoord. Maar als diegene geen krachten had, dan nam ze die ook niet over, ook als ze haar met een wapen dode en ze haar niet aanraakte. Meerdere malen is ze dan ook al in de hemel geweest, maar zelfs in de hel heeft ze enkele jaren mee moeten maken. Haar krachten zijn beschermd. Enkel als er iets heftigs gebeurt, als ze bijvoorbeeld bijna dood is, of ze krijgt gif toegediend, kan ze deze gebruiken. Vele levens gaat ze dan ook door het leven als normaal mens. Maar wanneer haar krachten aangewakkerd worden, is het maar de vraag welke. Is het de demonen kant? Dan kun je je lol op en moet je er maar voor proberen te zorgen dat die andere kant aangewakkerd word of dat ze dood gaat. Ze word dan bloeddorstig en een regelrechte hel voor iedereen om haar heen. Vandaar dat enkele engelen die van haar weten, ervoor moeten zorgen dat zij in bedwang word gehouden. Maar ondertussen is de tegenpartij enkele aan het hopen dat ze door het lint gaat. Het blijkt namelijk dat zij de wereld kan laten vergaan. Dat haar lichaam zichzelf niet meer onder controle zal hebben als ze bloot word gesteld aan alle krachten die ze heeft. In al deze jaren is dat nog niet gebeurt, mede door de engelen die op haar letten. Mede doordat de andere partij nog geen weet heeft van hoe ze deze krachten uit de hand kunnen laten lopen. 30 jaar geleden is ze dus weer overleden en heeft ze een tijd in de hemel doorgebracht. Echter toen ze weer terug op aarde kwam, wist ze hier niks meer van en was opnieuw een replica geboren. Krachtenbeschrijving; Nog niks. Maar als ze haar krachten heeft, is het alles door elkaar en heeft ze er haat geen invloed op omdat niemand het haar ooit heeft geleerd. (Dit is enkel als de donkere krachten aangewakkerd worden. De lichte krachten zijn de meer positieve krachten zoals mensen genezen etc. Door die draait ze niet door) Foto/ uiterlijk; Extra ; Ze heeft een blauw en groen oog, dat is de rede dat ze niet in de normale wereld mag wonen. De meeste engelen en demonen weten van haar bestaan en wie ze is. Soms moet ze zelfs door engelen gedood worden omdat ze de wereld van haar moeten beschermen. De engelen zorgen er vaak voor dat ze haar niet aanraken tijdens dat ze sterft, anders kopieert ze de krachten en heeft ze weer meer kracht. In de laatste seconde van haar leven heeft ze daar namelijk nog genoeg kracht voor, zelfs als ze niet weet dat ze deze heeft. Omdat ze vrij snel aangetrokken kan zijn tot de duistere types, is het vaak zo dat een engel in haar buurt blijft en probeert haar naar de goede jongens te sturen. In al haar levens krijgt ze dan ook veel te doorstaan van zowel engel als demon. Haar vader wil haar vaak in de hemel houden, maar dit is echter niet mogelijk omdat ze nog steeds deels meermin is en daardoor moet ze terug de aarde op, de balans moet goed gehouden worden, anders sterft ze voor goed. Hoewel haar vader nooit echt van haar gehouden heeft, kan hij dat ook niet over zijn hart verkrijgen. Al weet hij dat het de beste oplossing is, dat het de aarde veiliger maakt en zij herinnert hem zich toch niet. Toch probeert hij haar in het gareel te houden. Al vragen ze vaak genoeg waarom ze niet gewoon dood gemaakt kan worden en haar ziel zal verdwijnen. Mag dit?
|
|
RPG soldier
I joined on January 1970, I am a proud Female and I've made 226 posts
Fifty words for murder and I'm every one of them
|
Post by kotaro on Feb 8, 2016 19:26:36 GMT
Ze hield er niet van om hier te zijn. Deze wijk gaf haar vaak genoeg de kriebels, maar omdat ze twee verschillende oogkleuren heeft, is ze hier gezet. Ze zijn bang, niet enkel voor haar, maar voor iedereen die er net wat anders uit ziet. Hier moest ze dan ook naar school, enkel in het andere deel mocht ze wel een shoppen. Maar de vragende blikken zeiden genoeg en vaak genoeg bleef ze aan 'haar' kant. Rhyme zuchtte, terwijl ze probeerde de blikken te negeren. Iets wat haar niet te best af ging. Maar al snel was ze bij een paar vriendinnen aangekomen. Deze begonnen over de feesten waar ze waren geweest en Rhyme glimlachte. Natuurlijk ging ze wel eens mee, maar als het feest midden in de stad was en zij niet meer terug kon, dan moest ze wel in het rare gebied blijven. Enkele minuten in gesprek verstreken en de dames splitste op, zij moesten naar school en Rhyme ging weer terug naar haar eigen kant. Ze zou wel gaan shoppen... Met wat tegenzin liep ze dan ook door de stad, totdat ze tegen iemand aanbotste en haar ogen werden groot. "Sorry, gaat het?" Vroeg ze zacht. Ze wilde eigenlijk niet weten tegen welk wezen ze nu weer was aangelopen. De meeste verafschuwde haar, ze had niks, enkel twee verschillende kleuren ogen. Dat konden de meeste niet echt waarderen en ook al probeerde ze met hen te praten, na twee zinnen waren ze al weg.
|
|
RPG soldier
I joined on January 1970, I am a proud Female and I've made 338 posts
|
Post by Gotenks on Feb 11, 2016 21:52:40 GMT
In feite was Lucifer as happy as pie, ja ik wou die uitdrukking gewoon is gebruiken. Maar anyway het is dus zo dat het hem weer is gelukt om uit zijn kooi te komen, uiteraard wel weer via via, en die belachelijke mensen van wie hij ooit demonen heeft gemaakt. Ja het was zeker af en toe handig, maar zeker niet belangrijk, maar hij liet degenen die zoveel vertrouwen in hem hadden graag geloven dat hij alleen maar het beste voor heeft, tot ze uiteraard alles hebben gedaan wat hij verwacht ze te doen. Zijn grootste doel was dan ook om de aarde weer te zuiveren van wat hij het slechte noemt, dus de mensen en uiteraard toont hij ook geen enkele symphatie voor demonen al zijn ze zijn eigen creatie, maar vooral Pagan Gods. Een grijns verschijnt op zijn gezicht maar een grijnst die vrij sarcastisch is als hem ziet , Rhyme ziet hij ook wel, maar zij was nog niet echt van interesse voor hem. ''I'm back,'' zei hij tegen Alukiel met zijn armen gespreid, waarop het lijkt alsof hij een knuffel verwacht, maar dat doet hij niet dus ga hem ook geen een geven. ''Oh if you're wondering why they look at you funny, it's because those wings are very noticable, thought I give you a heads up,'' zegt hij droogjes en niet serieus ''it's the same with this one here...You attract some weird friends Alukiel, but then again I wouldn't expect any different from you ,'' zei hij net zo droog en naar Rhyme kijkt, Lucifer wist wel wat ze was en dat het niet alleen haar ogen vreemd waren, uiteraard heeft hij haar haar demoon kant gegeven, but that's a secret sssh of misschien is het toch niet zo'n groot geheim want iedereen weet dat Lucifer de creator van demonen is, hoe vaak moet ik dat nog zeggen, Rhyme lijkt het echter zo te zien nog niet echt te weten wat ze precies is.
|
|
Master of RPG
I joined on January 1970, I am a proud and I've made 2,714 posts
KAKAROTTO!
|
Post by Vegeta on Feb 11, 2016 22:13:07 GMT
Hij liep nu rusti door tot hij iemand tegen zich aan voelde knallen waardoor hij een beweging naar achteren maakte en zijn vleugels even een keer op en neer klapte wat een flinke windstoot veroorzaakte die je zo maar eens een bad hair day kon geven.hij keek nu naar haar en schudde zijn hoofd." Do not worry, you didn't hurt me madam." hij glimlachte even en deed zijn vleugels nu weer rustig langs zijn lichaam heen naar achteren. Toen hij echter een stem hoorde, zuchtte hij even." Hello Brother." begon hij nu rustig em keek weer terug naar Rhyme, om hem in eerste instantie te negeren. Maar toen hij zijn engelnaam sprak keek hij toch kort om." Duncan, Lucifer. Duncan. I hate that name those other Angels gave me." hij richtte nu echt weer zijn aandacht eigenlijk tot Rhyme, ergens had hij een gevoel van binnen dat hij haar moest helpen, maar hij kon het niet plaatsen waarom. " And shut up about my wings. I know everyone can see them and everyone hates me for it." het waren ook de laatste woorden die hij momenteel roerde aan Lucifer en keek nu naar Rhyme." Most important, hoe are you Madam, and be sure not to mind my brother here."
|
|
RPG soldier
I joined on January 1970, I am a proud Female and I've made 226 posts
Fifty words for murder and I'm every one of them
|
Post by kotaro on Feb 14, 2016 22:12:22 GMT
Haar haren werden in haar gezicht geblazen en ze veegde deze dan ook uit haar gezicht. Ze glimlachte flauw toen hij vertelde dat het geen pijn deed. "Glad to hear." Zei ze rustig en keek op van een andere stem. Ze keek naar de twee, ietwat verwart over wat er opeens gebeurde. Het was raar en hoewel ze blijkbaar broers van elkaar waren, leken ze niet op elkaar. Ze knipperde verbaasd met haar ogen toen de gevleugelde van de twee naar haar keek. "I'm fine.. I guess." Mompelde ze ietwat verbaasd. "You two are really brothers? Or is that the slang you use for each other?" Duidelijk dat ze nog niet veel in de 'rare' plekken was geweest en niet heel veel had meegemaakt in dit leven.
|
|