Master of RPG
I joined on January 1970, I am a proud and I've made 2,714 posts
KAKAROTTO!
|
Post by Vegeta on Aug 12, 2014 18:13:31 GMT
Fritz Günter
Hij lachte even.'' ik denk zeker dat ik er wel bekwaam voor zou zijn, moet je kijken met wat voor vrouw ik getrouwd ben.'' Sprak hij rustig en glimlachte even naar de man en knikte toen. Het zou geen makkelijke opdracht worden en hij zou wat uurtjes buiten het uniform om moeten spelen, maar het kwam allemaal vast goed.'' Premisie om in ieder geval dat enkele uren zonder uniform mijn opdrachten te doen. ik denk dat ze sneller iemand zonder uniform vertrouwd, dan iemand met.'' Sprak hij kalmpjes maar knikte toen toch even, omdat hij eigenlijk al weg liep, keek even naar de auto's die nu vertrokken volgeladen met joden en hun koffers, en begon daarna rustig zijn patrouille door de wijk te doen, terwijl hij zijn handen een beetje op de rug hield terwijl hij verder wandelde. Nadenkend over hoe hij de opdracht kon klaren, en daarnaast uiteraard alles scherp en goed in de gaten hield. Die joden konden zich in vreemde bochten wringen als er een arrestatiebevel lag.
Kuno Günter
Rustig zat de jongen momenteel in de woonkamer op een groot speelkleed met een vliegtuig en een paar kleine autootjes te spelen. Hij lette eigenlijk bijna niet op zijn omgeveing, zover zat hij momenteel in het spel. Een paar soldaatjes die op de groep waren was heel bekend in zijn ogen, dat was zijn papa en de soldaatjes waar hij mee vocht.'' Pieuw pieuw pieuw!'' sprak hij terwijl hij deed alsof het vliegtuig an het schieten was op de soldaten beneden hem, maar na een aantal schoten die hij uiteraard simuleerde met zijn stem, stortte het vliegtuig neer en deed hij alsof alle soldaatjes aan het juichen waren, en zo ging het oorlogsspelletje van de jongeman al heel snel over in een soort feestje. Hij danste met de poppetjes rondom het vliegtuig wrak, maar de jongen die zich eigenlijk al wat druk maakte in zijn spel, wist dat hij zich absoluut niet druk mocht maken door zijn astma.
|
|
RPG soldier
I joined on January 1970, I am a proud Female and I've made 226 posts
Fifty words for murder and I'm every one of them
|
Post by kotaro on Aug 12, 2014 18:31:39 GMT
Hans:
Hij had geknikt, het was geen probleem zonder uniform. Als hij die klus maar klaarde. Er waren meer interessante meiden. Maar deze was jong, sterk en dat was belangrijk.
"Geen probleem." Hij keek niet om, maar Fritz zou vast begrijpen dat hij het tegen hem had. Hij ging ook maar eens een ronde doen. Maar al snel kwam hij aan bij het hoofdkantoor. Hij stapte naar binnen, om daar wat dossiers op te zoeken. Natuurlijk op dit moment van Rhyme, maar hij zou al snel andere potentiële kandidaten zoeken om het beste 'ras' te creëren.
Anna:
Ze zat met een stuk stof op haar schoot, ze was bezig met kleding voor de kinderen. Haar blonde haren waren iets voor haar gezicht. Ze zat in de woonkamer, het was een rustige dag en ze wist dat er weinig zou gaan gebeuren. Haar man zou vast weer over een paar uur thuis zijn. Ze hoorde een aantal meter verderop haar zoon schieten een een flauwe glimlach kwam op haar lippen. Soms leek het net op zijn vader. Natuurlijk wilde ze niet dat hun kinderen met het geweld opgroeide, toch kon ze hem moeilijk verbieden om oorlogje te spelen. Dat deden alle kinderen.
Maar hij begon heel druk te toen en langzaam liep ze even naar de keuken om drinken te halen en liep richting haar zoon.
"Lieverd? Drink even iets." Zei ze vriendelijk tegen het jongetje en ging door haar knieën om de beker water aan te geven.
|
|
RPG soldier
I joined on January 1970, I am a proud Female and I've made 338 posts
|
Post by Gotenks on Aug 12, 2014 18:54:17 GMT
Nev Djokovic
Nev dwaalde een beetje weg met zijn gedachten wanneer de mama van Rhyme zich aan hem voorstelt. 'Oh ja het gaat goed met me...en ja me nestelen kan ik wel' zei hij helemaal niet meer bij van wat er echt allemaal gezegd word, dat was wel duidelijk. Eigenlijk op het moment dat Rhyme aan hem vroeg van waar zijn zus is schieten zijn ogen even haar kant op en vormen zich niet veel later tranen in zijn ogen, die vervolgens over zijn wangen stromen. 'Ik was te laat, haar hele woning was overhoop getrokken en mijn zus was er niet' zei hij schor 'ze was de enige familie die ik hier had...Ik weet geen eens of de rest van mijn familie veilig zijn' vervolgt hij en zijn tranen blijven komen.
|
|
RPG soldier
I joined on January 1970, I am a proud Female and I've made 226 posts
Fifty words for murder and I'm every one of them
|
Post by kotaro on Aug 12, 2014 19:03:12 GMT
Rhyme:
Lynn sloeg haar armen om de jongen heen. Zoals een echte moeder die niet wilde dat iemand huilde. Ze wilde dat het goed met iedereen ging. Wat er dan ook allemaal gebeurde op dit moment kon ze niet goed uitstaan. Vooral ook omdat haar nieuwe man natuurlijk joods was en ze totaal niet wilde dat hem iets zou overkomen.
"Rhyme. Haal even wat eten en drinken, en kom snel terug." Zei ze snel en Rhyme knikte. Lynn glimlachte teder naar Nev. "Het komt goed, we beschermen jullie." Zei ze rustig.
Rhyme was ondertussen op de straat en liep na enkele minuten een winkel in om daar in de rij te moeten wachten. Ze wilde gewoon eten en drinken halen en daarna terug, zo snel mogelijk.
|
|
Master of RPG
I joined on January 1970, I am a proud and I've made 2,714 posts
KAKAROTTO!
|
Post by Vegeta on Aug 12, 2014 19:45:39 GMT
Fritz Günter
Hij liep rustig verder over de straten, gluurde hier en daar en beetje on opvallend naar binnen en zag verderop nog een heel klein juwelierszaakje dat zijn aandacht trok. Hij keek even naar binnen en zag dat er binnen iemand van joodse afkomst achter de toonbank stond, duidelijk in strijd met de nieuwe regels. Hij schreef het adres op, en gaf het verder op mee aan een boodschapper, die het direct door stuurde naar het hoofdkantoior, naar Hans uiteraard. Hij liep verder en ging nu ook gewoon de supermarkt in, en werd direct aangekeken, doordat hij uiteraard volledig in uniform liep en keek de winkel een beetje rond, terwijl hij wat kleine dingetjes greep, die hij nodig had voor thuis, aangezien zijn dienst er voor vandaag bijna op zat. Morgen zou hij eens uit gaan zoeken hoe die Rhyme er in ieder geval uit zag, dat maakte het zoeken wat makkelijker. Niet wetend dat zij momenteel zelf ook in de winkel aanwezig was.
Kuno Günter
Hij hoordede stem van zijn moeder die zijn spel verstoorde, en pakte het glas ook netjes aan.'' Dankje mama.'' Sprak hij daarbij, terwijl hij rustig van het water begon te drinken en een beetje de kamer rond gluurde met zijn ogen, en daarna het glas weer omlaag deed.'' mama, wanneer komt papa weer thuis? Of moet hij weer laat werken?'' vroeg hij nu ook rustig en nam nog een slok, voor hij op stond en het glas op een tafeltje neer parkeerde en terug liep naar zijn speel kleed waar hij weeer rustig ging zitten, aangezien hij altijd van zijn vader alleen op zijn kleed mocht spelen, omdat anders zijn speelgoed zo het hele huis door kwam te liggen. Straks zou hij even naar de achtertuin gaan, de schommel die zijn vader daar had gebouwd voor hem en Emmy was eigenlijk een van zijn favorieten, moest hij eerlijk toegeven. Zeker als zijn mama hem gingg duwen, want papa deed dat toch nooit, als die thuis was, zag die hem bij het eten, en dan was ie weer druk met van alles. Hij snapte het soms niet, vroeger was hij veel minder druk.
|
|
RPG soldier
I joined on January 1970, I am a proud Female and I've made 226 posts
Fifty words for murder and I'm every one of them
|
Post by kotaro on Aug 12, 2014 20:49:01 GMT
Rhyme:
Eindelijk was ze aan de beurt.
"Hallo Rhyme, wat kan ik voor je doen?" De vrouw die achter de kassa stond leek maar al te blij met dat het meisje er was.
"Moeder had nog een bestelling? En ik kom wat eten en drinken halen." Zei ze met een glimlach. De vrouw knikte.
"Laat mij de bestelling pakken. Ga jij maar brood en drinken pakken." De vrouw glimlachte en Rhyme draaide zich om. Haar lach verdween bij het zien van de man, maar ze zei verder niks. Een Nazi wist haar naam al, een tweede hoefde dat niet te weten. Maar aangezien hij al spullen aan het pakken was, leek het haar alsof hij haar naam gehoord kon hebben. Met een zucht draaide ze zich om, waarna ze sommige spullen pakte, al moest ze langs hem om iets anders te pakken, dus dat was alweer een probleem.
Anna:
Ze wist dat het vaak geen nut had om te roepen dat ze rustig moesten doen. Dus het enige wat ze kon doen, was het onderbreken van zijn gedachtegang. Iets wat tot haar geluk werkte, het hielp natuurlijk niet altijd.
"Als het goed is komt papa zo." Zei ze rustig, haast beleefd tegen haar eigen kind. Maar ook hen behandelde ze met respect. Iets wat ze soms vervelend vond bij Fritz, die dat niet leek te doen.
"Wat ben je aan het doen, lieverd?" Vroeg ze en een poppetje oppakte en deze recht zette. Ze vroeg niet wat hij aan het spelen was, maar aan het doen was, normaal zeiden kinderen dan wat er in hun gedachte gebeurden tijdens het spelen.
|
|
Master of RPG
I joined on January 1970, I am a proud and I've made 2,714 posts
KAKAROTTO!
|
Post by Vegeta on Aug 12, 2014 21:21:44 GMT
Fritz Günter
Hij hoorde de naam uiteraard, maar het leek hem niet direct het beste om nu er direct op af te stappen, zeker nu hij in uniform stond, kon het een rare indruk wekken tegenover de andere bezoekers van de winkel. Hij glimlachte ook enkel even naar haar, pakte een pak melk en rekende toen af, voor hij rustig de winkel verliet, zonder enig iets nu te ondernemen. Want wie zei überhaupt dat dit de Rhyme was die hans bedoelde. Zou ook wel heel toevallig zijn als het haar niet was overigens, ze voldeed perfect aan het beeld dat hun zochten. Hij streek even wat haren naar achteren voor hij langzaam zijn weg begon te vervolgen in de richting van het kantoor, een rapport op te stellen van vandaag en daarna zou hij rustig in de richting van hun huis gaan.
Kuno Günter
Hij keek naar haar en knikte toen ze vertelde dat zijn vader zometeen kwam.'' Dan gaan we samen eten mama toch? en dan papa niet meer werken?'' sprak hij rustig maar zij vroeg al snel een hele andere vraag waardoor hij een poppetje oppakte en er mee uitstak naar haar moeder. Hij leefde natuurlijk in een iets ander wereldje door zijn autisme, maar keek gewooon naar haar.'' Ik ben aan het spelen.'' antwoordde hij ook gewoon rustig.'' Papa had een veldslag en won, net zoals vroeger, toen mama zo bang was dat hij niet terug kwam.'' Sprak hij rustig en keek haar aan.'' Toen won papa ook.'' Sprak hij rustig en keek naar het vliegtuig.'' Ik wil piloot worden, en vliegen, zodat ik overal ter wereld alles kan zien.'' Schakelde hij nu over in heel ets anders.
|
|
RPG soldier
I joined on January 1970, I am a proud Female and I've made 338 posts
|
Post by Gotenks on Aug 13, 2014 20:04:41 GMT
Nev Djokovic
Nev begroef zijn gezicht in de schouder van Lynn en deed zijn best om zo gedempt mogelijk te snikken, want hij was al bang dat ze dat misschien al aan de andere kant van de straat was te horen als hij niet uitkeek, onzin natuurlijk want Nev huilt sowieso niet zo extreem hard als hij huilde. 'Ik waardeer dit echt...Dat er toch nog goedheid in deze wereld zit' zei hij met een klein glimlachje wanneer hij weer opkeek. 'Ik begrijp gewoon niet waarom..Wat hebben wij degene die ons zo haten ooit aan gedaan, wij werken en leren net zo hard als ieder ander' zei hij, want hij begreep het gewoon echt niet. Wat hadden hij en zijn geloofsgenoten en dat niet alleen maar ook de zigeuners en alles wat niet onder het ''perfecte'' ras valt ooit gedaan om zo behandelt te worden.
Emmy Günter
Emmy zat nog altijd in de kast en ze was dan ook niet gauw van plan om eruit te komen, nee op het moment zat ze hier wel prima. Maar dat niet alleen, ze zat natuurlijk ook samen met Beer te bedenken hoe ze nou de wereld gingen redden van uniformen die je niet zo lief maken, want stel je voor dat ze die kleertjes niet meer uit kunnen krijgen, dat het zo vast zit aan hun lichaam. Oohw, nee dat kon echt niet gebeuren hoor. Ze zat dan ook een heel verhaal met Beer te kleppen die volgens haar fantasie ook gezellig terug zat te kleppen en zijn ideetjes naar voren werpte. 'Oh beer ik denk niet dat dat gaat werken hoor' zei ze tegen haar knuffelbeer en hem een stevige knuffel geeft.
|
|
Master of RPG
I joined on January 1970, I am a proud and I've made 2,714 posts
KAKAROTTO!
|
Post by Vegeta on Aug 13, 2014 20:35:44 GMT
Naam; Orlaith Sforza Leeftijd; 4 GEslacht; meisje Waar hoor je onder? ; De roma uit Italie, aka Zigeuners. Achtergrond; Orlaith is geboren in een echte Roma familie. Ze reisden eigenlijk altijd, en kwamen werkelijk overal ter Wereld waar ze maar konden staan. Echter toen het moeilijk werd, ongeveer nog geen jaar geleden van waar we nu zitten, raakten ze in Amsterdam verzeild, en stonden met hun karretje waar ze maar veilig waren. Ze zette eigenlijk als je het zo wil zien, een levene schietschijf op hun voorhoofd. Nog geen 3 dagen geleden zijn haar ouders opgepakt, hun kar in de fik gezet, en zwerft zij nu door amsterdam rond. Duitsers hebben haar nog niet opgemerkt, omdat ziij iedere keer bang wegduikt als ze ook maar iemand over de straat ziet wandelen. Foto/uiterlijk; apostscriptbride.files.wordpress.com/2011/05/034.jpg Extra; x ------------------------------------------------------------------------ Orlaith Sforza Ze liep over de straat een, een oude teddy beer tegen haar aan, terwijl ze wat angstig om haar heen keek. Ze was eigenlijk op zoek naar haar papa en mama, maar die kon ze natuurlijk nergens vinden, die zaten al in westerbork, en waren zelfs al ingedeeld om op de trein naar aushwitz te gaan. Ze slikte terwijl ze nu in een steeg dook, omdat er twee mannen over straat liepen in uniform, en trilde van angst, tot ze voorbij liepen, en haar gelukkig niet hadden gezien. Ze had tot nu toe iedere keer mazzel, maar die mazzel zou natuurlijk niet altijd zo blijven. Ze zou vast een keer geien worden, tenzij ze een veilige plek had. Maar ze was niet van het vragen, ze was een echte Roma, en kon heus wel voor haarzelf zorgen. Nou ja, dat had ze van haar moeder geleerd. Roma's konden goed voor zichzelf zorgen, en hadden anderen niet nodig. Ze zuchtte terwijl het meisje nu angstig door liep. Ze had honger, maar durfde niet eens een winkel in te gaan en ging nu ook naar de markt die er was, en stal een appel van een kraam, zonder dat iemand het in haar ogen zag, en rende ermee weg, en nam verderop een hap van de appel, en begon hem gulzig op te eten, terwijl ze iets verstopt achter een krat zat, die er nog op de straat stond van de markt. |
|
RPG soldier
I joined on January 1970, I am a proud Female and I've made 226 posts
Fifty words for murder and I'm every one of them
|
Post by kotaro on Aug 17, 2014 19:10:22 GMT
Rhyme:
Ze zorgde ervoor dat ze snel klaar was. Haar blauwe ogen zochten het laatste product wat ze nodig hadden en rekende snel af. Zo snel ze kon liep ze terug, al deed ze alsof ze totaal geen haast had. Ze wilde niet dat het opviel dat ze misschien mensen in huis hadden. Maar dat was niet het enige, ze had een briefje aan de vrouw achter de balie gegeven waar niet enkel wat normale producten stonden. De vrouw had een grote zak met bloem en legde deze op de toonbank.
"Dankje." Glimlachte Rhyme en met moeite droeg ze de grote zak naar huis. Haar moeder was blij haar te zien.
"Ik weet ook niet waarom ze jullie moeten hebben. Maar wij gaan ervoor zorgen dat ze jullie niet zullen vinden. We gaan zo snel mogelijk beginnen, het idee is simpel, het mag niet klinken alsof het hol is. Althans, ik denk dat ze alles overhoop halen en een houten muur is te opvallend. Het was te horen dat haar moeder niet geheel dom was. Haar vader kwam aanlopen en opgelucht gaf Rhyme hem een knuffel.
"Wij hebben dit idee bedacht, er zal straks ruimte zijn voor een aantal personen, meerdere kamers krijgen twee meter ruimte namelijk." Zei haar vader. Het werd heel smal dus... Dacht ze met een zucht bij zichzelf.
"Rhyme, jou kamer, de woonkamer, de werkkamer en de hoofdslaapkamer worden voorzien van een muur. Het gaat moeilijk zijn met de producten. We hebben namelijk veel stenen nodig." Zei hun vader. Maar natuurlijk hadden ze daar al wel ideeën voor. Sowieso lagen er nog stenen in de kelder. Iets wat hij snel uitlegde zijn vader keek naar de nieuweling in huis.
"het spijt me dat ik me nog niet heb voorgesteld." Zei hij vriendelijk "Ik ben Ralph." Zei hij rustig, waarna hij zijn hand uitstak. "Mijn vrouw en dochter zijn niet joods, waardoor hun hier kunnen blijven wonen." Zei hij rustig. "Als je nog mensen weet, die werkelijk dit nodig hebben, kunnen wij ze misschien onderdak bieden. Helaas niet teveel." Zei hij met een betreurde blik op zijn gezicht.
Anna:
"Natuurlijk gaan we dan met z'n alle eten." Zei ze met een glimlach en keek naar haar zoon. Die vertelde over de veldslag die haar vader won. Inderdaad, ze was ontzettend bang geweest. Maar dat hadden ze overwonnen. Dus dit zouden ze vast ook kunnen overwinnen. Een piloot, dat is wel heel mooi. Zei ze met een glimlach.
"Wil je helpen met eten maken?" Vroeg ze en stond op, ze had het idee dat Emmy naar boven was gelopen. Dus bleef de vrouw onder aan de trap staan.
"Lieverd?" Riep ze naar boven. "Heb je zin om mee te koken?" riep ze naar boven, hoopte dat ze even gezellig met z'n drieën aan tafel konden zitten, wachtend op haar man en hun vader.
|
|
RPG soldier
I joined on January 1970, I am a proud Female and I've made 338 posts
|
Post by Gotenks on Aug 24, 2014 12:52:17 GMT
Nev Djokovic
Nev luisterde stilletjes naar de woorden die er door ieder word uitgesproken, en hij was het er ook zeker mee eens dat dit ook echt een goed plan was en wat hun misschien door de rest van deze oorlog kon heen brengen. Maar ja zeker van die dingen in zo'n situatie als dit kun je toch nooit zijn, iemand hoeft maar iets te zien wat niet in de haak was of dat het overbrengen van meer onderduikers gespot word door iemand, door een nazi of een verrader dat maakt dan niet uit. 'Ik ben Nev' stelt hij zich ook voor aan de vader van Rhyme 'en ik kan helaas niet zo even iemand bedenken. Mijn zus hebben ze waarschijnlijk opgepakt, te zien aan de staat van haar huis en ik haar nog geen eens een dag ervoor had gesproken en gezien. De rest van mijn familie zitten in Frankrijk, wat er met hun gebeurd, ik weet het niet en het is niet zo dat ik nu contact met ze kan opnemen, brieven, allerlei vormen van post word onderschept' zei hij en je duidelijk kon merken dat hij de woorden niet makkelijk kon uitspreken, oh hij had zijn familie hier zo graag bij zich gehad en dan vooral zijn zus.
Emmy Günter
Emmy keek op van het geknuffel van Beer wanneer ze haar mama onder de trap hoort roepen met de vraag of ze mee wilt helpen met eten maken. Ja Emmy vond het altijd leuk om mee te helpen met het eten maken. 'Ok Beer je mag niks vertellen, beloofd he' zei ze heel serieus tegen haar teddy beer voor ze de kast uit kwam. Emmy liep met Beer in de hand naar beneden heen en pakt wanneer ze beneden is de hand van haar mama vast. 'Wat gaan eten wij dan' vroeg ze, de woorden zoals ze wel vaker deed met bepaalde zinnen nog door elkaar halend.
|
|
Master of RPG
I joined on January 1970, I am a proud and I've made 2,714 posts
KAKAROTTO!
|
Post by Vegeta on Aug 31, 2014 8:38:16 GMT
Kuno Günter
Hij hoorde zijn moeder een vraag stellen, en hij dacht duidelijk even na, maar zijn moeder liep al eg om zijn zusje te roepen, en toch dacht hij nog steeds na, en wikte en weegde werkelijk alles af wat er goed kon gaan en fout kon gaan, waardoor er een antwoord was, toen zijn moeder al met zijn zusje stond te kletsen, toen kwam ook hij pas overeind en liep naar haar toe.'' Ik wil wel helpen mama, maar straks brand ik zijn handen, en dan kan ik niet meer vechten later. En als het goed gaat doe ik een vrouwen klusje, en dan gaat papa niet blij zijn.'' Sprak hij wikkend en wegend, waarbij zijn handjes ook echt heen en weer gingen, en hij bij ieder dingetje dat hij opsomt op een vinger tikte, en zo leek te tellen met zijn vingers. Nee hij was best trots op zijn vader, soms wel meer dan zijn moeder, maar meestal zoals het spreekwoord luid; Met papa is het lol, en met mama is het raak, gold voor de jongen behoorlijk.
|
|
RPG soldier
I joined on January 1970, I am a proud Female and I've made 226 posts
Fifty words for murder and I'm every one of them
|
Post by kotaro on Jan 12, 2016 14:50:27 GMT
Iemand nog interesse om deze rp voort te zetten of een herstart te doen?
|
|
Master of RPG
I joined on January 1970, I am a proud and I've made 2,714 posts
KAKAROTTO!
|
Post by Vegeta on Jan 14, 2016 16:55:57 GMT
Zo terug te lezen lijkt het me ergens wel interessant deze op te pakken, alleen even een herstart, ik heb geen idee hoe ik de karakters in deze RPG in gedachte had.. :')
|
|
