The herd of the cimmaron

Naam; Gitany
Leeftijd; 4 jaar
Geslacht; Merrie
Ras; arabier kruising
Foto/uiterlijk;
Extra;

Quasimodo

Het was een mooie morgen en hij stond momenteel op een heeuvel over zijn kudde heen te kijken. Hij brieste even kort terwijl hij alles goed in de gaten hield. De jonge paarden die met elkaar aan het spelen waren, tot moeders die waakzaam over hun veulens aan het waken waren. Ja er was genoeg activiteit te bespeuren in de kudde,en het leek vredig, waar hij blij mee was. Hij had deze plek pas ingenomen, zijn vader was ren paar weken terug dood gegaan en nu was het zijn beurt. Al had hij niet altijd het idee dat hij nou zijn vader zou achterna volgen.

Emoria

Ze was momenteel toch ren van de kleinere paarden in het midden, en stond ook een beerje buitenaf wat gras te eten. Ze nam momenteel eigenlijk alleen een beetje de langere sprietjes mee, en stak nu kort even haar hoofd de lucht in door een geluid, en schrok ook van een vogel die momenteel voor haar gezicht langs spurtte en rende even een rondje, voor ze weer naar de vogel keek die nu verderop in een boom was gaan zitten.


Tjalling

Hij lag momenteel wat verzwakt in de bossen, en huilde een beetje terwijl zijn hoofdje in de bladeren lag. Het was bijna een dag geleden fat hij zijn moeder voor het laatst gezien had, en wou weten waar ze was, waar ze nou bleef.. wat hadden die tweebenige wezens met haar gedaan? Waarom mocht hij niet met zijn mama mee? " mama..." sprak hij toch een beetje zachtjes maar vleef liggen. Opstaan kon hij niet. Verderop lag inmiddels zelfs een wolf op de loer, die hem wel hsd opgemerkt, want bepaald een schudkleur had hij niet met al die vlekken en dat wit.

Tjalling

Het kleine hengstje hoorde nu geluiden en kwam daardoor overeind en trilde nu een beetje terwijl de wolf grommend dichterbij kwam. Hij hinnikte en begon nu dire t te rennrn, en rende de bossen uit, met de wolf op zijn hielen. Hij zag verderop ren kudde staan, en wou naar hen rennen, maar struikelde al snel en stortte op de grond. Quasi zag momenteel niets doordat die zijn ronde door de kudde aan het maken was en iedereen controleerde, hoe ze eruit zagen en lette vooral op hun eigen jonge grut, dat vond hij belangrijker.

Tjalling

Het veulen schrok van de merrie en slikte even voor een moment. Hij stond op toen zij hem gered had en stond weer trillend op, en bleef momenteel met moeite weer op zijn benen staan. De hinnik trok de aandacht van Quasi nu en die liep ook naar hen toe, msar gaf nirt direct een blik naar Tjalling, eerst naar Gitany." Wst is er met hem?" Vroeg hij ook aan haar en Tjalling deed angstig een paar passen achteruit om vervolgens weer door zijn zwakke beentjes te zakken en toch zachtjes weer begon te huilen nu.

Quasimodo

Hij keek naar haar en zuchtte." Hij is niet van hier, jaag hem weg."sprak hij nu ook hard en de jongen schrok er duidelijk vam en begon een beetje te huilen weer." Maar mijn mama is weg... tweebenige wezens pakte mijn mama.. help me... ik wil naar mama toe..." sprak hij huilend maar Quasimodo liet er geen gras over groeien. " Gitany, zet hem af in de bossen. Hij hoort hier niet. Em hij is zwak. Je weet zelf dat dat niet goed gaat komen. Een van de merries verderop hoorde het en toonde duidelijk medelijden naar Tjalling toe, maar ging niet tegen Quasi in.

Quasimodo

Hij keek haar aan en zuchtte even." Je kan hem houden, op 1 grote voorwaarde. Jij beschermt hem, ik neem hem niet onder mijn hoede. En als hij zonder melk kan verdwijnt hij. En als we moeten vluchten, en hij blijft achter ben ik niet verantwoordelijk. " met die woorden keerde hij ook zijn kont toe en liep weer door de kudde heen. Tjalling stond nu op en nam kleine stapjes en probeerde door te zetten al kwam er nu al een merrie aan met haar merrieveulentje en keek haar aan." Mag hij blijven ? Dan kan hij wel bij mij even drinken.." stelde ze voor en keek haar aan, al keek Tjalling nog duidelijk zeneuwachtig en afwachtend terwijl hij duidelijk liever zijn eigen mama terug wou.