My life became a hell when my Parents died..

Lucrezia Borgia + Iris Steary

Iris keek naar hem en slikte. Hij had er duidelijk geen medelijden mee, maar dat hoefde ze ook net.'' Ik raak er niet gehecht aan.. Maar ik heb al zo weinig van ze, en ik hou van Leonardo da Vinci.. Hij is geweldig..'' Sprak ze nog haast smekend en slikte even voor een moment, en keek naar de vrouw die ook wat tegen haar zei, maar ze was meer wanhopig nu, dan dat ze iets anders kon eigenlijk. Ze was mentaal te zwak om voor haarzelf op te komen eigenlijk, en dat was een stuk minder in haar geval. Lucrezia klopte nog even op de schouder van haar zoon, en knikte nog even.'' neem dat boek maar mee, Girolamo. Ik en je vader willen nog even wat dingen bespreken zometeen over vandaag.'' sprk ze enkel en zij liep al naar beneden en hoorde haar man de taken uitdelen, en waarbij enkele meiden hun werk al begonnen te doen. Ze keek nog even rond, en liep daarna naar hun woonkamer, die afgezonderd was van het weeshuis, en wel degelijk netjes, schoon en goed ingercht was, en ging op haar vaste stoel zitten. Haar zoon en man zouden het wel regelen. Dat zij zwanger was van pettito, een dichter in het dorp, zou ze echt nog langer niet openbaar gaan maken. Het was van Cesare, en hij geloofde het al, dus wat wou je nog meer.

Cesare Borgia

HIj keek naar de inderen en knikte tevreden.'' Ik hoop jullie straks allemaal te zien, geen uitonderingen, jullie weten wat jullie straf zou zijn.'' Hij keek zijn vrouw nog na die voorbij liep, maar daarna liep hij ook rustig even naar de tuin toe, eigenlijk meer omdat hij even wou kijken hoe die erbij lag, voor de jongens die gingen doen. Maar wat hij daar zag, deed zijn oren bijna fluiten.'' Verdomme, klootzak dat je bent..'' sprak hij en liep in zijn richting.'' Dus jij denkt dat je kkunt luieren? heb je inmiddels niet genoeg straf gehad vandaag? moet ik je nou ook nog nu direct in de kelder op gaan sluiten, je een emmer geven en je daar de rest van de dag gaan houden? nog een kans, jij gaat nu naar binnen, helpt de anderen met de klusjes en zorgt dat je om 2 uur je bij ons meld, voor de dokter, of ik beloof je dat dit je laatste normale dag hier zou zijn.'' sprak hij kwaad tegen hem, en zijn ogen spoten overduidelijk vuur.

Cesare Borgia

HIj keek naar hem en hoorde zijn woorden.'' Keanu!'' sprak hij en liep nu achter hem aan, en greep hem ook gewoon bij zijn kraag beet, en keek hem even aan.'' Ik wens niet zo'n toon van jou te hebben.. Als jij er o 2 uur niet bent, kan ik je verzekeren dat wij het rijgen, maar is de manier waarop een stuk minder plezant. En hoe durf je je broer zo te beledigen?'' sprak hij rustig en pakte nu de pols beet, niet een klein beetje zacht ook.'' Hij is boven, en jij gaat mee. Je gaat per nu direct je excuus aan hem aanbieden, ne verteld precies wat je nu net tegen mij hebt gezegd, begrepen?'' sprak hij rustig en keek hem furieus aan. Nee de duw had hem toch weinig gedaan, ja hij voelde het wel, natuurlijk, maar hij had zelf aardig wat spieren en vet op zijn lichaam in vergelijking met hem, eigenlijk met iedereen hier, dat hij er minder van voelde dan een normaal mens.'' Naar boven, naar de slaapzaal. Of wil je Lucrezia gaan helpen? mijn vrouw is zwanger van ons tweede kindje en kan jou waarschijnlijk goed gebruiken als voetenbankje.''

Lucrezia Borgia - Riario

Ze hoorde de bel gaan en stond nu ook op, terwijl ze rustig nar de duer ging en die open deed, met een schamper glimlachje op haar lippen. Lucrezia had het gehoord, dat hij was overleden, en zij naar een weeshuis ging. Echter wist ze nu al, ze moest het kind gaan behandelen als de anderen, ook al was het haar eigen. Anders had ze het met Cesare aan de stok. Ze slikte even en keek naar beide.'' Goedemiddag.'' sprak ze rustig en keek naar beide.'' Dus jij komt hier wonen?'' sprak ze vrij vriendelijk, en het werd een echte glimlach toen ze de beer herkende. Zij had die ooit aan Alfonso gegeven, meegegeven. Want zij kon het nooit openbaar maken, over haar en haar dochtertje die ze had gekregen met iemand van wie ze nog meer hield dan haar eigen broer, Cesare.'' Kom toch binnen.'' Sprak ze rustig en ging aan de kant, zodat ze binnen kon komen. Uiteraard kwamen ze nu in de goede leefruimte, waar Lucrezia met Cesare en Girolamo woonde.

Lucrezia Borgia

Ze keek naar het meisje en bukte even neer, en slikte even.'' Ach Isabella..'' Sprak ze rustig en keek haar nu recht in de ogen aan.'' Kom, we gaan je beer zometeen lekker in bad doen, oke? dan word ie weer schoon.'' Sprak ze lief en glimlachte. Zij zou waarschijnlijk echt een veel beter leven gaan krijgen dan de anderens, Lucrezia zou de schijn enkel op houden bij haar man en zoon in de buurt waarschijnlijk. Ze slikte even en keek naar de man.'' Ze komt hier goed terecht, dat zweer ik.'' sprak ze rustig en wreeef even over haar rug.'' Wilt u misschien nog koffie?'' vroeg ze rustig en keek naar Isabella.'' Heeft je beer ook nog een naam?'' vroeg ze nu rustig aan haar. '' Mij mag je mama, Lucy of Lucrezia noemen, oke?'' ze sprak heel zoet, en het was niet gespeeld, tegen over Girolamo was ze eigenlijk hetzelfde geweest toen hij jong was. tot later, toen hij wat harder moest worden. Ze had nog steeds een litteken over haar nek lopen, van Cesare zijn mes.

Lucrezia Borgia

Ze slkte even voor een moment, en zag hoe ze aan de deur begon te huilen en pakte de beer even op voor een moment.'' Isabella Maria..'' sprak ze rustig en liep dichterbij.'' papa is aan het slapen, en word niet meer wakker..'' sprak ze rustig en slikte even voor een moment. Hoe ging ze vertellen dat ze nu bij mama was.. dat zij haar moeder was.. Ze slikte even en pakte haar voorzichtig beet.'' heey, kom eens hir..'' sprak ze rustig en wou haar in een knuffel nemen. Hopelijk voelde ze het.. voelde ze het aan dat zij haar meoder was.. Ze had de eerste vier dagen alleen maar bijna in haar handen gelegen, voor zij haar weg moest doen. Ja moest... Cesare mocht het niet weten, en gelukkig was hij hier nu ook niet.'' Kom we gaan je teddybeer wassen, en dan vertel je me alles over je papa oke? ik ben je mama..'' Sprak ze slikkend, al wist ze niet of zij het al zo zou zien. Ze had een foto van haar vader, zij en haar in haar armen, de enige foto die ze nog beter verborg dan andere dingen.

Lucrezia Borgia

Haar woorden dedenk haar pijn, ze leefde nog, ze was niet dood. Ze keek even naar haar en streek zelf ook nog even wat traantjes weg. Ze slikte even en keek naar de beer.'' loop maar naar die deur, daarbinnen staat een bad. Kleed jezelf ook maar even uit, kan je samen met beeer in bad oke?'' sprak ze en streek haar even over haar haartjes. Daarna liep ze even naar een kast die ze aan de kant deed, en een kluis open maakte, waar veel sieraden in lagen, die ze aan de kant schoof, en een foto eruit haalde, waar zij op stond, haar vader, en uiteraard Isabella ook, en liep naar haar toe, na de kluis weer te hebben gesloten.'' Kijk eens.'' sprak ze rustig en gaf de foto aan.'' Wil je die hebben?'' vroeg ze nu ook gewoon, Zij zou het vast niet aan Cesare laten zien, of althans daar hoopte ze niet op.

Lucrezia Borgia

Ze keek even naar het bad, en liep er even heen, om ook even de koude kraan een beetje open te draaien, zodat het niet te warm voor haar zou worden. Ze glimlachte even voor een moment, en liep terug naar haar en glimlachte even.'" je zult het misschien niet geloven, Isabella, maar dat ben jij. Ik heb je bij papa gelaten omdat je oom niet heel lief is. Maar dit moet ook ons geheimpje zijn, oke?'' vroeg ze rustig en streek even over haar haren heen.'' Kom ga maar even zitten, je moet eerst even je schoentjes uit doen. Dan kan je broek pas uit.'' Sprak ze en glimlachte even, de eens zo harde vrouw, leek bij eigen bloedverwanten gewoon helemaal te ontdooien, en dat was ook zo, zolang ze maar normaal tegen haar deden.