Master of RPG
I joined on January 1970, I am a proud and I've made 2,714 posts
KAKAROTTO!
|
Post by Vegeta on Jun 28, 2014 16:16:33 GMT
Domani + Théoden Winchester
Domani keek naar haar moeder en schudde haar hoofd.'' nee, ik wil naar zussie..'''Sprak ze duidelijk nog overstuur en kroop helemaal tegen haar moeder in.'' Ikke wil weer naar zussie, broertje vind haarn wel..'' sprak ze en keek nu hoopvol naar Sam, hoopte gewoon dat hij haar zou vinden. Ze slikte toen Théoden bijna doods, zonder gevoel, of wat dan ook overeind kwam zitten, en leeg voor zich uit staarde terwijl hij nu naast Lucretia bleef zitten. Hij leek gezond, alsof er niets aan de hand was, nou ja op het witte gezicht na, de blinde ogen, en de levenloosheid die erin zat. Hij stond op, zonder iets te zeggen, en je hoorde hem raspend en zwaar ademen, terwijl hij nu begon te lopen, met zijn mond half open, zijn kroon op zijn hoofd zette, en door de gangen begon te lopen. Wachters keken naar hem, hun koning zag er echt niet best uit, en hij liep nu ook naar de troonzaal, waar hij half dood op de troon ging zitten, en leeg voor zich uit zat te staren. Een wachter die bij hem kwam keek hem ook even aan, en slikte.'' mijn koning, is alles oke?'' vroeg de man, maar Théoden zei niets terug, bleef alleen maar doods staren.
Edward Thatch
Hij keek naar zijn dochter en zoon en glimlachte even terwijl hij nog naar Mykola keek, en nu even lachte'' Super. Dan weet iedereen wat hij of zij m oet doen, en kan ik mezelf eens even wat plezier aan gaan doen. Wie van deze kinderen zal ik eens gebruken.'" Sprak hij rustig en bleef uiteindelijk bij een klein meisje staan, die hij los maakte en naar een wachter duwde.'' Zet haar met een ketting aan mijn bed. Zij kan mij mooi vermaken.'' Sprak hij en de wachter boog even voor hem.'' Mijn koning.. we hebben ook een nieuwe aanwinst.. De prinses van White..'' sprak hij twijfelend en lachte even.'' mooi breng die ook maar naar mijn kamer, maar leg die vast met haar armen aan de bopven kant en met haar benen beneden. en span haar wijd, dat ik direct toe kan treden.'' sprak hij en lachte even voor een moment.'' Gemma, succes, en Mykola, zorg dat er met een uurtje wat druiven en wijn naar mijn kamer zijn. Ik heb iemand hier die me mag voeren.'' sprak hij en streek het kindje nog even oer haar haren, voor ze mee werd genomen, en hij nog even naar gemma keek.'' Gemma, zet deze slaven aan het werk, ogf vermmaak je ermee oke? ik ga even mijn twee slaafjes hun dienst laten doen.'' Sprak hij, duidelijk de Pronses van white al geclaimt als de zijne, en niet iets waar zijn zoon en dochter aan gingen zitten. die was van hem, voor hem was dat een soort kerstmis, het koninklijke uit een prinses slaan. hij grijnsde even en liep nu de troonzaal uit, en ging naar boven nu, en in het zijkamertje van zijn kamer kleedde hij zich alvast om, hij zou zo wel merken als ze arriveerde.
|
|
RPG soldier
I joined on January 1970, I am a proud Female and I've made 329 posts
|
Post by Meowz on Jun 28, 2014 17:03:13 GMT
Lucretia Winchester
Ze voelde hoe Sam een kus op haar wang drukte, ze ging er even breed van glimlachen en keek toe hoe hij de kamer uitliep. Ondanks alles gaf ze om de jongen, ze had hem immers opgevoed als haar eigen zoon en vond ondanks haar tegenstribbelende gevoel dat hij op de troon hoorde. Ze zuchtte even en keek naar Domani die dichter tegen haar aan kroop. "Je zus komt wel terug, God zal daarbij helpen mijn lief." fluisterde ze tegen Domani's oor en sloot even haar ogen. Deze schoten eigenlijk meteen weer open toen de beweging opmerkte en keek met een geschrokken gezicht naar haar man die als een soort zombie rechtop zat, zijn kroon opdeed en nu uit bed stapte. "Eehh.. lieverd?" zei ze zachtjes en ze hield Domani opnieuw in haar armen terwijl ze opnieuw opstond en achter haar man aan liep. Ook zij werd onderweg aangesproken over wat er aan de hand was maar Lucretia gaf aan dat ze het niet wist en keek met een bezorgd gezicht naar de rug van haar man. Hij liep de troonzaal in en Lucretia begon nu wat rustiger te lopen, compleet door de war stond ze nu tegenover de troon van haar man en slikte een keer. "L-Lieverd, wat is er aan de hand? Hoor je me wel?" vroeg ze nu zachtjes terwijl ze op een afstand bleef staan en met bange ogen naar Théoden keek. Wat was er in hemelsnaam aan de hand met haar man?
Will Thatch
De opmerking van Selene kwam niet bepaald goed bij hem binnen en met een ruk keek hij over zijn schouder, zijn ogen stond wijd open en zijn handen veranderden in vuisten. Op een nog vrij rustig tempo liep hij opnieuw naar haar toe en zijn reflex sloeg meteen toe. Met een platte hand haalde hij uit en kwam vrij hardhandig aan op haar wang, direct daarna tilde hij haar opnieuw omhoog maar nu gewoon direct bij haar keel. "Kreng, ik zal je eens leren wat het woord respect betekend tegenover een man." gromde hij haar toe met zijn kaken op elkaar gedrukt, met zijn andere hand steunde hij tegen de muur. Op een gegeven moment liep er een ridder binnen, zijn richting uit. Will zijn ogen bleven op de prinses hangen terwijl er wat in zijn oor gefluisterd werd, een grote grijns begon nu op zijn gezicht te staan en terwijl de ridder nu wegliep begon hij zachtjes te lachen. "Je zult nu wel héél lief moeten doen wil je dat ik je niet naar mijn vader breng. Het is namelijk lang geleden sinds een meisje hem van zijn behoeften heeft ontdaan." zei hij zachtjes tegen haar en wreef ondertussen met zijn duim wat over haar wang. Hij voelde nu pas werkelijk hoe zacht haar huid was, hoe ze rook waardoor hij even slikte en daarna ophield.
|
|
Master of RPG
I joined on January 1970, I am a proud Female and I've made 1,894 posts
|
Post by Cindy on Jun 28, 2014 17:31:43 GMT
Selene Winchester
Ze keek nu ook gewoon weer op toen ze de voetstappen van Will hoorde stoppen en terugkeren op een rustig tempo. Ze grijnsde, oh nu werd het leuk. Ze keek op naar hem en leunde tegen de muur aan. "Oeh, gevoelige snaar." Klonk ze met een grijns en voelde de klap in haar gezicht. Ze gaf geen kick en liet het deken vallen toen hij haar aan haar keel omhoog en tegen de muur drukte. Ze hapte kort naar adem en keek hem dan weer pissig aan. "Waarom zou ik respect voor jou tonen? Geef me één reden om respect te tonen voor zo'n zielig persoon als jou!" Siste ze in zijn gezicht. Ze keek nu even naar de ridder die hun richting uitkwam en wat fluisterde in het oor van Will, wat blijkbaar lachwekkend was aangezien hij er mee lachte. Ze fronste bij zijn woorden en schudde haar hoofd licht. "Ik doe niet lief tegen jou, dat ben je niet waard. En die vader van je kan er naar fluiten of ik scheur zijn keel open." Gromde ze hem toe en voelde hoe hij met zijn duim over haar wang wreef. Zijn reactie er op was wel geweldig waardoor ze kleintjes glimlachte en nar zijn ogen keek. Nu hij toch afgeleid was.. Ze liet haar armen weer zakken zodat haar benen weer speling hadden en schopte hem recht in zijn kruis. "Los." Gromde ze nu en keek hem nu weer pissig aan. Ze had zo haar momenten, en dit was er een van dat ze meteen kon omslaan.
|
|
RPG soldier
I joined on January 1970, I am a proud Female and I've made 329 posts
|
Post by Meowz on Jun 28, 2014 18:27:51 GMT
Will Thatch
Gevoelige snaar? Ja inderdaad. Natuurlijk sprak ze hem weer tegen, ze noemde hem een zielig persoon maar ging er nu nog niet op in. Ze gaf aan dat ze niet lief ging doen, dat zijn vader er naar kan fluiten. Niet lang daarna voelde hij de schop in zijn kruis, hij klemde zijn kaken op elkaar en liet even een grom horen. Echter was dit niet de eerste keer en hield haar gewoon tegen de muur gedrukt, een grijns sierde zijn gezicht deze keer. "Mijn vader kan er naar fluiten?" zei hij als eerste, begon even zachtjes te lachen. "Je zult wel anders denken zodra je met je polsen en enkels vast ligt." zei hij met een grinnik. Vaak was hij het er niet mee eens met de manier waarop zijn vader met vrouwen omging, maar in dit geval zou er toch een wonder moeten gebeuren zou hij haar willen helpen uit deze penarie. "Jullie vrouwen zijn allemaal hetzelfde. Noem mij maar zielig maar jullie soort is pas diep teleurstellend.." zei hij met zijn kaken op elkaar geklemd, een zachte grom onder zijn woorden door. Hij gebaarde met zijn vrije hand naar de ridders, deze haalden enkele kettingen tevoorschijn en plaatste deze eerst om haar enkels. Zo had ze tenminste moeite om weg te rennen. De andere ketens werden om haar polsen gedaan en voor haar lichaam vastgemaakt, zodra deze zaten werden de ketens van de muur verwijderd. Om het nog extra moeilijk te maken werden de ketens van haar polsen en enkels aan elkaar verbonden zodat haar handen naar beneden bleven. Beide ridders pakte haar ieder bij haar bovenarm. Will liep voorop, ondanks zijn pijnlijke been -en nu ook zijn pijnlijke kruis lol- liep hij op een aardig tempo richting de kamer van zijn vader. "Succes, want dat zal je wel nodig hebben zodra je alles verliest wat je je 'eerste keer' noemde." zei hij over zijn schouder en keek dan weer wat voor zich uit. Het was raar, liever gaf hij haar niet af aan zijn vader maar aan de andere kant had hij totaal geen keus.
|
|
Master of RPG
I joined on January 1970, I am a proud and I've made 2,714 posts
KAKAROTTO!
|
Post by Vegeta on Jun 28, 2014 18:59:54 GMT
Théoden Winchester
Hij keek enkel naar zijn vrouw, maar zei niets, hij leunde echter achterover in zijn troon. Hij leek gewoon te slapen, en nu te slaapwandelen, maar hij was echt lijkbleek, toch leefde hij nog, maar zat in een flinke lijdensweg, waar nu alleen maar het humaanste zijn om hem dood tes teken om hem te bevrijden uit deze waas. Hij zou strks gewoon naar dde eetzaal lopen als te eten, alles wat hij normaal zou doen, maar hij zou niet reageren en nu ook niet. Domani kroop ook nu tegen haar aan, en slikte even.'' mama, wat doet papa..'' sprak ze nu doordat haar tranen nu langzaam aan het stoppen waren, en keek naar haar vader waar ze wat bang van werd.'' waarom.. waarom mama doet papa zo eng? papa is nu eng..'' sprak ze en kroop helemaal tegen haar aan, duidelijk verdriet en angst tegelijk nu.
Edward Thatch
Hij kleedde zich om in een gemakkelijke mantel die hij zo uit kon doen, en ging weer zijn kamer in en keek even naar het meisje, en grijnste even een beetje.'' geen zorgen kind, jij mag straks ons druiven voeren na de daad.'' Sprak hij en drukte het kind gewoon een kus op de lippen, en greep haar in het kruis, dat kon hem werkelijk niets schelen, hij had zin om zichzelf nu eens te verwennen, met deze twee meisjes. Hij zag nu de ridders bin nen komen en grijnsde.'' Mooi ik hoorde al dat jij hier was, en ik had nog een slaafje nodig.'' Sprak hij rustig en lachte even.'' Will, ga jij maar even je eigen dingen doen, ik wil nu even die meid, ik heb ook even mijn kadootjes van sinterklaas ontvangen.'' Sprak hijr ustig en lachte even een beetje en kn ikte nu.'' Vind haar vast zodat ze geen kant meer op kan, en verlaat dan mijn kamer. benen aan de beneden palen, handen aan de bovenkant. De rest zorg ik wel voor.'' Sprak hij en kneep nu Selene ook gewoon in de kont, en grijnsde even. Hij had een nieuw speeltje, en hij vond het prima. Hij maakte nu het meisje los van de paal, en keek naar haar.'' kleed je uit, nu.''sprak hij tegen het kleinere meisje, die dat bibberend deed, en naakt bleef staan voor hem, en vrij angstig keek.
|
|
Master of RPG
I joined on January 1970, I am a proud Female and I've made 1,894 posts
|
Post by Cindy on Jun 28, 2014 20:12:05 GMT
Selene Winchester
Ze keek hem vol plezier aan toen hij een grom liet horen door de trap in zijn kruis. Oh, mannen waren toch ook zo zwak soms en zo voorspelbaar. Hij deed er verder echter niets op uit wat wel heel spijtig was. Ze snoof weer even toen hij weer begon te praten en rolde met haar ogen. "Hij zal wel wat anders meemaken later." Gromde ze hem nu ook toe en slikte even. "Waarom zijn wij dan teleurstellend? Als je geen vrouwen had, had je geen leven gehad. Mannen zijn niets zonder vrouwen, helemaal niets." Sprak ze en keek hem nog steeds nijdig aan. Ze merkte nu hoe de ridders dichterbij kwamen en haar nu steviger vast begonnen te maken. Ze voelde hoe haar enkels aan elkaar vast zaten, haar polsen en dan de verbinding tussen haar polsen en enkels. Dit was al niet prettig lopen. Ze trippelde met wat moeite mee toen ze haar meenamen naar de kamer van de koning. Ze werd toch minder zeker, telkens als ze dichterbij de kamer kwamen. Ze keek weer naar Will toen die wat zei en slikte nu kort. "Thanks." Sprak ze enkel tegen hem en keek nu naar de kamer waar ze werd binnengebracht. Ze keek naar de koning en trok een wenkbrauw op. "Sure." mirmelde ze enkel naar de koning. Oh ze zou hem toetakelen zover ze dat zou kunnen met haar tanden. Toen hij nu ook in haar kont kneep stootte ze zich af door de ridders die haar vast hadden en schopte richting de koning voor zover ze kon. Ze keek nu ook naar het kleine meisje dat ze nu uitkleedde en slikte even. Dit was gewoon niet normaal meer. Ze keek nog even over haar schouder heen naar Will en merkte dan hoe ze op het bed gedrukt werd en werd vast gemaakt aan het bed. Ze had hier echt geen zin in, en ze wist dat het geen pretje zou worden..
|
|
RPG soldier
I joined on January 1970, I am a proud Female and I've made 329 posts
|
Post by Meowz on Jun 29, 2014 19:16:40 GMT
Lucretia Winchester
Ze hoorde Domani's woorden maar kon er echter even niet op reageerde, duwde Domani alleen maar dichter tegen haar aan en draaide haar blik weg van haar vader. Met een hand voor haar mond stond ze voor haar, simpel gezegd, halfdode man. Geen reactie kwam uit zijn mond, geen reflex was te zien. Ze drukte haar ogen dicht en tranen liepen over haar wangen terwijl ze wat zacht gehuil liet horen, het was moeilijk voor haar om overeind te blijven staan aangezien ze zich het liefste nu op de grond liet vallen maar met Domani in haar armen besloot ze zich sterk te houden. Echter hield dit niet haar tranen tegen, ze opende nog even haar ogen en schudde zachtjes haar hoofd. Allerlei ideeën kwamen in haar hoofd, hoe hij zich nu gedroeg moesten haar kinderen niet meemaken. Uiteindelijk kwam er in haar hoofd om er een einde aan te maken maar eigenlijk direct kneep ze haar ogen dicht. Nee dat kon ze niet maken, wat als het een verkeerde beslissing zou zijn en haar kinderen haar nooit zouden vergeven? Ze zou beschuldigd kunnen worden en wie wat er dan zou gebeuren. Nee, ze kon het niet. Er moest toch wel een andere oplossing zijn?
Will Thatch
Will liep gewoon door, negeerde de opmerking van Selene maar het bleef wel in zijn achterhoofd hangen. Ze kwamen steeds dichterbij en merkte heus wel dat ze steeds minder zeker werd. Met een ruk draaide hij om, zijn gezicht enkel een paar centimeter verwijderd van de hare. "Vrouwen zijn teleurstellend omdat mij niks anders is bewezen. Mijn moeder heeft mij achtergelaten, ons allemaal. Wie of wat zegt dat anderen niet zo zijn?" siste hij, kwam terug op haar opmerking en keek haar gefronst aan. Hij draaide zich weer om en duwde de deur nu open van de kamer. Vrijwel meteen toen Will binnenkwam ving hij nog een glimp op van zijn vaders actie en keek er vrijwel meteen om heen, hij stapte opzij en stond nu naast de deur met zijn armen over elkaar gekruist. Hij hoorde de woorden aan van zijn vader maar in plaats van meteen weg te gaan, bleef hij nog even hangen. Zijn blik kwam die van Selene tegemoet toen ze over haar schouder keek, zijn blik was echter niet 'geamuseerd' of 'neutraal', nee zijn blik sprak medelijden, verdriet, teleurstelling. Waarom? Dat wist hij zelf ook niet bepaald. Hij keek nu wat naar beneden terwijl ze aan het bed werd vastgemaakt en het andere meisje zich angstig uitkleedde, dit was vrijwel altijd iets waarvan hij het niet mee eens was met zijn vader maar het hem zeggen deed hij niet. Nooit niet. Ondertussen bedacht ie of hij kon helpen, maar meteen veranderde hij van gedachten. Nee hij kon niet helpen, hij zou dan sowieso de troon kwijtraken. Hij schudde zijn hoofd wat, keek niet nogmaals opnieuw naar het hele gebeuren en draaide nu als eerst richting de deur.
|
|
Master of RPG
I joined on January 1970, I am a proud and I've made 2,714 posts
KAKAROTTO!
|
Post by Vegeta on Jun 29, 2014 20:05:44 GMT
Théoden + Domani Winchester
Domani keek naar haar moeder terwijl haar eigen tranen aan het stoppen waren, en ze nu alleen al bezorgd naar haar moeder keek en nu op haar manier de rollen probeerde om te draaien zover dat lukte. Ze wou nu haar mama troosten, want die moest sterk zijn.'' mama.. Mama.. Wat is er met papa?'' vroeg ze als eerste en veegde met haar hand de tranen aan de kant.'' mama niet huilen..'' Sprak ze en hoorde nu een brommetje vanaf de troon komen, en Théoden kwam weer overeind van de troon, alsof hij ergens een oordeel over wou velen, en na wat wartaal uit te slaan, landde hij zichzelf weer terug op de troon en mompelde nog wat wartaal, maar sloeg verder niets uit, en staarde weer vooruit met glazige witte ogen.
Edward Thatch
Hij ontweek haar trap net, en lachte even toen ze op het bed vast werd gemaakt, en pakte het kind ruw handig op, en zette dat naast Selene op het bed, en pakte zelf even een mesje. Dit mocht Will in zijn ogen nog wel ien, dit was toch enkel voorbereiding. Hij kroop op het bed, en sneed met het mesje nu gewoon haar jurk van top tot teen open, en trok en scheurde hem gewoon uit, waarna hij hetzelfde deed met de rest van haar kleiding tot ze naakt lag. Veel kon ze toch niet maken.'' mmm, nu dat onbeschonken lichaam een ontmaagden, want dat zal zo'n zielig prinsesje zoals jou wel zijn.'' sprak hij rustig en keek haar aan terwijl hij even naar het meisje keek.'' Geil me op. vermaak elkaar. Zoen haar, vinger haar, alles.'' sprak hij rustig en ging nu op de rand van het bed zitten, terwijl het kleine meisje dichterbij Selene kwam, en angstig naar edward keek en naar haar, ze wist duidelijk niet goed wat te doen nu
|
|
Master of RPG
I joined on January 1970, I am a proud Female and I've made 1,894 posts
|
Post by Cindy on Jun 29, 2014 20:15:21 GMT
Selene Winchester
Ze keek nu naar het kind dat werd opgepakt en op het bed naast haar werd gezet. Ze slikte weer en keek nu naar het mesje dat de koning pakte. Ze hield haar adem flink in om zeker te zijn dat hij niet in haar huid zou snijden, want dat wilde ze zeker niet. Ze voelde nu hoe haar jurk werd kapot gesneden en die van haar lijf werd gerukt, dit was nog het minst van haar zorgen. Ze slikte even en beet op de binnenkant van haar wang tot bloedens toe. Zeker toen hij haar onderbroekje kapot sneed was ze op haar hoede waar hij met het mesje langs ging, ze hoefde geen sneden op de gevoelige plekken op haar lichaam. Ze keek nu weer naar de koning toen hij wat zei en rolde met haar ogen. Hoe kon hij dat nou weten? Even goed kon ze al ontmaagd zijn door wie dan ook. Nu had hij in ieder geval wel gelijk.. Toen hij zei dat ze hem moest geilen keek ze naar het kleine meisje en schudde haar hoofd lichtjes naar haar. Als ze haar ook maar met een vinger durfde aan te raken.. Ze kon er niet tegen, ze kon er sowieso niet tegen dat ook maar iemand haar lichaam zag. En dat Will ook nu pas de kamer uitliep beschaamde haar nog veel meer.
|
|
RPG soldier
I joined on January 1970, I am a proud Female and I've made 329 posts
|
Post by Meowz on Jun 30, 2014 13:40:49 GMT
Lucretia Winchester
Ze keek nu even naar haar dochter die rollen probeerde om te draaien, ze moest er even zachtjes om lachen tussen haar tranen door en aaide een keer over haar haren. "Mafkees." fluisterde ze zachtjes en veegde nu zelf ook haar tranen weg. "Papa is ziek lieverd, hij weet niet helemaal wat hij doet.." fluisterde nu nogmaals en zette een wat zwakke glimlach op. Ze keek even geschrokken op toen ze haar man wat hoorde murmelen maar iets onverstaanbaars. Hij zakte weer terug op zijn troon en Lucretia keek enkel nog wat naar hem voor enkele minuten en kwam daarna weer terug uit haar 'trans'. "Kom, wij gaan alvast slapen." zei ze nu zachtjes tegen haar dochter en glimlachte. "Papa komt straks wel." voegde ze er nog aan toen en verliet nu de troonzaal, zonder nog een keer achter zich om te kijken.
Een beetje geschrokken liep ze naar haar slaapkamer toe en legde als eerste Domani op haar bed en kleedde zich daarna uit haar jurk. In haar nachtjurk kroop ze nu in bed en lag met haar rug richting Théoden's kant, want om de volgende ochtend of in de nacht wakker te worden tegen vrij schokkend gezicht wou ze liever niet. Ze streek nog een keer over Domani's haren en duwde haar nu wat dichter tegen haar aan zodat ze niet van bed kon vallen. Het duurde even voordat ze werkelijk in slaap viel, de spanning wou niet bepaald gauw weggaan..
Will Thatch
Of hij de voorbereiding wou zien? Nee niet echt. Hij keek hun kant niet op, had werkelijk niks van Selene's lichaam gezien en liep hoofdschuddend de kamer uit. Hij ging echter niet naar zijn kamer toe maar leunde met zijn rug tegen de muur aan recht langs de deur, zakte door zijn benen heen en zat nu op de grond. Hij keek wat voor zich uit, een been lag gestrekt op de grond en op zijn opgetrokken been steunde zijn arm terwijl wat aan zijn vinger pulkte. Hij keek niet, maar hoorde echter alles. Hoe de jurk werd opengescheurd en hoe zijn vader vertelde wat hij met dat 'onbeschonken' lichaam ging doen. Hij sloot zijn ogen en wreef nogmaals gefrustreerd over zijn gezicht. Het kleine meisje werd nu ook aan het werk gezet en Will hield nu zijn hoofd in zijn handen en zijn ogen gesloten, hij begreep niet goed waarom zijn vader opgewonden zou raken van zo'n klein meisje. Ze wist niet eens wat ze moest doen.
Zijn vader was in zijn ogen nooit bepaald vriendelijk geweest tegen vrouwen, hij herinnerde zich nog goed hoe hun moeder in de ochtend hem vaak in de ochtend met tranen in haar ogen wakker maakte. Hij kreeg weer wat herinneringen naar boven, geen plezante herinneringen. Hij begreep nu wel waarom zijn moeder plotseling verdwenen was, maar daar confronteerde hij zijn vader later wel mee. Hij draaide zijn hoofd nu toch wel wat naar beneden toe, keek met zijn ooghoeken de kamer in terwijl de deur op een kier stond. Zijn vader was een man met reflexen en had het zo in de gaten als hij nu naar binnen stormde en Selene los wou maken. Zo was hij van alles in zijn hoofd aan het bedenken. Als het kleine meisje nou flauw viel zou hij misschien wel... Hij schudde vrijwel direct zijn hoofd, waarom maakte hij zich zo druk? Ookal realiseerde hij zich enkele dingen, het was niet de eerste keer dat zijn vader dit deed dus waarom wou hij er nu tegen in gaan?
Farah Cheney
Vroeg in de ochtend, het was eigenlijk nog gewoon nacht, gingen haar ogen langzaam open. Het was ondertussen haar slaapritme geworden dus echt versteld stond ze er niet van. Ze glimlachte toen ze meteen tegen het gezicht van Mike aan keek, ze bleef zo nog even liggen enkel om zo naar hem te blijven slapen aangezien hij zo vredig en vooral schattig sliep. Ze moest haar grinnik inhouden omdat ze hem niet wakker wou maken en kroop daarna heel stilletjes uit bed, de deur van haar kamer werd op een kiertje opengedaan en ze merkte al hoe haar vader glimlachte. Ze knikte dat ze er zo aan kwam en kleedde zich snel om in haar 'werk-kleding'; een simpele jurk met een schort om haar middel. Ze keek nog even of hij sliep en greens even breed, ze liep nu stilletjes op haar tenen richting de deur om zo naar beneden te gaan naar haar vader om hem te helpen in de bakkerij. Totaal met haar gedachte ergens anders en totaal niet in de gaten dat Leonardo kon komen.
|
|
Master of RPG
I joined on January 1970, I am a proud and I've made 2,714 posts
KAKAROTTO!
|
Post by Vegeta on Jun 30, 2014 14:31:13 GMT
Edward Thatch
Hij had zijn zoon nagekeken met een glimlach en deed de deur nu goed dicht, en zelfs even op slot. Hij keek naar de meiden en zag dat het kleine meisje angstig naar hem keek, en al helemaal toen Selene nee schudde keek ze naar hem, terwjl de tranen in haar ogen schoten. Edard ontdeed zich nu van de mantel, waardoor hij nu ook naakt in de kamer stond en pate het meisje op.'' JIj gaat haar nu vermaken krenbg.'' Sprak hij tegen het kind, dat begon te gillen, en Edward gaf haar een harde klap in haar gezicht, en pakte haar kin beet, waarbij hij gewoon haar mond open trok en zijn lul naar binnen duwde, en het kleine meisje haar ogen sloot, en de tranen over haar gezicht begonnen te lopen.'' Zuigen jij, niet huilen.'' sprak hij maar het meisje snapte het niet, en hij gooide haar gewon aan de kant, tegen de muur aan, waar het meisje keihard startte met huilen, en hij enkel grijnsde, en nu op het bed kroop en zichzelf tussen de benen van Selene plaatste.'' Is dit prinsesje klaar voor haar behandeling?'' sprak hij enkel en grijnsde even, woede, en tegelijk verdriet stond er in de ogen van Thatch, al was de woede toch groter dan al het andere. Hij stootte zichzelf nu zonder problemen bij haar naar binnen, en ging heftig op en neer terwijl hij gromde, en zijn lippen tussen haar borsten plaatste en ze begon te likken, en te masseren. Hij pakte nooit een vrouw zijn lippen, dat was liefde, en dit was verkrachting.'' Je zult de wraak krijgen die mijn vrouw anders kreeg, en straks krrijg je een hapje.'' Sprak hij grommend tegen haar en stootte alleen maar harder in haar, dit was duidelijk woede, geen liefde van zijn kant.
Leonardo Da Vinci
Hij had die nacht doorgebracht met voorbereidingen voor de volgende dag, en alles stond nu klaar op een grote kar, met een vrij stevige zwarte hengst ervoor, die hij van een andere Kunstenaar had geleend, omdat hij zelf geen paard had. naja een dode. Anatomie bestuderen vond hij altijd erg interessant, en hij kreeg dus ook vaak de dode soldaten die omgekomen waren in het dorp. Er lagen nu ook drie op zijn tafel, die alle drie al half open lagen. Hij wiebelde wat met een potlood in zijn hand, terwijl hij even checkte of de kar er klaar voor was, voor het grote vlieg avontuur. Toen hij veronderstelde dat het allemaal oke was, dook hij nog even zijn bed in, waar hij eigenlijk door de drukte in zijn kop niet in slaap kwam, en zo uiteindelijk maar een half uurtje slaap had gehad, maar zo fris als een vogeltje weer naast zijn bed stond, en klaar was om te vertrekken. Hij deed het paard voor de kar, en maakte nu zijn weg door het dorp, in de richting van de bakkeij, die al in vol bedrijf was. hij knikte even en snoof kort. De geuren roken goed, maar daarvoor was hij hier nu niet. Hij liep nu ook gewoon naar binnen en keek kort.'' Schone dame?'' riep hij nu ook gewoon door de bakkerij heen, op zoek naar Farah. MIke lag nog steeds te slapen, die zou waarschijnlijk de eerste uren nog niet eens wakker worden.
|
|
Master of RPG
I joined on January 1970, I am a proud Female and I've made 1,894 posts
|
Post by Cindy on Jun 30, 2014 14:52:55 GMT
Selene Winchester
Ze bleef liggen, ze kon nou ook niet bepaald wat anders en keek naar het kleine meisje dat begon te huilen. Ze keek naar de koning die nu zijn mantel uitdeed waardoor zij ook meteen wegkeek van hem. Dat hoefde ze niet te zien. Ze keek naar het kind dat hij nu vast nam en een klap gaf. Ze slikte meteen toen ze zag dat hij zich bij het meisje naar binnendrukte in haar mond en keek meteen weer weg terwijl ze zelf al haast moest kokhalzen. Toen ze het meisje hoorde huilen wist ze dat hij klaar met haar was en voelde nu ook druk op het bed waardoor ze slikte, en zeker toen hij tussen haar benen kwam te zitten. Ze zei niets op zijn woorden en keek naar zijn ogen voor een moment. Ze zag het verdriet, de woede in zijn ogen, ze kon zich er echter niet lang op concentreren door de pijn die meteen door haar lichaam schoot waardoor ze even schreeuwde van pijn. Het bloed kwam ook meteen uit haar lopen door de hardhandige verkrachting en ze liet ook wat tranen over haar wangen lopen. Wat hij deed bij haar borsten was ook totaal geen pretje, ze had toch haar eerste keer gedaan met iemand anders dan dit mee te maken. Ze had meteen spijt van hoe ze tegen Will had gedaan daarstraks, dit was zoveel erger. Bij zijn woorden snoof ze en probeerde weer een beetje tegen te wringen. Waarom deed hij dit? Waarom was dat over zijn vrouw? Als hij dit met zijn vrouw wilde doen dan zocht hij haar toch gewoon, hier had hij gewoon niets aan. Het schreeuwen was onderhand wel gestopt, ze kon niet meer schreeuwen. Ze beet op haar lip tot bloedens toe en kneep haar ogen dicht. Als hij ook maar durfde met zijn lul bij haar mond te komen beet ze zo hard als ze zou kunnen, hij zou er van af zien.
|
|
Master of RPG
I joined on January 1970, I am a proud and I've made 2,714 posts
KAKAROTTO!
|
Post by Vegeta on Jun 30, 2014 15:06:04 GMT
Edward Thatch
Hij gromde enkel terwijl hij bleef stoten, en haar geschreeuw maakte hem momenteel alleen nog maar meer gelukkig. Net nadat hij klaar gekomen was haalde hij zichzelf pas weer ut haar en grijnsde even terwijl hij nu met zijn hand er langs ging, en een beetje van het bloed gewoon van zijn vinger aflikte, en daarna naar boven ging en het gewoon aan haar lippen weer afvoog.'''Hier wat verfrissing.'' sprak hij en grijnste even een beetje terwijl hij nu overeind kwam en even een beetje glimlachte en het kind nu optrok, en naar haar keek.'' Kun je nou lief zijn?'' sprak hij rustig en glimlachte even terwijl hij nu haar benen aan de achterkant lostrok. en daarna naar elkaar toe ttrok, om het beneden te sluiten voor haar.'' Je bent klaar, snoesje.'' Sprak hij met een grijns.'' Je mag zometeen lekker een snack met mij gaan delen.'' Sprak hij nu en haalde de deur weer van het slot, en ging nu naast haar liggen, nadat hij de ketting om haar benen had gedraaid. Hij pakte de dekens onder haar weg, en trok die ook over haar heen, en liet haar gewoon zijn naakte lichaam constant voelen terwijl hij bleef grijnsen.'' Ik hoop dat je van druiven houd?'' sprak hij nu er een man binnen kwam met een schaaltje druiven, en neerzette naast het bed, en het kind slikte.'' op het bed jij hier, en proef mij en mijn slaafje..'' Het kind deed wat hij zei en kroop het bed op en plukte een druif van de tros, die ze nu voorzichtig naar de mond van Selene uitstak, om het erin te stoppen.
|
|
RPG soldier
I joined on January 1970, I am a proud Female and I've made 338 posts
|
Post by Gotenks on Jun 30, 2014 15:33:53 GMT
Gemma Thatch + Mykola Liski
Mykola knikte even wanneer Edward hem vertelt dat hij later wat wijn en druiven moest regelen. 'Ofcourse' zei hij dan weer met een kleine buiging. Mykola pakte een slaaf hardhandig vast, waarbij hij haar een schop onder de kont gaf en haar voorover duwde, waarop Gemma even grijnsde. Oh Gemma wist uiteraard heel goed wat ze ging doen, gewoon beiden, zorgen dat haar kamer schoon was, dat ze haar brachten wat zij wou en ondertussen dat ze haar ten alle kosten vermaakten. Mykola trok het slaven meisje die hij had aan een touw met zich mee die hij over haar nek had gebonden en trok haar gewoon verder mee als ze op de grond pleurt en zij pogingen deed om het touw rondom haar nek te verwijderen terwijl ze duidelijk aan het stikken was. 'We haven't got all day, tick tock dearie tick tock' zei hij tegen het meisje, die trillend de aardbeien en de wijn klaar begon te maken. 'Wait, cause I have a brilliant invention and testing my invention I shall' zei hij grinnikend en zijn uitvinding die hij in het keukenkastje had liggen tevoorschijn haalt 'lets play some puppetry' zei hij zo vrolijk als een kind in de snoepwinkel en de ringen eerst door haar huid haalde en dan de draden etc eraan vast maakte, waarop het meisje nogal begon te janken en te gillen. 'Hush now, dolls don't make any noises, that's why they dolls' zei hij en haar lippen aan elkaar vast naaide. 'I am a genius' zei hij met dat vreemde lachje en haar het schaaltje aardbeien liet pakken en de wijn als een echte poppenspeler haar begeleide naar Edward. Aangezien ze haar handen vol had, gebruikte Mykola haar hoofd om op de deur te kloppen en vervolgens met haar voet de deur te openen. 'Isn't she just marvelous' zei hij trots en haar liet lopen, waarbij hij haar de wijn en het schaaltje aardbeien op de tafel laat zetten. Hij laat haar dan voor de grap naar de schattige prinses van White en de andere slaaf lopen en laat haar buigen voor het gezicht van Selene, dan trekt hij haar terug en ruikt Mykola zelf aan haar. 'You smell of a innocent baby and roooose petals' zei hij haar en grinnikte. 'Can I keep her' vroeg hij nu aan Edward over de slaaf.
|
|
Master of RPG
I joined on January 1970, I am a proud Female and I've made 1,894 posts
|
Post by Cindy on Jun 30, 2014 15:45:28 GMT
Selene Winchester
Ze snoof hevig toen hij klaarkwam in haar en kreunde nu hevig en pijnlijk. Toen hij met zijn hand langs het bloed en zijn spul ging slikte ze even en zag hoe hij het nu op likte en het dan aan haar lippen af wou vegen. Ze draaide meteen haar hoofd weg zodat het op haar wang kwam en moest er alweer bijna van kokhalzen. Ze keek nu weer naar het kind die hij optrok en slikte weer even toen hij dan terug naar haar kwam en haar benen even losmaakte en ze dan bij elkaar plaatste en weer vast bond. Dat voelde nog lastiger zelfs dan toen ze open waren, maar dat was vooral omdat nu het vocht er niet meer kon uitlopen. Ze opende haar benen dus nu toch weer een beetje en keek naar de koning. Ze voelde zijn lichaam tegen het hare en had het totaal niet graag, ze voelde zich walgelijk en vies. Ze nam de druif dan ook met wat tegenzin aan en knabbele er een beetje op waarna ze het inslikte. Maar zodra Mykola binnenkwam met het meisje, wat er eigenlijk al niet meer als een echt meisje uitzag, kwam het er net zo snel weer uit en kotste ze ook gewoon de koning onder met wat ze daarstraks nog had gegeten op white. Ze kneep haar ogen stijf dicht en rilde meteen, dat beeld was op haar netvlies gebrand.. Wat voor zieke mensen waren dat hier wel niet? Hoe kon je ooit zoiets doen? Ze maakte nog een kokhals beweging tot er niets anders dan gal uitkwam en hield haar ogen nog steeds dichtgeknepen.
|
|
