Master of RPG
I joined on January 1970, I am a proud and I've made 2,714 posts
KAKAROTTO!
|
Post by Vegeta on Jun 30, 2014 15:58:35 GMT
Edward Thatch
Hij grijnste even en kneep in een van haar borsten nu en glimlachte een beetje.'' Goed zo meisje, meer krijg je niet te eten nu.'' Sprak hij rustig en liet zichzelf nu een druif in de mond stoppen en zag nu Mykola met een slaaf binnen komen. Zelf was hij het wel gewend en lachte alleen maar terwijl hij op een druifje kauwde, al spuugde hij nu zelf ook uit toen zij overgaf, en sprong naakt en wel het bed uit, terwijl hij snoof, een handdoek greep en alles op de grond schoof, en de mantel daarna aan deed die over de stoel lag. Hij snoof en keek naar selene voor een moment terwijl je gewoon een aankomende woedeaanval in zijn ogen kon lezen.'' verdomme, kut slaaf! en ik wou jou wat beter behandelen, omdat je toch een soort van mijn gast gaat worden nu.'' sprak hij en snoof even een beetje, normaal zou hij haar meppen tot ze dood was, maar iets in hem hield hem tegen, en waarom wist hij ook niet. Hij pakte dus nu het kind wat hen voerde en begon er op los te rossen, die begon te huilen, en hij mepte nog steeds door, en pakte nu d nek van het kind beet en kneep die helemaal dicht, tot het gehuil niet langer te hopren was, en gooide haar aan de kant. Dood.'' Dat flik je me niet weer.'' Sprak hij tegen haar.'''Anders eindig je net zoals dat meisje. Regel een nieuwe voerslaaf!'' sprak hij tegen een ridder die nu even toe stond te kijken, maar direct wegschoot, en hij keek nu pas echt naar Mykola, al stond hij duidelijk verzind in zijn woede.'' Ze is van jou Mykola, oe ermee wat je wilt.''Sprak hij nog woedend en keek naar Selene.'' En misschien heb je er binnenkort nog wel eentje bij, mevrouw die hier op het bed ligt. Maar eerst die vader van haar dood, en Cesare zijn zoon aan de macht.'' Sprak hij nu flapuit, maar Selene zou toch niet vrijkomen voor zijn overleden, of überhaupt dat de papieren getekend waren.
|
|
RPG soldier
I joined on January 1970, I am a proud Female and I've made 338 posts
|
Post by Gotenks on Jun 30, 2014 17:30:42 GMT
Mykola Liski
Mykola liet zijn hoofd lichtjes naar links gaan wanneer het prinsesje van White haar ogen sluit en liet zijn nieuwe pop hetzelfde doen, dat ze moest kotsen kon hem niet zoveel uitmaken. Ok het was niet leuk voor Edward dat ze over hem kotste, maar verder kon het hem maar weinig schelen, wat hem wel uitmaakte is dat prinsesje haar ogen stijf dicht hield. 'OPEN UP YOUR EYES, HOW THERE YOU CLOSING YOUR EYES, WHO GAVE YOU PERMISSION TO CLOSE YOUR EYES, EYES EYES EYES' schreeuwt hij ineens recht in het gezicht van Selene 'perhaps cutting out your eyes will be the answer for you, cause you never have to close your eyes cause that is what you do' vervolgde hij weer in een van zijn rijmpjes maar een stuk stiller. Mykola komt dan echter overeind wanneer Edward begint te spreken. Mykola kijkt hem aan en laat zijn pop dan ook naar Edward kijken en een vrolijke grijns verschijnt om zijn lippen wanneer Edward zegt dat hij haar mag houden en misschien dat hij het prinsesje ook zou krijgen. 'Teehee' zei hij vrolijk.
|
|
Master of RPG
I joined on January 1970, I am a proud Female and I've made 1,894 posts
|
Post by Cindy on Jun 30, 2014 17:53:03 GMT
Selene Winchester
Ze kuchte nu de resten nog even uit haar slokdarm en opende haar ogen een beetje flauwtjes. Ze voelde zich nu echt misselijk door het beeld wat Mykola haar nu had aangedaan. Nou ja, ze had hem ook gewoon niet onder gekotst als Mykola niet was binnengekomen, dan was er geen probleem geweest. Ze had ook niet gemerkt dat hij het kleine meisje nu haast doodsloeg en wurgde. Ze keek daarna pas wat zwakjes naar hem en hoestte weer hevig waardoor ze ook niets hoorde over Cesare en Sam, wat maar goed was ook. Ze sloot haar ogen weer even en voelde zich nog steeds vies, het vocht gleed nog altijd uit haar, en de kneep die hij in haar borst had gegeven was ook zeker niet prettig geweest. Nu ze er zo aan dacht merkte ze nog dat haar borsten nog steeds vochtig waren van zijn tong die haar daar bezig had gehouden en wilde weer kokhalzen, maar ze had niets meer. Er liep weer een traan over haar wang maar er kwam geen geluid uit, ze wilde niet huilen, niet nu. Ze kneep haar ogen weer dicht om dat andere slaafje niet waar te zien, want dat wilde ze gewoon nooit meer zien. "SHUT UP. JUST SHUT UP!" Schreeuwde ze nu ook gewoon tegen Mykola met haar ogen nog steeds gesloten toen hij in haar gezicht had geschreeuwd. Waar hadden ze die gast zelfs vandaan geraapt? Uit de grond? Wat was er mis met die kerel?! "GO AWAY AND SHUT UP!" Schreeuwde ze nu gewoon als laatste voor ze flauwviel van de spanningen die dit alles al had meegebracht. Ze zou hopen dat dit gwoon een nachtmerrie was en ze thuis wakker werd in haar zachte nette bed, met haar zusje die haar kwam wakker maken om te spelen..
|
|
Master of RPG
I joined on January 1970, I am a proud and I've made 2,714 posts
KAKAROTTO!
|
Post by Vegeta on Jun 30, 2014 18:03:26 GMT
Edward Thatch
hij zuchtte eveb en liet Mykola doen wat hij deed en veegde zijn gezicht af terwijl er nu weer een meisje binnen werd gebracht voor Thatch die net zo angstig keek zeker toen ze haar tweelingzus daar op de grond zag liggen en even gilde voor een moment."Zeur niet." Sprak hij enkel tegen het meisje en keek naar Mykola en de pop. Hij vond het wel vermakelijk moest hij eerlijk bekennen en kwam dichterbij het meisje en hem." Heb je meer vwn dat spul?" Vroeg hij bedaard en trok zich totaal niets aan van hrt geschreeuw van Selene even als dat ze nu flauw gevallen was kon hem niets schelen. Hij keek kort naar de ridder en knikte " Haal mijn kooi en zet die hier neer." Mykola, ik wil dat jij hier meer van gaat halen en daarna drie meiden erin zet en hier heen brengt. Ik wil ook wel een paar popjes om te besturen." Sprak hij grijnzend en zuchtte toen terwijl de kooi werd opgezet. Hij maakte Selene nu los en gooide die zonder pardon in de kooi, zonder haar boeien en tilde de kooi omhoog. " Zo Mykola, wat vind je van mijn nieuwe vogeltje? Vroeg hij nu ook aan hem, met een grijns rondom zijn lippen.
|
|
RPG soldier
I joined on January 1970, I am a proud Female and I've made 329 posts
|
Post by Meowz on Jun 30, 2014 18:35:02 GMT
Will Thatch
Hij was in gedachte, ver in gedachte. Hij merkte niet dat Mykola voorbij kwam, merkte het geschreeuw niet op, niks. Pas tegen het einde kwam hij weer terug, het gehuil van het meisje hield langzaam op en pas op dat moment had hij in de gaten wat er gebeurde. Hij stond vrijwel direct op en duwde de deur open, liet deze tegen de muur knallen en keek even geschrokken naar wat er in hemelsnaam allemaal was gebeurd. De 'pop' van Mykola en net overgeefsel deden hem niets, hij keek vrijwel direct naar zijn vader en trilde eigenlijk een beetje van woede. "Alleen maar omdat moeder ons heeft verlaten, ga je je zo laag laten zakken?" Zei hij verbaasd en slikte dan een keer, hij ging de confrontatie nu aan. "Je bent boos op moeder omdat ze weg is gegaan, terwijl dat het állemaal JOUW schuld is dat ze ons heeft verlaten!" Schreeuwde hij in zijn gezicht, zijn ogen stonden wijd open en zijn handen waren in vuisten veranderd, uithalen deed hij echter niet. "Ik heb altijd gezegd; ik ga net zoals pap worden. Maar dit, hier schaam ik me gewoon voor. Ik schaam me voor JOU! Denk je dat moeder terug zal komen door jouw wraak-acties?!" Schreeuwde hij nu en haalde gefrustreerd een hand door zijn haar. "Maar voor deze keer, de laatste keer, zal ik jouw troep wel weer opruimen. Vader." Zei hij met zijn kaken op elkaar geklemd en nam de kooi nu van hem over en gaf deze weer over aan de ridders. "Geef die troon maar aan Gemma, ik hoef 'm niet meer." Zei hij kort en zette een paar stappen naar achter en draaide zich weer in de richting van de deur, de ridders liepen voorop aangezien ze wisten dat Will haar enkel weer terug in de kerker wou zetten, voor nu dan. De woorden die Selene zei over dat mannen niks zijn zonder vrouwen was nu wel duidelijk voor hem. Zijn vader was allemaal maar erger geworden sinds toen en met de dag bleef het erger worden.
Farah Cheney
Ze was rustig bezig met het klaarmaken van het brood, ze wreef een keer het zweet van haar voorhoofd en draaide verbaasd om toen ze iemand in de bakkerij hoorde. Bij het horen van het koosnaampje of w/e werden haar ogen even groot en zuchtte. "Oh god, ja natuurlijk." Zei ze zuchtend en haar vader keek even verbaasd. "Ik heb iets aan Leonardo beloofd.. Sorry pap maar ik moet er vandoor.." Zei ze spijtend en haar vader begon enkel te lachen. "Wat heb je toch met mannen de afgelopen dagen?" Zei hij lachend en knikte, als teken dat het oké was. "Je wilt niet weten pap, je wilt niet weten.." Zei ze lachend en drukte nog een kus op zijn wang en deed haar schort af en liepmdan richting de ingang van de bakkerij. "Ik wil wel terug zijn voordat Mike wakker wordt." Zei ze met een serieuze blik, haar vinger wat naar hem uitgestoken. Eigenlijk had ze nu al verraden dat Mike bij haar sliep maar bij Leonardo kon dat haar weinig schelen. Ze liep dan naar buiten toe, richting de kar die ze zag staan en wachtte daarna op de volgende instructies.
|
|
Master of RPG
I joined on January 1970, I am a proud and I've made 2,714 posts
KAKAROTTO!
|
Post by Vegeta on Jun 30, 2014 19:06:02 GMT
Leonardo da Vinci
Hij keek naar haa en klapte even in zijn handen voor een moment en keek naar haar vader en schraapte eve zijn keel.'' U kunt er zeker van zijn dat ik niets met u dochter doe, mijn interesses liggen bij de natuur, de wetenschap en het schilderen.'' Sprak hij rustig en beon nu te lopen.'' oh voor hij wakker word heb jij inmiddels een prachtig avontuur te vertellen.'' sprak hij terwijl hij nu op de kar ging zitten, en kort naar achteren keek, waaar zijn vliegmachine onder een grote doek al klaa stond om gebruikt te worden.'' Nou stap op.'' Sprak hij rustig en keek rustig vooruit, wachtte tot ze zat, en zorgde toen dat het paard ging lopen.'' De wind is gunstig, en straks ga je zeker de lucht in.'' Sprak hij en stopte verderop nog even.'' Nicco!'' riep hij even en een jonge jongen kwam tevoorschijn, en op hem af gerend.'' kom al!'' werd er gesproken en hij klom op de kar, voor ze weer verder konden, en hij de kar nu langzaam richting de bossen heen stuurde, naar het grote open veld daar achter.
|
|
RPG soldier
I joined on January 1970, I am a proud Female and I've made 338 posts
|
Post by Gotenks on Jun 30, 2014 22:05:24 GMT
Mykola Liski
Mykola liet zijn pop met een hand los waardoor het meisje half in elkaar zakte en Selene dan bij de keel grijpt wanneer ze zo tegen hem zit te schreeuwen, hey zij had geen permissie om zo tegen hem te schreeuwen en hij kon het gewoon daadwerkelijk niet helpen, hij had gewoon zo ineens van die onverwachtse momenten. Als ze dan ineens flauw valt weerklinkt dat vreemde lachje van Mykola weer door de kamer heen. 'Oh yes yes ofcourse I have, more of this stuff I sure have and is easily put together' gaf hij als antwoord op Edward over of hij nog meer van dat spul had. Want ja hoe meer poppen je had hoe meer vreugd niet en hij keek even trots naar zijn eigen pop die hij weer even overeind trok. Mykola kijkt dan toe hoe Selene in de kooi word gedumpt en omhoog word getakeld door Edward zelf. 'I think she's lovely little birdie, but I do suggest some colourful feathers' zei hij enthousiast. Hij kijkt dan om wanneer Will een soort van laten we zeggen heisa schopt en Mykola daarbij zijn hand even op zijn hart legt. 'I think someone thinks he might have find twuuuueee love' zei hij eerst over de heisa van Will. 'Cause he never complained all the other times, all these other girls and as I recall your dad wasn't like this when your dear mother was still here...Your mother just disappeared like poof into tin air' zei hij.
|
|
Master of RPG
I joined on January 1970, I am a proud Female and I've made 1,894 posts
|
Post by Cindy on Jun 30, 2014 22:27:47 GMT
Selene Winchester
Van wat Mykola nog had gedaan had zij zelfs niets meer van gemerkt, ze was al ver heen. Ook alles wat Edward had gezegd was er niet meer voor haar ingegaan. Ze merkte ook totaal neits van wat er nog gebeurde, bleef in een zwart gat vallen naar haar gevoel. Alles deed haar pijn, elke beweging die ze probeerde te maken in haar lichaam wilde niet werken, of het deed haar pijn. Ze voelde zich opgesloten in haar eigen lichaam, ze voelde zich walgelijk. Het idee dat iedereen haar naakt kon zien, dat iedereen haar eens zo ongeschonden lichaam zag liet haar al huilen. Waarom was ze nou niet gewoon op het kasteel geweest met Domani, dan was dit niet gebeurd en had ze haar eerste keer kunnen geven aan een man waar ze van hield. Er gleden dikke tranen over haar wangen, ze was er wel met haar gedachten, maar kon niets horen of zien, ze kon haar lichaam niet bewegen en voelde zich gewoon gevangen in haar eigen slappe lichaam.
|
|
Master of RPG
I joined on January 1970, I am a proud and I've made 2,714 posts
KAKAROTTO!
|
Post by Vegeta on Jun 30, 2014 22:41:29 GMT
Edward Thatch
Edward keek naar Mykola en lachte even voor een moment, terwijl hij koryt naar Selene keek.'' Die kleurrijke veren kunnen we regelen, ik moet haar toch nog een jurk aantrekken.'' sprak hij rustig.'' en zwart is de beste kleur van allemaal. Mijn kleine raaf, of kraai, net hoe je het wil zijn.'' sprak hij rustig en glimlachte even en merkte hoe zijn zoon nu binnen kwam te bolderen. Waar Mykola hem duidelijk weer op een goed spoor had gebracht, ging nou weer compleet de andere kant op.'' WILL!'' schreeuwde hij ju gewoon tegen zijn zoon.'' je moeder is zelf weg gegaan, het was niet mijn schuld dat ze weg ging verdomme.'' Sprak hij tegen hem en snoof even.'' Ze kon er alleen niet tegen om wie ik naar de buitenwereld was, hoe ik de duivel speelde voor anderen en jullie lief had.'' Sprak hij en keek hem aan.'' Ik heb proberem te veranderen, maar het lukte niet, en zij heeft jullie verdomme bijj mij achter gelaten en zelf met die pooier vertrokken!'' srpak hij, aangezirn hij wel ontdekt had dat hun moeder later al bij een andere man at, die dubbel zo erg was dan thatch op dit moment, en zelfs aan SM met haar deed.'' en jij ruitm mijn rommel niet op, dat doe je alleen bij je eigen, begrepen!'' sprak hij en keek naar de ridders.'' Zij is mijn slaaf, en als jij haar zo graag wilt, Will, dan kun je er naar fluiten!'sprak hij kwaad, en keek naar de ridders.'' hang haar op, daar waar ze hing. Ze is nu mijn gevangene nu ze hier in het kasteel is, en jullie luisteren niet naar hem. Niet in haar belang, want ze is vn MIJ.'' sprak hij woedend en keek naar Will.'' Will verdwijn uit mijn ogen!'' sprak hij en snoof even, al kon je door de woede verdriet opmerken en hij keek naar zijn zoon, naar Mykola, en naar Selene. Maar Selene was van hem. Zijn handen klopten gevaarlijk, en wou Will slaan, maar hij sloeg geen mensen om wie hij wou egeven, of om nwie hij gaf en pakte het andere kind wat hij een knal verkocht, en die direct begon te huilen.'' Verdwijn nu Will, verdwijn uit mijn ogen, og ik vraag Mykola hier om jou een pop te maken.'' sprak hij nu zo kalm mogelijk, maar kalm was hij niet, totaal niet. Hij wou will het best vertellen, het verhaal hoe het ging.'' Morgen Will. Morgen wil ik best praten over hoe het tussen je moeder en mij zat. maar enkel als je me nu met rust laat. Als je me nu de kans geeft om na te denken, en mij mijn ding laat doen. Selene hier is van mij, daar is geen discussie over mogelijk. Jij krijgt haar niet. Ze is van mij.''
|
|
RPG soldier
I joined on January 1970, I am a proud Female and I've made 329 posts
|
Post by Meowz on Jul 1, 2014 20:41:32 GMT
Farah Cheney
Ze lachte even om Leonardo's opmerking. "Hij grapt maar wat, hem niet te serieus nemen soms." zei ze tegen hem en stapte daarna op de kar, keek even nieuwsgierig over haar schouder naar wat er in de kar lag en keek vrijwel direct naar voren toe toen Leonardo een jongen erbij riep. Ze begon nu toch wel aardig nieuwsgierig te worden en keek wat naar hem. "Zeg, vertel eens wat meer over in wat voor risico ik nu ga stappen?" zei ze met een klein lachje en keek even toe hoe ze nu richting de bossen gingen. Ze slikte toch wel even, als ze naar hun eigen land moesten voor de granen; oké maar naar een wildvreemde plek buiten de muren vond ze toch wel wat spannend, eng. Ze keek nog een keer achterom, naar het dorp en hoopte maar inderdaad dat ze terug waren voor Mike wakker werd. Zo niet dan zou haar vader wel uitleggen hoe of wat, Mike kende Leonardo immers beter dan zij dus heel erg druk maakte ze zich er niet om maar stiekem toch wel een beetje.
Will Thatch
Hij begon alleen maar dieper te fronzen toen zijn vader tegen hem schreeuwde, de woorden van Mykola werden volledig genegeerd aangezien het toch weinig nut had om hem tegen te spreken. Hij onderbrak zijn vader meerdere keren tijdens het gesprek, ofja, hij sprak gewoon meteen tegen. "Het was wél jouw schuld, vader. Jij kunt gewoon niet normaal doen, je moet altijd de satan uithangen en op dat gebied ben ik het volkomen mee eens dat moeder is weggegaan. Je had jezelf niet genoeg veranderd, je deed je best gewoon niet dat is het!" schreeuwde hij opnieuw en snoof een keer. "Alles en iedereen is van jouw, alsof ze objecten zijn. Spullen, dingen, geen waarde. Houdt daar toch eens mee op verdomme!" schreeuwde hij nu nog harder en ademde flink. "Was dat hoe je moeder ook behandelde? Als 'iets', een ding? Van jou?" zei hij nu wat kalmer, ook al was hij dat niet en zijn blik week niet af van zijn vader toen hij het kind sloeg. "Best. Hou haar maar. Onze moeder zal vast trots zijn op jou en je gedrag." zei hij nu met zijn kaken op elkaar en de kooi werd weer opgehangen. "Walgelijk, dat is wat je bent. Maak maar een pop van me, doe maar. Ik ben nog liever morsdood dan met dit te moeten leven." siste hij hem toe, kneep zijn ogen wat samen en zette wat stappen naar achter nu. "Ik ben benieuwd wat voor smoesje je me morgen te vertellen hebt." zei hij nog als laatste, gaf hem nog een vieze blik en draaide nu naar de deur toe en verdween. Met grote stappen liep hij nu naar zijn kamer toe, nee. Hier had hij geen zin in, hij wou niet in zijn kamer liggen. Hij greep wat dekens, zijn boek en verdween nu richting de kerkers. Hier was het tenminste rustig, hij liep de kerker in en draaide achter hem de deur op slot. Hij pleurde een dikke deken op de grond, plofte erop neer en trok een andere deken over zich heen terwijl hij in een hoekje van de ruimte zat. Zijn rug steunde tegen de muur aan terwijl hij nu rustig van zijn boek begon te lezen, in slaap vallen zou nou niet lukken. Of hij spijt had van zijn woorden naar Edward toe? Nee, totaal niet.
|
|
Master of RPG
I joined on January 1970, I am a proud and I've made 2,714 posts
KAKAROTTO!
|
Post by Vegeta on Jul 1, 2014 22:01:15 GMT
Leonardo Da Vinci
Hij keek naar haar en knikte.'' Grappen is altijd goed.'' Sprak hij rustig terwijl hij nu het paard liet draven maar absoluut niet sneller liet gaan. Hij glimlachte even en keek haar aan.'' Ik ga jou zometeen vastmaken aan de vliegmachine hier achterin, en dan gaat nicco de kar besturen, terwijl ik je langzaam laat vieren, en dan ga jij zo zoef de lucht in. Als eerste mens in de lucht.'' Sprak hij met een glimlach en lachte even een beetje.'' How Exciting!'' sprak hij met een glimlach en keek haar aan terwijl hij bleef glimlachen en reed een beetje door en stopte daarna op het open veld en keek even naar de lucht, en kneep even een oog dicht doordat hij even tegen de zon in keek maar knikte toen, en haalde het grote doek over de kar vandaan en keek naar zijn vliegmachine terwijl hij weer de kar op klom en alles begon na te checken.
|
|
RPG soldier
I joined on January 1970, I am a proud Female and I've made 329 posts
|
Post by Meowz on Jul 2, 2014 12:40:03 GMT
Farah Cheney
Ze glimlachte enkel een beetje en merkte hoe het paard nu in draf ging, ze hield even wat vast aan de kar en keek naar hem toen hij zijn uitleg vertelde. Verbaasd trok ze een wenkbrauw, ze geloofde het niet bepaald en haalde dus maar een beetje haar schouders op. Ze waren uiteindelijk gestopt en draaide zich om, om te kijken wat er nu onder dat doek lag en trok haar wenkbrauwen flink omhoog. "Ik had me moeten verstoppen.." mompelde ze nu wat tegen zichzelf en klom van de kar af, trok haar jurk wat goed en kruiste haar armen over elkaar. "Dus de bedoeling is dat dat ding mij omhoog brengt doormiddel van de kar ofzo?" vroeg ze aan hem, een beetje niet-wetend. Want ja, ze was nu eenmaal geen uitvinder en deed vrijwel niks anders dan paardrijden, brood bakken en graan bij elkaar rapen.
|
|
Master of RPG
I joined on January 1970, I am a proud and I've made 2,714 posts
KAKAROTTO!
|
Post by Vegeta on Jul 2, 2014 15:01:35 GMT
Leonardo Da Vinci
Hij keek naar haar toen ze ongeveer samen vatte wat de bedoeling was.'' Ja. Door de wind die vandaag overigens best sterk is zul je tijdens het galloperen van het paard zo de lucht in getild worden.'' Sprak hij best wel zeker en glimlachte.'' Stel je nu maar voor dat je zometeen de eerste mens bent die in de lucht vliegt.'' Hij sprak het allemaal best wel enthousiast uit, en begon zich nu ook voor te bereiden en greep even zijn notitie blokje uit zijn binnen zak, en schreef even snel wat dingen op, voor hij die weer weg stak en nu knikte.'' Nou we gaan je vluchtklaar maken.'' Sprak hij nu, en klom op de kar, terwijl hij nu op haar wachtte, tot zij er ook op klom, om haar vast te maken aan zijn vliegmodel.
|
|
RPG soldier
I joined on January 1970, I am a proud Female and I've made 329 posts
|
Post by Meowz on Jul 2, 2014 19:49:27 GMT
Farah Cheney
Ze luisterde naar de uitleg en knikte dan wat, dat ze de eerste zou zijn die in de lucht vloog maakte haar maar weinig uit, zolang ze maar heel op de grond kwam. Ze stond wat met haar armen over elkaar gekruist en keek hoe hij wat opschreef en kort daarna op de kar klom, ze zuchtte zachtjes. "Ik kan het maar alvast gehad hebben.." mompelde ze opnieuw tegen zichzelf en klom daarna op de kar. Ze zuchtte even een keer diep, bond haar haren bij elkaar met een touwtje. "Nou, kom maar op dan." zei ze, nog niet helemaal zeker over haar beslissing maar ze kon nu niet meer terug. "Als er iets met mij gebeurd, ik achtervolg in het hiernamaals." zei ze zachtjes lachend en ging dan wat bij het model staan.
|
|
RPG soldier
I joined on January 1970, I am a proud Female and I've made 338 posts
|
Post by Gotenks on Jul 3, 2014 13:05:29 GMT
Sam Winchester
Eerst moest hij zijn ''broer'' Dean zien te vinden en weer naar huis brengen, wat niet al te perfect ging en nu moet hij weer zijn ''zus'' zien te vinden. Hij voelt zich af en toe meer als de zoekhond dan familie van de royalen en de toekomstige koning. Oh begrijp hem niet verkeerd, hij wil echt dat Selene weer veilig terecht komt en dat is uit eigen zeggen. Dus ja veel dingen zou hij doen om zijn echte vader tevreden te houden en er zijn er maar heel weinig die Sam bij zijn echte emoties kunnen raken. Om deze daad te doen op Theoden doet hem...Nou ja eigenlijk niks, want hij zou toch nooit echt zichzelf kunnen zijn rond die man, maar daarentegen kan hij hoogstwaarschijnlijk ook niet volledig zichzelf zijn rond zijn eigen vader, dus om een keuze te maken om hoger op te komen was de oplossing om van Theoden af te komen, er kan nog meer aan het hele verhaal vast zitten, maar daarmee ga ik niemand vervelen of ik heb er gewoon geen zin in om dat te tikken, dat zal je nooit weten. Wanneer hij met zijn search party langs het veld komt waar Leonardo en Farah zijn houd hij halt. 'Artista' was het eerste wat hij zei tegen Leonardo 'en zo ontmoeten wij elkaar nog eens' vervolgde hij met een klein glimlachje tegen Farah en bekijkt wat ze om haar rug heeft gebonden. 'Is dit weer een nieuwe uitvinding, waarvoor is het?' vroeg hij en je al kon merken dat de toon in zijn stem heel anders was als hij tegen Leonardo sprak dan wanneer hij tegen anderen sprak. 'Mijn prins dat is niet waarvoor we hier zijn' zei een van de mannen die bij hem was. Sam laat zijn tong dan licht langs zijn lippen gaan. 'My dear sir, question me again of me understanding why we are here and speak so bluntly like that I will have your tongue, do I make myself clear' sprak hij weer op dezelfde toon die hij altijd gebruikte.
|
|
