Master of RPG
I joined on January 1970, I am a proud and I've made 2,714 posts
KAKAROTTO!
|
Post by Vegeta on Jul 3, 2014 15:41:21 GMT
Leonardo Da Vinci
hij keek naar haar en knikte even.'' Mooi, leg je handen hier maar neer, en ie andere hand daar.'' Sprak hij en liet het haar zelf al niet eens echt meer doen, maar zette haar handen al vast aan de vliegmachine, en deed ook een touw om haar middel, heen, en haar benen zette hij er ook aan vast, en net toen hij haar eigenlijk wou gaan laten vieren kwam de prins erbij waardoor hij even op keek en rustig van de kar afsprong en hem aan keek.'' Dit is inderdaad iets nieuws.'' sprak hij en keek naar hem.'' Zeg u moeder dat ik vamnmiddag einde van de middag lngs kom voor dat portret.'' Sprak hij aangezien hij verwachtte dat de prins daarvoor kwam, om hem naar het kasteel te halen, maar hij was niet zo goed met deadlines, en tijden aangeven, wen nu was hij hier nu eenmaal mee bezig, en hij was er al vrij vroeg mee gestart. Hij knikte even en keek naar Nicco die nu op de kar ging zitten.'' maakt u zich anders comfotrabel door demonstratie.'' Sprak hij enkel en knikte naar nicco die begon te rijden, en hij het touw liet vieren, waardoor de vliegmachine nu de lucht in ging, met haar, en hij duidelijk trots was, en het touw langzaam aan steed meer liet vieren, succesvol. Het paard galloppeerde ondertussen prima verder.
|
|
RPG soldier
I joined on January 1970, I am a proud Female and I've made 329 posts
|
Post by Meowz on Jul 3, 2014 20:19:26 GMT
Farah Cheney
Er werd gezegd wat ze moest doen maar eigenlijk werd het al voor haar gedaan, haar handen werd vastgemaakt en haar voeten kon ze ook niet meer fatsoenlijk bewegen. "Ik voel me net gekruisigd joh.." mompelde ze wat en merkte in haar ooghoeken dat Sam eraan kwam. Ze wou best wel buigen maar dat ging moeilijk aangezien ze aan dat ding vast zat, ze hoorde Leonardo's woorden nog aan en nog die van Sam tegen de ridders maar daarna merkte ze hoe ze de lucht in ging en slaakte een klein gilletje. Met grote ogen en haar hart die bonsde als een gek keek ze hoe ze aardig wat meters van de grond was verwijderd, haar vrij angstige blik veranderde nu toch wel in een glimlachje maar ook deze verdween snel. Ze merkte nu toch wel dat ze hoogtevrees had en slikte een keer, zo was het voor haar eigenlijk wel weer genoeg geweest.
|
|
RPG soldier
I joined on January 1970, I am a proud Female and I've made 338 posts
|
Post by Gotenks on Jul 4, 2014 14:32:49 GMT
Sam Winchester
Sam keek toe hoe Leonardo Farah vastmaakte aan zijn nieuwe uitvinding, aan iets wat lijkt op een zeer grote vlieger en kijkt hem weer aan wanneer hij tegen hem begon te spreken. 'Dat doe ik , maar dat is niet de reden waarom ik hier naar toe kwam' zei hij en nog niet echt de vraag kon stellen aangezien Leonardo aan Nicco aangaf om te rijden. Sam was duidelijk wel onder de indruk, maar probeerde het toch niet te laten merken voor de anderen, alleen degene die echt naar hem zouden gaan zitten staren zouden het kunnen merken, maar dan valt hem zelf iets op wanneer hij te paard de kar volgt en naar Farah kijkt die daar in de lucht vliegt. 'Ik moet zeggen dat je assistent of vriendin er nogal bleekjes uitziet' zei hij tegen Leonardo.
|
|
RPG soldier
I joined on January 1970, I am a proud Female and I've made 338 posts
|
Post by Gotenks on Jul 10, 2014 13:15:26 GMT
Mykola Liski
Mykola maakte zo'n beweging zodat zijn eigen gemaakte pop wat achter hem zat en zijn gezicht zo ongeveer op kus afstand van Will eerst zat voor hij naar een vluchtige scan met zijn ogen weer een stap naar achteren zette. 'To listen is not really your strong suit now is it young prince' zei hij zoals altijd met zijn nodige handgebaren en er niet echt op lette of het onbeleeft over kwam of niet, maar dat deed hij eigenlijk nooit...Ja hij bood af en toe er wel is zijn excuses over, maar ook niet altijd. 'Do you truly see your mother in this white perfect angelic light, cause that's far from true. Oh the things she did and how she responded to certain things could dazzle you teehee' zei hij en weer zijn aandacht op zijn pop vestigde. Ja het was ook wel duidelijk dat Mykola het er niet mee eens was dat Edward alleen de schuld kreeg op de hele verdwijning van de Koningin.
|
|
Master of RPG
I joined on January 1970, I am a proud and I've made 2,714 posts
KAKAROTTO!
|
Post by Vegeta on Jul 11, 2014 15:14:32 GMT
Edward Thatch
Het raakte hem zeker wat zijn zoon zei, en hij zuchtte even voor een moment, en keek naar de kooi van Selene die er nog steeds slap in hing. Hij hoorde mykola wel, maar wees nu naar de deur.'' Mykola, vertrek voor nu Alsjeblieft.'' sprak hij rustig en zuchtt even terwijl hij nu op zijn bed ging zitten, en hem nog streng aankeek. Nee nu moest hij echt even alleen zijn, en niet met dat idiote gedoe van Mykola. NOu ja, hij vond het zelf niet echt idioot, de manier waarop Mykola handelde, sprk hem wel aan, en hij keek even naar de pop.'' maak maar drie van die poppen voor me, maar zorg dat ze de ogen open houden, en hun mond.'' Sprak hij rustig en keek hem aan, MYkola zou het vast wel met plezier doen, tenminste daar ging hi toch van uit.
Leonardo Da Vinci
Hij keek even met een glimlach de lucht in, en was duidelijk tevreden met alles, al merkte hij ook wel datze het wat minder leuk begon te vinden.'' nog even volhouden, je bent vanzelf niet meer bang.'' Sprak hij en grijnste gewoon. Nee Leonardo geloofde niet echt zo op angst, en pas als ze echt flauw zou vallen, dan zou hij aarschijnlijk in gaan grijpen, en werd de baan wat kort, waardoor hij na eigen tegenzin haar weer langzaam omlaag begon te halen en haar weer terug op de grond hielp.'' Ik zou zeggen dat het een geslaagde test was.'' Sprak hij rustig tegen Farah en hield haar nog even vast aan de vliegmachine, aangezien hij notities maakte per direct in zijn boekje en keek haat aan.'' Nou wil je nog een keer, een tweede testronde is altijd beter dan een eerste, dan weet je zeker dat ie heyt doet.'' Het was eigenlijk niet eens een vraag van Leonardo eigenlijk, ook al zou ze nee zeggen, ze zat toch vast, en hij zou haar zometeen zo weer de lucht in gaan laten.
|
|
Master of RPG
I joined on January 1970, I am a proud Female and I've made 1,894 posts
|
Post by Cindy on Jul 11, 2014 21:06:26 GMT
Selene Winchester
Ze had de hele tijd geen spier meer verrekt. Ze voelde zich nog steeds gevangen, ze was het natuurlijk ook maar dan op een andere manier. Na enkele minuten die verstreken opende ze haar ogen weer langzaam en rolde zich op tot een bolletje zodat er zo min mogelijk van haar lichaam te zien was en ze met haar rug naar Mykola en de koning lag. Ze beet zacht op haar lip en hield haar tranen in, ze wilde niet huilen nu. Er liep nog altijd een beetje bloed uit haar vagina door de harde handeling van de koning, maar dat was nu het minste van haar zorgen. Ze wilde hier weg, desnoods wilde ze naar Will toe. Hij leek wel iets normaler dan zijn vader, iets redelijker. Ze zag wel hoe alles uitliep, ze was al blij als Mykola weg zou gaan, hij was maar eng en gestoord in haar ogen.
|
|
RPG soldier
I joined on January 1970, I am a proud Female and I've made 329 posts
|
Post by Meowz on Jul 13, 2014 21:42:04 GMT
Farah Cheney
Ze hoorde zijn opmerking en keek nu even met spleetogen naar hem, ze wou gewoon naar beneden toe. Uiteindelijk gebeurde dat ook waardoor ze zuchtte en toch wel echt blij was toen ze met haar voeten op de grond stond. Hij merkte op dat het een geslaagde testronde was, ja dat was het voor hem misschien wel maar Farah keek er wat anders tegenaan. Hij schreef nog wat op en ze friemelde ondertussen haar polsen lost en keek wat toen hij haar iets vroeg, ze glimlachte wat scheef. "Ehh. Laten we het voor vandaag maar op 1 testronde houden. Ik moet nu namelijk echt terug naar mijn vader en..." zei ze haastig en op het einde stopte ze even, keek richting de prins en slikte een keer. ".. Me vriend." zei ze er nog snel achteraan. Ze wist niet of het zo slim was om meteen eruit te gooien dat Mike bij haar in bed lag te pitten of dergelijke. Ze had uiteindelijk haar polsen los gefriemeld en 'bevrijdde' zichzelf van de machine, haar blik ging nog een keer naar Leonardo en opnieuw glimlachte ze wat scheef. "Sorry." zei ze nog zachtjes, ze zou wel zien hoe ze thuis kwam.
|
|
